Thee in Azië

Anders dan in het Westen waar een in massa geproduceerde zak lukraak in kokend water wordt gedompeld, wordt thee in Azië veel serieuzer genomen. In feite gaat de geschiedenis van Aziatische thee helemaal terug tot het begin van de geregistreerde geschiedenis zelf!

Zelfs het schenken van thee in Azië is verfijnd tot een kunst die jaren van discipline vergt om te perfectioneren. Verschillende soorten thee worden gebrouwen bij specifieke temperaturen gedurende de exacte tijdsduur om de perfecte kop te verkrijgen.

De thee in Azië kent geen grenzen. Van vergaderruimtes in wolkenkrabbers in Tokio tot de kleinste hutten in afgelegen Chinese dorpen, een dampende pot thee wordt op elk moment voorbereid! Terwijl u door heel China en andere landen reist, krijgt u vaak gratis een kopje thee aangeboden.

De geschiedenis van thee

Dus wie heeft er eerst besloten om bladeren van een willekeurige struik te laten staken en per ongeluk een drankje te maken dat de enige is die alleen maar water verbruikt?

Hoewel er over het algemeen krediet wordt gegeven aan de grensgebieden van Oost-Azië, Zuid-Azië en Zuidoost-Azië - met name de regio waar India, China en Birma elkaar ontmoeten - is niemand echt zeker wie heeft besloten de eerste theeblaadjes in water te storten of waarom. De handeling is mogelijk van vóór de geschreven geschiedenis. Genetische studies van de camellia sinensis-plant suggereren dat de eerste theeboomen zijn ontstaan ​​in de buurt van Noord-Birma en Yunnan, China.

Hoe dan ook, iedereen kan het over één ding eens zijn: Thee is de meest geconsumeerde drank ter wereld. Ja, het is zelfs beter dan koffie en alcohol.

Het eerste schriftelijke bewijs van het maken van Aziatische thee dateert uit 59.C. uit een Chinees werk. Historisch bewijs bestaat dat thee later tijdens de Tang-dynastie in de negende eeuw naar het oosten is verspreid naar Korea, Japan en India. De technieken die worden gebruikt om thee te brouwen zijn geavanceerd in de loop van de tijd, afhankelijk van de voorkeur van de huidige dynastie.

Hoewel thee voor het eerst begon als een medicinale drank, evolueerde het langzaam naar een recreatieve drank. Portugese priesters voerden eerst thee uit China naar Europa in de 16e eeuw. De theeconsumptie groeide in Engeland in de 17e eeuw en werd toen echt een nationale passie in de jaren 1800. De Britten introduceerden de theegroei in India in een poging om het Chinese monopolie te omzeilen. Terwijl het Britse rijk over de hele wereld groeide, nam ook de wereldwijde liefde voor theeconsumptie toe.

Thee produceren

China is niet verwonderlijk 's werelds grootste producent van thee; meer dan een miljoen ton wordt jaarlijks geproduceerd. India komt op een goede tweede plaats met inkomsten uit thee die maar liefst 4 procent van hun nationale inkomen oplevert. India alleen heeft meer dan 14.000 uitgestrekte theeplantages; veel zijn open voor rondleidingen.

Rusland importeert meestal de meeste thee, gevolgd door het Verenigd Koninkrijk.

Interessante feiten over thee

• Alle soorten thee komen uit delen van dezelfde plant: Camellia sinensis.
• Turkije is per hoofd van de bevolking de grootste consument van thee ter wereld.
• Aziaten verwijzen naar zwarte thee uit het Westen als 'rode thee'.
• Theeplanten blijven uitgroeien tot bomen tot 50 voet lang als ze niet continu worden gesnoeid.
• Een theeplant heeft minstens drie jaar nodig om bladeren te produceren. Je kunt geen haast maken met goed: langzamer groeiende planten produceren thee met meer body en smaak. Planten worden vaak op grotere hoogte gekweekt om de groei te vertragen.
• Hoe kleiner een theeblad, hoe duurder de thee. Werknemers worden meestal per kilo betaald voor zakjes theebladeren, dus moeten ze veel meer bladeren plukken voor dezelfde uitbetaling.

• Tea tree olie, ook wel melaleuca genoemd, komt niet van dezelfde struik die drinkthee produceert. Tea tree olie is giftig bij inslikken en komt van een struik afkomstig uit Australië. Men denkt dat Captain Cook bladeren van de struik afsloot als een substituut voor thee, vandaar de naam.

Thee in China

De Chinezen hebben een fanatieke liefdesrelatie met thee. Eigenlijk, de formele theeceremonie staat bekend als gong fu cha of letterlijk de 'kung fu van thee'. Van winkels, hotels en restaurants tot stations voor openbaar vervoer, verwacht een kop na kop groene thee te ontvangen - meestal gratis!

Buiten formele instellingen zoals banketten, bestaat Chinese thee meestal uit een snufje groene theebladeren die rechtstreeks in een kopje worden gedropt Kai Shwui (kokend water). Warmwaterkranen voor het bereiden van thee zijn te vinden op treinen, in luchthavens, recepties en de meeste openbare wachtruimtes.

China heeft een breed scala aan theeën ontwikkeld die beweren positieve effecten op de gezondheid te hebben; echter, Long Jing (Dragon Well) thee uit Hangzhou is de meest gevierde groene thee van China.

Theeceremonies in Japan

Thee werd in de negende eeuw vanuit China naar Japan gebracht door een rondreizende boeddhistische monnik. Japan integreerde de handeling van het bereiden van thee met Zen-filosofie, en creëerde de beroemde Japanse theeceremonie. Tegenwoordig traint geisha al op jonge leeftijd om de kunst van het maken van thee te perfectioneren.

Elke bijeenkomst voor thee wordt als heilig beschouwd (een concept dat bekend staat als ichi-go ichi-i) en volgt nauwgezet de traditie en houdt vast aan het geloof dat geen moment ooit exact gereproduceerd kan worden.

De kunst om het maken van thee te gebruiken om zichzelf beter te maken, is bekend Teaism.

Thee in Zuidoost-Azië

Thee vervangt alcohol als de sociale drank bij uitstek in de islamitische landen van Zuidoost-Azië. Locals verzamelen zich in Indiase moslim-etablissementen die bekend staan ​​als Mamak kraampjes om te schreeuwen over voetbalwedstrijden en te genieten van tarik - een schuimige mix van thee en melk - glas na glas. Het bereiken van de perfecte textuur voor de tarik vereist het theatraal door de lucht gieten van de thee. Jaarlijkse gietwedstrijden worden gehouden in Maleisië, waar 's werelds beste ambachtslieden de thee door de lucht goochelen zonder een druppel te morsen!

Thee heeft iets minder van een volgende in Thailand, Laos en Cambodja.Misschien maakt het tropische klimaat warme dranken minder aantrekkelijk, hoewel Vietnam jaar na jaar consequent een van de beste theeproducenten ter wereld is.

Reizigers in Zuidoost-Azië zijn vaak teleurgesteld om te ontdekken dat 'thee' een suikerachtige, bewerkte drank is die wordt verkocht door 7-Eleven-minimarts. In restaurants is thee vaak een theezakje van het Amerikaanse merk met warm water. "Thaise thee" is traditioneel thee uit Sri Lanka die voor 50 procent wordt gesneden met suiker en gecondenseerde melk.

De Cameron Highlands van West-Maleisië zijn gezegend met het perfecte klimaat en de ideale hoogte voor het kweken van thee. Groene, uitgestrekte theeplantages klampen zich vast aan heuvelachtige hellingen terwijl arbeiders worstelen onder enorme zakken bladeren van 60 pond. Veel theeplantages in de buurt van Tanah Rata in de Cameron Highlands bieden gratis rondleidingen aan.

Geniet van duurzame thee

Zoals zoveel van de verbruiksartikelen die we leuk vinden, waren er veel zweet en mogelijk misbruik betrokken om die thee uit Azië in je kopje te krijgen.

Op vele plaatsen zijn theehuizen zwaar onderbetaald, zwoegende urenlang in ruwe omstandigheden voor slechts enkele dollars per dag. Kinderarbeid is ook een probleem. Werknemers worden betaald door de kilogram geplukte thee. Zoals je je wel kunt voorstellen, zijn er heel wat kleine blaadjes nodig om elke aanzienlijke hoeveelheid gewicht te evenaren.

De goedkoopste merken thee komen vaak van bedrijven die profiteren van wanhoop. Tenzij een thee is gecertificeerd door een bekende organisatie voor eerlijke handel (bijv. Rainforest Alliance, UTZ en Fairtrade), kunt u er zeker van zijn dat werknemers waarschijnlijk geen leefbaar loon hebben betaald voor de regio.

De Indiase regering heeft 15 december aangewezen als Internationale Theedag, deels om meer aandacht te vestigen op de benarde toestand van theewerkers over de hele wereld.