UNESCO-werelderfgoed in Zuidoost-Azië

De educatieve, wetenschappelijke en culturele organisatie van de Verenigde Naties (UNESCO) heeft de unieke culturele en historische waarde van verschillende locaties in Zuidoost-Azië erkend. Deze UNESCO-werelderfgoedsites zijn ook van grote waarde voor bezoekers die op zoek zijn naar unieke culturele ervaringen in de landen die ze bezoeken, want geen enkele plaats kan het verleden en het wereldbeeld van een land beter inkapselen dan de werelderfgoedlocaties.

Het universum in Stone: Angkor Wat, Cambodia
Artie Photography (Artie Ng) / Getty Images
Bezoekers van Siem Reap hebben meestal maar één ding in hun hoofd: de massale personificatie van het universum in het Angkor Archaeological Park genaamd Angkor Wat.
Angkor Wat is gebouwd tussen 1130 en 1150 na Christus door koning Suryavarman II, en bestaat uit een enorme tempelpiramide die een uitgestrekt gebied bestrijkt van 4.250 bij 5.000 voet, omringd door een gracht van meer dan 600 voet breed.
De hindoe Khmer zag Angkor Wat als een symbool van het universum zoals ze het begrepen: de gracht staat voor de oceanen rond de aarde; de concentrische galerijen vertegenwoordigen de bergketens rond de goddelijke berg Meru, het hindoehuis van de goden, die zelf wordt belichaamd door de vijf centrale torens. Gravures bedekken de muren van de god Vishnu (aan wie Angkor in de eerste plaats toegewijd was) en andere scènes uit de hindoemythologie.
Je zult niet meteen de betekenissen achter de architectuur van Angkor Wat begrijpen als je geen gids inhuurt om je te vergezellen. Bezoek vooraf het Angkor National Museum in Siem Reap, zodat je de verborgen berichten niet mist.
Oude hoofdstad vernieuwd: Luang Prabang, Laos
LatitudeStock-Stuart Pearce / Getty Images
Laos kan worden gedestilleerd tot in de essentie in de gebouwen en tradities rondom Luang Prabang.
Ooit was het de hoofdstad van het Lan Xang-koninkrijk dat Laos regeerde. Luang Prabang ligt aan de samenvloeiing van de Mekong en Nam Khan rivieren en verleidt bezoekers met zijn 33 watt, nauwelijks onderhouden Franse koloniale gebouwen en adembenemende natuurlijke bezienswaardigheden. Op een willekeurige dag kan het ochtendritueel van takbat of aalmoezen worden waargenomen in de hoofdstraten van Laos.
Bij echt speciale gelegenheden, maakt Luang Prabang zichzelf opnieuw feestelijk; keer je bezoek voor het Lao-nieuwjaar om Luang Prabang op haar vrolijkste best te zien. "Bun Pi Mai" duurt drie dagen in de heetste maand van het Lao-jaar - wat betekent dat spatten op straat een opluchting is!
De feestelijkheden bereiken een hoogtepunt tijdens de processie van het Prabang-Boeddhabeeld, een 50-kilo beeld dat zijn weg vindt (vergezeld door honderden oranjekleurige monniken) van het Royal Palace Museum naar de Vat Mai-tempel.
Two Religions, One Empire: Borobudur & Prambanan, Indonesië
Mike Aquino, in licentie gegeven aan orientalkittensforsale.com
Voordat de islam werd gevolgd, volgden de koninkrijken die eens centraal Java bestuurden twee religieuze tradities uit India - die beide in twee verschillende monumenten overleven.
Ten eerste, Boeddhisme belichaamd in Borobudur: een monument bij Yogyakarta in Midden-Java dat op een verbazingwekkende schaal staat - een Mandala-vormige structuur die de boeddhistische kosmologie in steen vereeuwigt.
Terwijl de bezoekers van Borobudur de niveaus van de structuur beklimmen, zullen ze 2672 goed bewaard gebleven reliëfpanelen vinden die verhalen vertellen uit het leven van de Boeddha en parabels uit boeddhistische teksten.
Ten tweede, je zult Hindoeïsme vinden in Candi Prambanan: een complex van 224 tempels in Midden-Java dat wordt gedomineerd door drie hoge torens die de Trimurti (drie-eenheid) van de hindoe-religie. De hoogste torenspits stijgt meer dan 150 voet hoog over het omringende platteland.
Prambanan werd in 856 gebouwd door een hindoe-prins die was getrouwd met de heersende boeddhistische Sailendra-monarchie. Na eeuwen van verwaarlozing herstelden de autoriteiten Prambanan alleen maar om te zien dat het omvergeworpen werd door een grote aardbeving in 2006. Er zijn nog steeds restauratie-inspanningen aan de gang.
Wat vuur niet kon vernietigen: Ayutthaya, Thailand
Afbeelding met dank aan de Tourism Authority of Thailand
Bezoekers zullen het moeilijk vinden om te geloven dat de ruïnes van Ayutthaya de plaats waren van een grote stad die Europese bezoekers vergeleken met Venetië of Parijs. Gedurende 400 jaar was Ayutthaya de grootste stad ter wereld, een nexus voor regionale handel die Chinees, Europees en anderen trok. Dat veranderde allemaal in 1767, toen indringers uit Birma de stad plunderden en Siam in chaos gooiden.
De indringers hebben misschien de schatten van Ayutthaya meegenomen, maar ze hebben genoeg overgelaten aan de hedendaagse bezoekers om naar te staren. Als de hoofdstad van het Siamese koninkrijk van 1350 tot 1767, beoefent Ayutthaya nog steeds een schat aan tempel- en paleisruïnes (met een overvloed aan onthoofde Boeddhabeelden), samen met musea om alle kunstvoorwerpen in een context te plaatsen.
Ayutthaya kan worden verkend via een dagtrip vanuit Bangkok; verken de ruïnes met de fiets als je aankomt en neem eeuwenoude geschiedenis op in je eigen tempo.
Historische handelssteden: Melaka en George Town, Maleisië
Afbeelding met dank aan Toerisme Maleisië
UNESCO erkende in één keer twee van de meest historische steden van Maleisië - geen verrassing, want beide steden waren voormalige koloniale entrepots en hedendaagse culturele schatten met zoveel dingen gemeen.
De staat van Penang's hoofdstad George Town was een juweel in de Britse Straat Settlements - handel tussen India en China maakte George Town tot een welvarende onderneming, met herenhuizen zoals het huidige Peranakan herenhuis dat de rijkdom van de stad bevestigt towkays (Chinese magnaten).
Overblijfselen van de Britse aanwezigheid in Penang kunnen worden verkend in George Town: de historische kern van de stad heeft een van de mooiste collecties van 19e-eeuwse en vroeg 20ste-eeuwse gebouwen uit Zuidoost-Azië.
Melaka wordt door Maleisiërs 'de historische stad' genoemd.Overblijfselen van de Maleisische cultuur en buitenlandse overheersing kunnen worden verkend in een klein historisch kwartier aan de rivier: het Nederlandse Stadthuis en de kerk in een schitterende rode kleur, aan de overkant van de rivier van Chinatown en de Straat van Harmonie die drie verschillende religies verbindt; het Melaka Sultanaat Palace Museum dat de Camelot van Maleisië viert; en de rijkdom aan traditionele gerechten uit Malakka die je kunt genieten op bijna elke hoek die je omdraait.
Trappen naar de hemel: Banaue rijstterrassen, Filippijnen
Mike Aquino

Als het niet voor de bergen was, zou de Ifugao Hispanized zijn geworden zoals de Filippijnse laaglanders in het spoor van de Spaanse conquista.
En als het niet voor de bergen was, zouden we niet helemaal naar de hoogste verhogingen van de Filippijnen reizen om de resultaten van de inheemse vindingrijkheid te zien: verschillende rijstterrassen uitgehouwen in bergvalleien, langs de contourlijnen van elke helling om platforms te creëren voor rijstteelt op verder onherbergzaam terrein.
De Ifugao planten rijst alleen voor zichzelf, volgens een jaarlijkse plantagenda die de rest van hun levensstijl bepaalt. De gezamenlijke inspanningen van planten en oogsten; festivals om het verstrijken van seizoenen te markeren; en de opslag van het product in onderscheidende graanschuren - rijst staat in het middelpunt van alles.
Er zijn verschillende terraspaden waar wandelaars een trektocht doorheen kunnen maken - makkelijke wandelingen zijn de Bangaan rijstterraswandeling en meer ervaren trekkers willen het adembenemend mooie Batad Rice Terrace-parcours nemen. Verblijf daarna in een van deze verblijven binnen handbereik van het volgende pad.
Old Greens Made New: Singapore's Botanic Gardens
Marklin Ang / Singapore Tourism Board
De nieuwste UNESCO-werelderfgoedlocatie van Zuidoost-Azië werd in 1859 in de staat van het eiland gevestigd. En het is jong in vergelijking met andere UNESCO-locaties - bedacht door Britse koloniale functionarissen en gemodelleerd in Engelse stijl. Sindsdien is de Singapore Botanic Gardens uitgegroeid tot een etalage voor De mooiste planten van Zuidoost-Azië.
Reizigers die van het MRT-station vertrekken, krijgen direct toegang tot de 60 hectare grote tuinen, de kronkelende paden, strategisch gelegen waterpartijen en paviljoens voor ontspanning of openbare optredens (het Singapore Symphony Orchestra organiseert regelmatig gratis uitvoeringen voor parkbezoekers).
De National Orchid Garden - 's werelds grootste orchideeënverzameling - biedt meer dan 60.000 planten en orchideeën, waarvan vele zijn vernoemd naar beroemde mensen.
Begeleide wandelingen rond het parkterrein verkennen de historische bezienswaardigheden, orchideeshows en andere botanische collecties. Kinderen kunnen op een minder gestructureerde manier leren spelen in de Jaco Ballas Children's Gardens, een speeltuin te midden van een overvloed aan planten.
Eeuwen van zaken: Hoi An & My Son, Vietnam
Afbeelding © Mike Aquino, in licentie gegeven aan orientalkittensforsale.com
Twee verschillende beschavingen zijn te zien op korte afstand van elkaar in Centraal Vietnam.
Hoi An is een oude handelsstad aan de rivier - in de 16e eeuw was Hoi An een van de drukste handelscentra van Vietnam. Chinese kooplieden vestigden zich hier om zaken te doen met Europese en Aziatische handelaren ... totdat de Thu Bon-rivier dichtslibde en de handel stroomafwaarts verder verschoof.
Tegenwoordig onderhouden de nazaten van die Chinese kooplieden de smalle straatjes en karakteristieke rijtjeshuizen van Hoi An. De straten zijn nu gevuld met lampenwinkels, kleermakers en reisbureaus, die nieuwe producten verkopen maar de ondernemende geest van weleer behouden.
Mijn zoon is een complex van religieuze tempels in Centraal Vietnam, gebouwd door de Champa-dynastie tussen de 4e en de 12e eeuw. Eeuwen van verwaarlozing - en twee verwoestende 20e-eeuwse oorlogen - hebben weinig meer achtergelaten dan stompen en puin, maar een aantal relatief goed bewaard gebleven tempels zijn gebleven, waardoor bezoekers een glimp hebben opgevangen van het hindoe-imperium dat centraal Vietnam regeerde totdat ze werden weggevaagd door de Dai Viet koningen.
Als het niet barok is: de kerken van de Filippijnen
Afbeelding © Marlon Santiago / Creative Commons
Eeuwen van de Spaanse overheersing gaven de Filippijnen zijn verzameling barokke kerken; Spaans-gestichte steden over de eilanden imiteerde de Intramuros ommuurde stad, met inbegrip van haar voorliefde voor kerken. In Intramuros zelf blijft de San Agustin-kerk grotendeels intact, ondanks de inspanningen van de bommenwerpers uit de Tweede Wereldoorlog om de torens af te vlakken.
Wat bommen niet konden verwijderen, deden aardbevingen vaak - de aardbevingsgevoelige Filippijnse eilanden verwoestten vele kerken in enkele minuten. Bestaande barokke kerken zijn tegenwoordig de derde of vierde kerk op de site, herbouwd door vrome katholieke locals na meerdere tremoren.
De Paoay-kerk in Ilocos lijkt een direct antwoord op aardbevingen, de robuuste steunberen die aanleiding geven tot wat architecten "Aardbevingbarok" noemen.
Vergeten stadstaten: Pyu Ancient Cities, Myanmar
Jacques Beaulieu / Creative Commons
De laatste overblijfselen van machtige stadstaten die ooit het stroomgebied van de Ayeyarwady rivier beheerden tussen 200BCE en 900CE, de Pyu Ancient Cities - Halin, Beikthano en Sri Ksetra - getuigen in stilte van de vreedzame beschaving die dit millennium overhield geleden.
De Pyu-volkeren bouwden ommuurde stenen steden om hun rijk te beschermen; elk van de drie overgebleven steden heeft zijn eigen paleizencomplexen, samen met architectuur die uniek is voor elk van hen. Sri Ksetra bezit de enorme Baw Baw Gyi stupa, het vroegst gebouwde boeddhistische monument in Myanmar. Bezoek de musea in elk van de oude steden om een greep te krijgen op de beschaving die hier eerder regeerde
De oude steden zijn mogelijk gelijktijdig met Bagan, een ander oud imperium in het noorden.In tegenstelling tot de monumenten van Pyu werden de stoepa's van Bagan beschadigd door de aardbeving en snel heropgebouwd, waardoor Pyu een voorsprong kreeg op Bagan in de race naar erkenning door de UNESCO als werelderfgoed.
Tales from the Emperors: Vietnam's Hue Monuments
Afbeelding © Mike Aquino, in licentie gegeven aan orientalkittensforsale.com

Hue was de hoofdstad van Vietnam in de 19e en vroege 20e eeuw. De Nguyen-keizers regeerden vanuit het paleiscomplex van de Hue-citadel, een uitgestrekt complex met hoge stenen muren rondom een reeks verfijnde paleizen en tempels.
En de Nguyen-keizers genoten van een hiernamaals dat bijna net zo makkelijk was als hun leven tussen de levenden. Verspreid over de heuvels rond de stad, werden koninklijke graven speciaal voorbereid voor elke keizer, jaren voor hun overlijden, elk bedoeld om een getuigenis te zijn van de kracht en grootsheid van hun respectieve heerschappij. Het verhaal van elke keizer leeft voort in hun graven, van de tragische zwakte van Tu Duc tot de minachting van Khai Dinh voor zijn volk.
De Nguyens regeerden (in feite, en later als boegbeelden) tot 1945 - het jaar waarin de laatste Nguyen-keizer Bao Dai de teugels van de regering overdroeg aan de revolutionaire regering van Ho Chi Minh.