Vertigo Movie Tour of San Francisco

In 1957 filmde de 58-jarige regisseur Alfred Hitchcock, die toen meer dan 40 films op zijn naam had staan, zijn film Duizeligheid in San Francisco.

De film speelt James Stewart af als Johnny (Scottie) Ferguson, Kim Novak als Madeleine Elster / Judy Barton en de stad San Francisco als zichzelf.

Volgens Herbert Coleman, Duizeligheid associate producer, koos Hitchcock vaak een locatie en ontwikkelde vervolgens een verhaal om daar te filmen. Hij hield ervan om een ​​vertrouwde plek te tonen en een vleugje boosaardigheid te introduceren. Toen hij San Francisco voor het eerst zag, zei hij dat het een goede plek zou zijn voor een moordmysterie, en koos hij voor een Franse roman, D'Entre les Morts (From Among the Dead). Het is een verhaal over bedrog en obsessie, over verloren en herwonnen liefde, en eindigt natuurlijk met de kenmerkende plotwending van Hitchcock.

De film werd niet goed ontvangen toen het in 1958 werd uitgebracht, maar het heeft een vervolg ontwikkeld. Martin Scorsese wordt geciteerd zoals gezegd Vertigo is "alsof je getrokken wordt in een zeer, zeer mooie comfortabele, bijna nachtmerrieachtige obsessie." De klassieke filmexpert, Brad Lang, zegt: "Ik ben nog steeds niet helemaal tot een conclusie over de film gekomen, maar ongeacht of je denkt dat de film het meesterwerk van Hitchcock is, of een verwarrende reis door zijn verwarde psyche, moet je toegeven dat het laat zien van veel bezienswaardigheden in San Francisco. "

Sommige locaties van de film waren echt, maar er waren ook 50 studiosets. Van de echte locaties, overleven de meesten relatief onveranderd. Jesse Warr van A Friend in Town, die een Vertigo Tour aanbiedt, beschrijft ze op deze manier: "De locaties van Vertigo verbinden de tijdperken, stijlen en tijden van San Francisco". Als je ze allemaal bezoekt, duurt het grootste deel van de dag en je hebt een voertuig nodig (of een reservering bij Jesse) om ze allemaal te bereiken.

Vertigo Filming Locations in San Francisco

1. Missie Dolores: (3321 Sixteenth Street) Madeleine bezoekt hier het graf van Carlotta Valdes (ook een studio-prop). Opgericht in 1776, was het de derde in een keten van 21 Californische missies en diende het de oorspronkelijke bewoners van het gebied, de Ohlone Indianen.
2. Palace of the Legion of Honor: (Lincoln Park in de buurt van 34th Avenue en Clement) Madeleine kijkt naar het schilderij van Carlotta Valdes binnenin (het schilderij was een filmsteun). Opgericht door Alma de Bretteville Spreckels en haar echtgenoot Adolph B. Spreckels (de suikermagnaat), werd het gebouwd voor de Panama Pacific International Exposition van 1915, maar het werd van meet af aan opgevat als een museum voor schone kunsten.

1. Fort Point: (onder de zuidelijke ankerplaats van de Golden Gate Bridge) springt Madeleine hier het water in. Ga niet op zoek naar de stappen die Scotty haar opvoert; ze zijn gemaakt voor de film. Fort Point begon halverwege de negentiende eeuw en groeide verouderd voordat het voltooid was. Joseph Strauss, de vader van de Golden Gate Bridge, stond erop dat de ankerplaats van de brug het historische fort niet zou verstoren.
2. Paleis voor Schone Kunsten: (3301 Lyon Street) Scotty en Madeleine slenteren bij het eenzame overblijfsel van de Pan Pacific-tentoonstelling van 1915, die nog steeds een populaire plek is voor geliefden.

1. Scottie's Apartment: (900 Lombard Street bij Jones) Het is net de heuvel af van de beroemde "meest bochtige" straat.
2. Ernie's: (847 Montgomery) Scottie ontmoet hier voor het eerst Madeleine, maar de bar is nu gesloten en het gebouw wordt verbouwd tot flatgebouwen.
3. Nob Hill: U vindt Madeleine's appartementencomplex The Brocklebank Apartments op 1000 Mason tegenover het Fairmont Hotel en het Empire Hotel, waar Judy woonde op 940 Sutter Street, in de buurt van Hyde. De naam is veranderd, maar het gebouw is er nog steeds.

In een scène uit de film, Gavin Elster, zegt de man van Madeleine: "Weet je wat San Francisco doet met mensen die het nog nooit eerder hebben gezien ... Alles over de stad heeft haar enthousiast gemaakt, ze moest alle heuvels bewandelen, de omgeving verkennen rand van de oceaan, zie alle oude huizen en dwaal door de oude straten, en toen ze iets onverandelijks tegenkwam, iets dat was zoals het was geweest, was haar vreugde zo sterk, zo fel bezittend! Deze dingen waren van haar. " Misschien krijg je een beetje Madeleine's liefde voor de stad als je klaar bent met de rondleiding.

In een vroege scène zegt Scottie: "Ik kan niet naar de bar aan de top van de Mark gaan, maar er zijn genoeg bars op straatniveau in deze stad." Als je geen last hebt van de ziekte van Scottie, zou een drankje aan de top van het Mark in het Mark Hopkins Hotel (1 Nob Hill, California at Mason) en een toast op Scottie en Madeleine een geweldige manier zijn om de dag af te sluiten.