Mission Carmel

Carmel Mission (San Carlos de Borromeo)

Toen de Spanjaarden besloten om een ​​tweede missie in Californië in de buurt van de Baai van Monterey te bouwen, verliet vader Junipero Serra San Diego om daar per schip te gaan.

Terzelfder tijd reisde gouverneur Portola over land. Het kostte ze elk meer dan een maand om ongeveer 400 mijl te reizen, en pater Serra arriveerde ongeveer een week na Portola.

Twee dagen nadat hij was gearriveerd, richtte pater Serra op 3 juni 1770 de Carmel Mission op, die oorspronkelijk op het Monterey Presidio was gevestigd.

Vroege jaren van Carmel Mission

Portola vertrok kort na de oprichting van de missies. Hij heeft luitenant Fages de leiding gegeven. Fages begon zich te bemoeien met Carmel Mission. Binnen een jaar besloot pater Serra om de missie naar een plek op de Carmelrivier te verplaatsen die betere grond en water had en verder weg was van de soldaten.

In de zomer van 1771 werden de eerste gebouwen gestart, met 40 Indianen uit het zuiden, 3 soldaten en 5 matrozen om te werken. De eerste winter was erg moeilijk. Ze kwamen te laat om gewassen te planten. Er konden geen schepen komen vanwege de oceaanstormen. Ten slotte trokken sommige soldaten zuidwaarts naar het huidige San Luis Obispo en doodden enkele beren. Ze hebben onderweg ook wilde zaden geoogst. In totaal droegen ze genoeg voedsel mee om de mensen te verhongeren.

Pater Serra ging mee met de berenjagers. Tijdens de reis haalde hij een zeekapitein over om de spullen terug te brengen naar de missie, maar hij keerde niet terug. In plaats daarvan ging hij naar Mexico en was hij anderhalf jaar weg. Terwijl hij weg was, nam pater Palou het over.

Carmel Mission 1780-1800

In 1783 blijkt uit verslagen dat de missie 165 bekeerlingen had en dat er 700 mensen woonden in de Carmel Mission en op de ranch. Ze bouwden een irrigatiekanaal van de rivier naar een nabijgelegen zwembad, waar ze vis hielden. De vaders trainden de indianen om boerderij- en ranchwerk, smeden en timmerwerk te doen en hoe ze adobe-stenen, dakpannen en gereedschappen moesten maken.

De voorraden liepen begin 177 weer laag. Veel mensen stierven bijna. Die herfst werd het beter toen ze 207 bushels tarwe, 250 bushels maïs en 45 bushels bonen oogstten. Tegen 1774 was de oogst vier keer groter. Omstreeks dezelfde tijd vestigde Don Juan Bautista de Anza een binnenlandse route en begon met het aanvoeren van voorraden over land, zodat de kolonisten niet afhankelijk hoefden te zijn van schepen.

Pater Serra keerde terug naar Carmel in 1774. Hij vestigde zich in een klein gebouw naast Carmel Mission en leidde daar zendingszaken tot hij stierf op 28 augustus 1784, op 70-jarige leeftijd. Hij werd begraven naast Father Crespi, die stierf in 1782 .

Vaders Palou en Lasuen volgden Serra op als Presidente van de Missies, en beiden maakten van Carmel hun hoofdkwartier.

Tegen 1794 bereikte de Indiase neofietbevolking 927. Een nieuwe stenen kerk werd in 1793 opgericht en eindigde in 1797.

Carmel Mission 1800-1830s

Pater Lasuen stierf in 1803 en werd begraven in de kerk naast de vaders Crespi en Serra.

Tijdens zijn 66-jarige geschiedenis heeft Carmel Mission 4000 bekeerlingen gemaakt. Tegen 1823 was de bevolking begonnen af ​​te nemen en waren er nog maar 381 over. In 1833 nam pater Jose Real de leiding.

secularisatie

Het volgende jaar, 1834, seculariseerde Mexico de missies omdat het zich niet kon veroorloven om hen te steunen nadat Mexico onafhankelijk werd van Spanje. De Mexicaanse overheid verkocht het land rond de kerk, tot aan de muren. Pater Real verhuisde naar Monterey en hield af en toe alleen diensten bij Carmel Mission.

De regering van de Verenigde Staten gaf het land in 1859 terug aan de kerk. Tegen die tijd was het dak ingestort en het bleef 30 jaar in puin liggen.

Carmel Mission in de 20e eeuw

De kerkelijke restauratie is in de jaren dertig van de vorige eeuw begonnen door Harry Downie. Downie kwam enkele standbeelden repareren maar raakte geïnteresseerd in de renovatie van het hele gebouw. Met de steun van pater Michael O'Connell, de predikant na 1933, herstelde hij de kerk en de omliggende gebouwen.

Carmel Mission werd in 1933 parochiekerk en werd in 1961 door Paus Johannes XXIII aangewezen als een minder belangrijke basiliek. Het is nog steeds een actieve parochiekerk met regelmatige diensten en een school.

Mission Carmel Layout, plattegrond, gebouwen en terrein

De bouw op de huidige missiepost begon in 1771 nadat pater Serra de missie had verplaatst van het Presidio in Monterey. Hij nam zelf de leiding over het gebouw.

Er waren veel bomen rond Carmel Mission. De eerste gebouwen (behalve de kerk) waren gemaakt van boomstammen die in de grond vastzaten en verticaal stonden, met meer boomstammen aan de bovenkant, bedekt met stokken en gras om een ​​dak te maken. De eerste kerk was een borstelhut. Alle gebouwen waren omgeven door een paalhek.

Pater Palou bouwde de volgende kerk op Carmel Mission. Het was gemaakt van boomstammen en tule-rieten en werd voltooid in 1776, samen met vaders 'kwartieren gemaakt van adobe en een aparte keuken.

Nadat pater Serra in 1784 stierf, besloot pater Lasuen in 1793 een nieuwe stenen kerk te bouwen. Omdat de vaders Serra en Crespi in de oude kerk werden begraven, wilden ze ze niet verplaatsen, dus bouwden ze de nieuwe kerk op dezelfde plek .

Een meester-baksteenlaag uit Mexico genaamd Manuel Ruiz begeleidde de bouw. De kerk werd voltooid in 1797. Het ontwerp is uniek: de muren buigen naar binnen en het plafond volgt de curve om een ​​boog te vormen. Mission Carmel is een van de slechts drie Californische missies, gebouwd van steen, gemaakt van inheemse zandsteen gewonnen in het nabijgelegen Santa Lucia-gebergte.

In 1821 werd een grafkapel aan de kerk toegevoegd.

Na de secularisatie stortte het missiedak in in 1851 en het gebouw bleef dertig jaar dakloos.In 1884 haalde pater Angelo Casanova, de predikant in Monterey, geld op om de kerk te repareren voor een honderdste verjaardag van de dood van pater Serra. Ze bouwden een dak van hout en leuningen op de kerk, met een hoge piek waardoor het gebouw er vreemd uitzag.

Harry Downie kwam naar de missie om gebroken beelden te repareren. Hij raakte zo geïnteresseerd in het oude gebouw dat hij begon te onderzoeken en begon de hele missie in 1931 te restaureren. In 1936 werd een dak gebouwd dat op het origineel leek.

In 1939 vond Downie de overblijfselen van het oorspronkelijke kruis begraven in de patio. Hij maakte een replica en plaatste die op dezelfde plek. Hij werd gesteund door vader Michael O'Connell, die na 1933 predikant werd van Carmel Mission, en het duurde vijftig jaar om de klus te klaren.

Missie Carmel Cattle Brand

Bij elke Californische missie werd vee grootgebracht en elk had zijn eigen merk. De foto hierboven toont het koeienmerk Carmel Mission. Het was afkomstig van monsters die te zien waren in Mission San Francisco Solano en Mission San Antonio.

Missie Carmel Bells

Omdat het ook het hoofdkwartier van pater Serra was, was het ontwerp van het gebouw uitgebreider dan andere missies, en het had eigenlijk twee klokkentorens, een met twee bellen en een grotere met negen klokken.

Deze bel heette Ave Maria. Het werd in 1807 in Mexico City gegoten en op de missie in 1820 geïnstalleerd. Nadat de missie was geseculariseerd, namen plaatselijke Indianen de bel op en verstopten die in de kathedraal in Watsonville.

Jarenlang waren mensen het vergeten, maar het werd opnieuw ontdekt en teruggebracht naar de missie in 1925. Deze bel is gebarsten en klinkt niet goed, maar er is een kopie gemaakt en in 2010 opgehangen in de toren.

Plafonddecoratie

Veel van de Spaanse missies hebben versieringen als deze op hun plafond, maar de kristallen kroonluchter is ongebruikelijk.

Begraafplaats

De katholieke priesters en vaders werden begraven in de kerk, maar de Indiërs die daar stierven werden buiten begraven. Het was gebruikelijk dat de graven van de christelijke indianen gewoon een eenvoudig houten kruis erboven hadden, zoals deze.

Buitenste steunberen en ramen

Van buitenaf kun je gemakkelijk zien hoe dik de adobe-muren zijn. Ze werden versterkt met secties die nog dikker waren, zoals deze - die steunberen worden genoemd.

Eerste bibliotheek van Californië

Volgens een bord buiten de deur werd Californië's eerste bibliotheek gecreëerd in Mission Carmel, met boeken die naar het noorden werden gebracht vanuit het San Fernando Apostolic College in Mexico City. In 1778 had de bibliotheek ongeveer 30 boeken, maar in 1784 groeide deze uit tot meer dan 300. Tegenwoordig zijn er ongeveer 600 volumes.

Slaapkamer van de priester

Deze kamer is zo ingericht dat het er rond 1810 uitziet. Tegen die tijd bereikten meubels uit Europa de Verenigde Staten en lokale meubelmakers maakten ook enkele items, zoals het bed. De ladekast kwam uit Boston, op een boot die door Zuid-Amerika moest varen om hier te komen.

Receptiekamer

Deze kamer, die de Grand Sala heette, was een formele ontvangstruimte waar belangrijke bezoekers werden vermaakt. De kamer laat zien dat het vandaag niet de originele locatie is, maar het is ingericht met veel originele stukken. De vloer is origineel.

De kamer van pater Serra

Vader Junipero Serra, vaak de vader van de Californische missies genoemd, woonde in deze kleine kamer en stierf hier in 1784.

Volgens een bord bij de deur werd het herbouwd uit originele materialen verzameld rond de oude missie. Het bed is overgenomen van een beschrijving van Francisco Palou: "Zijn bed bestond uit een ruwe plank, bedekt met een deken die meer diende als een bedekking dan een hulpmiddel om te rusten, want hij gebruikte zelfs geen schaapslederen omslag, zoals gebruikelijk was."