The Ultimate Death Valley Photo Tour

Op weg naar Death Valley

De sleutel tot een groot Wildflower-display in Death Valley is voldoende winterregen. De beste bloemen komen voor wanneer de eerste regen valt in september of oktober, gevolgd door bovengemiddelde regen in de winter. Water is echter niet genoeg. Het neemt ook warmte op - en de wind kan niet teveel blazen, of het zal alles uitdrogen.

Als er een jaar komt dat alles goed doet, zijn de bloemen van de Death Valley-wilde bloemen spectaculair, maar de bloei is vluchtig. De meeste opzichtige wilde bloemen in de woestijn hebben haast om te ontkiemen, groeien en naar zaad te gaan voordat de hitte en droogte terugkeren. De bloemen van de Death Valley-wilde bloemen beginnen in de lagere delen - meestal - midden februari tot half april. Wildflowers bloeien nog steeds in de hoogste verhogingen van Death Valley (meer dan 5000 voet) in juli.

In 2005 en 2016 heeft Death Valley perfecte omstandigheden ervaren die hebben geleid tot een zo bloeiend zomerseizoen dat het nieuws overal in het land te zien was. Niet elk jaar zullen de wilde bloemen overvloedig zijn, maar je zult bijna elk jaar een paar mooie bloemen vinden.

Je vindt wildflower-updates gekoppeld aan de Death Valley-website, meestal beginnend in de late winter en een keer per week op zijn meest voorkomende.

Naar Death Valley voor de wilde bloemen

Ik heb jarenlang de wildebloembloem in Death Valley besluipen en ik zal je van tevoren waarschuwen dat Moeder Natuur op zijn best wispelturig is. Proberen te zijn in Death Valley op het hoogtepunt van de bloei van de wilde bloemen kan net zo ongrijpbaar zijn als proberen om de aandelenmarkt tijd.

Dit is wat ik in 2010 heb geprobeerd: de capaciteit van het hotel is beperkt, dus op basis van vroege informatie en algemene piekbloeidatums heb ik een kamer gereserveerd in de Furnace Creek Inn een paar maanden van tevoren. Met de laatste datum om de gemaakte reservering te annuleren, heb ik het laatste rapport van de website geraadpleegd en geconcludeerd dat we met ongeveer twee weken te vroeg voor de wilde bloemen zouden zijn. Ik heb de reservering geannuleerd en zoals verwacht een datum gevonden die twee weken later uitverkocht was.

Ironisch genoeg werd het weer onverwacht warm en de piekbloei gebeurde tijdens de periode van onze geannuleerde reservering. We praten niet over de driftbui van de fotograaf ...

Als je tijdens de algemene bloeitijd gaat, zul je waarschijnlijk iets zien - en het is waarschijnlijker dat je je gezond verstand (en kalmte) in het proces behoudt.

De bovenstaande foto is gemaakt tijdens het bloeiseizoen van de Death Valley-bloesems in 2016.

Slecht water

Voordat je aan deze tour begint, kun je hier hoe je naar Death Valley kunt gaan. Als je blijft hangen, heb je ook de informatie in deze Death Valley Guide nodig.

Badwater is de laagste plaats in het westelijk halfrond en de achtste laagste plek ter wereld. Samen met Salton Sea ten zuiden van Palm Springs (-227 voet) maakt het de Verenigde Staten het enige land met twee locaties op de laagste plaatsen ter wereld.

Hoewel de precieze locatie van het laagste punt (-292 voet) niet is gemarkeerd, loopt een wandeling vanaf de parkeerplaats langs de met zout beladen, slecht smakende gietgaten die de naam van de plaats hebben geïnspireerd. Het witte materiaal dat u in Badwater ziet, is meestal hetzelfde als gewoon keukenzout, gemengd met calciet, gips en borax.

Water en droogte veranderen constant de manier waarop de zouten eruitzien. Deze foto is gemaakt in februari van een ietwat regenachtig jaar, toen je meer water zag dan op andere momenten. Als je een van die prachtige foto's van de zoute pan hebt gezien, met al die kleine "muren" gevormd door de verdamping, kun je ze misschien niet vinden tijdens een droog jaar. Toen we begin 2014 na een bijzonder droge periode bezochten, hadden de elementen min of meer het hele oppervlak vlak gemaakt.

Het witte materiaal dat u in Badwater ziet, is meestal hetzelfde als gewoon keukenzout, gemengd met calciet, gips en borax. Water en droogte veranderen constant de manier waarop de zouten eruitzien. Deze foto is gemaakt in februari van een ietwat regenachtig jaar, toen je meer water zag dan op andere momenten.

Geologen noemen dit gebied een voorbeeld van 'bekken en bereik', maar in gewoon Engels betekent dit gewoon dat het uit elkaar wordt getrokken. De reeksen Panamint en Black Mountain staan ​​aan weerszijden van Death Valley, waardoor de valleibodem als een bassin wegzakt. Erosie speelt een rol door puin uit de bergen en in de leegte te wassen - bijna 10.000 km zand, grind en slib wordt onder miljoenen overstromingen gedumpt - maar het kan het niet bijbenen, zodat de valleibodem sneller wegzakt dan vult.

Ga op de parkeerplaats af bij Badwater en kijk omhoog op de heuvel voor een klein bordje dat 'zeeniveau' aangeeft. Het is de beste manier om een ​​idee te krijgen van hoe slecht Badwater eigenlijk is.

Badwater is ook officieel de warmste plek op aarde en het is slechts enkele graden koeler in andere delen van het park in het midden van de zomer. Controleer deze gemiddelde temperaturen en regenval om een ​​idee te krijgen van hoe slecht het kan zijn.

Devils golfbaan

Als je vanuit Badwater naar het noorden gaat, kom je op de Devil's Golf Course. Dit gebied, de overblijfselen van het laatste meer van Death Valley, dat meer dan 2000 jaar geleden verdwenen is, is hoog genoeg dat de periodieke overstromingen het niet gladstrijken. Het klonterige oppervlak wordt gevormd wanneer zout water door de modder omhoog komt. Terwijl het water verdampt, laat het kleine zuilenpilaren achter.

Palet van de kunstenaar

Een zijweg van de hoofdweg brengt je naar Artist's Palette.

Gelegen aan de oostkant van de vallei en een paar mijl ten noorden van Badwater, wordt Artist's Palette bereikt door een eenrichtingsweg, verharde weg genaamd Artist's Drive. Het is een lus van 9 mijl, begaanbaar door personenauto's maar met bochten te scherp voor iets langer dan 25 voet.

Het kenmerk hier is de duizelingwekkende reeks kleuren in de vulkanische en afzettingsgesteenten die de heuvels vormen. Als je binnenrijdt, zie je een verscheidenheid aan roodbruine kleuren, maar de echte traktatie is het over het hoofd gezien Artist's Palette, waar tinten van paars door greens verschijnen. Heet water speelde een rol bij het vormen van dit kleurrijke landschap en bracht mineralen aan die de rotsen hun kleuren geven. De formaties zijn vooral mooi (en fotogeniek) in het licht van de late namiddag.

Salt Flat

Het ziet er uit als een honingraat van een reus, maar gemaakt van zout, dit landschap gaat kilometers verder. Modder en zout liggen hier onder de oppervlakte. De zomerse hitte droogt en kraakt het oppervlak en meer water verdampt erdoorheen, waardoor het zout achterblijft en de verhoogde "muren" worden gecreëerd.

Golden Canyon

Verder noordwaarts kom je bij Golden Canyon.

Deze met water uitgesneden kloof in de buurt van de Furnace Creek Inn is een goede plek voor een shuttle-wandeling als je twee voertuigen hebt. Het parcours begint aan de monding van de kloof, 160 voet (49 m) onder de zeespiegel en klimt binnen de eerste mijl tot ongeveer 300 voet (91 m). Deze gids vertelt je hoe je de wandeling kunt maken.

Zabriskie Point View

Wanneer u de kruising van CA Hwy 178 en CA Hwy 190 bereikt, kunt u rechtdoor rijden naar Furnace Creek en andere bezienswaardigheden in Death Valley. Een korte uitstap (ongeveer 2 mijl) op Hwy 190 brengt je naar Zabriskie Point, ongeveer 750 voet boven de vallei waar je net doorheen bent gereden, met Gower Gulch op de voorgrond.

Het landschap op Zabriskie Point wordt vaak "Badlands" genoemd, wat een droog gebied is met diep geërodeerde zachte rotsen en kleigronden. Dit uitzicht kijkt naar het westen over de Badlands, terug naar Death Valley en naar de bergen aan de overkant. De zwarte rotslaag is lava die uitmondde in een oud meerbed. Heet water bracht mineralen in de mix - borax, gips, calciet - waardoor de kleurrijke lagen ontstaan.

Vanaf de parkeerplaats heb je verschillende opties. Het gemakkelijkste is het licht steile, maar geplaveide, 100 meter lange pad omhoog de heuvel op naar Zabriskie Point, waar je naar beneden kunt kijken in de badlands die je omringen, en over hen in de vallei. Voor een beter zicht beginnen verschillende wandelpaden vanaf hier. De 2,5 mijl lange Badlands Loop brengt je terug naar je startpunt, maar om de Golden Canyon Trailhead te beklimmen, heb je een tweede voertuig aan de andere kant nodig - of bereid je voor op een zeer lange wandeling heen en terug. Voordat u met een van deze wandelingen begint, kunt u een praatje maken met een van de rangers in het Furnace Creek Visitor Center. Ze kunnen u op de hoogte houden van de huidige omstandigheden en helpen u beslissen of de wandeling die u overweegt geschikt is voor u.

Rijd ongeveer 25 mijl voorbij Zabriskie Point op CA Hwy 190 naar het zuidoosten en je bereikt Death Valley Junction en het Amorgosa Opera House. Vanaf daar, als je naar Las Vegas gaat, volg dan de borden (die efficiënter zijn dan veel GPS-systemen).

Als je Death Valley verlaat, kun je gewoon verder gaan naar het zuiden op CA Hwy 127 en je keert terug naar Shoshone, een van de steden op weg naar de vallei tijdens deze fotorondleiding.

Dante's View

Neem de afslag ongeveer 8 mijl voorbij Zabriskie Point om Dante's View te bereiken, dat zich meer dan anderhalve kilometer boven de vallei bevindt. De weg naar het uitkijkpunt is niet geschikt voor voertuigen van meer dan 25 voet lang, hoewel het er gemakkelijk uitziet als je begint, maar de laatste kwartmijlen zijn steil (15% helling) en vol met haarspeldbochten. Als u een aanhangwagen sleept, vindt u twee plaatsen om deze te parkeren.

De hoogte bij Dante's View is 5475 voet, op het westen met een onbelemmerd uitzicht op de Panamint Mountains en het Bassin van Badwater. Op een zeer heldere dag zie je misschien zelfs de hoogste en laagste punten in de Verenigde Staten - Mt. Whitney en Badwater - op hetzelfde moment. Elke dag is het hier 15 ° F of meer koeler dan op zeeniveau. Aangezien de beste tijd om te gaan 's ochtends is, heb je waarschijnlijk een extra laag kleding nodig.

Het grote bord bij de parkeerplaats zal u alles vertellen wat u kunt zien.

De Dante die de naam van het punt inspireerde is de Italiaanse schrijver Dante Alighieri, die de Goddelijke Komedie die de negen cirkels van de hel beschrijft, en zijn naam verkreeg toen ambtenaren van de Pacific Coast Borax Company hier in 1929 een bezoek brachten.

Wat je ook besluit te doen op deze omweg, als je meer wilt zien van Death Valley, ga dan noordwest (zoals je bent) op CA Hwy 190 naar Furnace Creek, net ten noorden van waar Hwy 127 Hwy 190 kruist.

Furnace Creek

Furnace Creek Resort ligt in het centrum van de vroegste toeristische dagen van Death Valley en heeft nog steeds het meeste te zien en te doen overal in het park.

Als je erover denkt om in Furnace Creek te blijven, gebruik dan deze gids om er alles over te weten te komen. Als je er gewoon langskomt, wil je misschien nog wel even stoppen voor een maaltijd, om je benen te strekken, benzine te halen of naar het Borax Museum te gaan.

Als uw tijd uiterst beperkt is en u bent Death Valley binnengegaan via de route die we beschrijven, is uw snelste weg CA Hwy 190 via Death Valley Junction. Vanaf daar, als je naar Las Vegas gaat, volg je de borden (die efficiënter zijn dan veel GPS-systemen), of blijf je op CA Hwy 127 en keer je terug naar Shoshone, een van de steden die je passeerde onderweg naar de vallei op deze fototour.

Harmony Borax Works

Early Death Valley-ontdekkingsreizigers waren op zoek naar glimmende dingen zoals goud en zilver, maar Harry Spiller wist beter.Hij kwam naar Death Valley op zoek naar een mineraal genaamd borax, een witgekleurde substantie die het element borium bevat. Gebruikt voor veel toepassingen sinds de oudheid, wordt borax in grote hoeveelheden aangetroffen in Death Valley.

Spiller maakte en verloor zijn vermogen toen hij in de vallei borax vond, maar William T. Coleman profiteerde van het commerciële potentieel, de mijnbouw en de zuivering van de borax voordat hij het in wagentreinen sleepte, zolang het 20 mules duurde om ze te trekken en te geven stijgen naar het merk "20-Mule Team Borax."

De Harmony Borax Works begon met de productie en verzending in de winter van 1883 en 1884 en deze apparatuur verwerkte van 1883 tot 1888 maar liefst drie ton borax per dag.

Devil's Cornfield

Er is geen korenaar in zicht op deze fantasierijke plek, maar we juichen het creatieve enthousiasme toe van degene die het heeft genoemd - en gniffelen over hoe vaak The Devil lijkt op te duiken in een vallei met de naam death. De plant wordt Arrowweed genoemd, ook al lijkt het meer op een kleine struik. Deze woestijnoverlevende heeft zich aangepast aan uitdagende omstandigheden van het blazen van zand en bodemerosie door te groeien in bosjes. In sommige perioden van het jaar lijken ze een beetje op maïshocks - zeggen sommige mensen.

Kachelpijp Wells

Stovepipe Wells ligt aan het noordelijke uiteinde van Death Valley en biedt accommodatie en eten, een cadeauwinkel en een tankstation. Je zult ook een kleine markt vinden die snacks en drankjes verkoopt.

We hebben tegenstrijdige verslagen gelezen over hoe deze plaats zijn ongewone naam kreeg, maar ze bevatten allemaal een moeilijk te vinden put en een kachelpijp. Of vroege reizigers die kachelpijp hebben gebruikt om de put te begrenzen of alleen om de locatie te markeren, is minder duidelijk. De historische marker in de buurt van de Stovepipe Wells Inn is voorstander van de laatste verklaring.

Als je overweegt om in Stovepipe Wells te blijven, gebruik deze gids dan om er meer over te weten te komen.

Mesquite Dunes

Gelegen op enkele kilometers van Stovepipe Wells en een korte wandeling vanaf de weg, zijn de Mesquite Sand Dunes de hoogste zandduinen in Californië en een van de hoogste in Noord-Amerika, 680 voet boven een droog meerbed. Gevormd door wind en zand uit het Cottonwood-gebergte, beslaan de zandduinen een gebied van ongeveer drie mijl lang en één mijl breed.

Kijk goed en je ziet twee mensen op hen klimmen, een met rood en een met zwart.

Ryoliet

Ten oosten van het nationale park op het terrein van het Bureau of Land Management ten westen van Beatty, Nevada, is Rhyolite de best bewaarde spookstad in het Death Valley-gebied. Uniek onder mijnsteden, Rhyolite had veel gebouwen gemaakt van permanente materialen in plaats van canvas en hout, dus er is meer te zien in deze spookstad dan in veel van de andere goudkoortsvlekken in dit deel van het land.

Op zijn hoogtepunt woonden hier ongeveer 6.000 mensen. Tegenwoordig vindt u het goed bewaard gebleven flessenhuis en het treindepot, samen met een bankgebouw van drie verdiepingen, een school, een gevangenis en een winkel.

Je neemt een 60-mijl (retour) uit het nationale park om Rhyolite te zien. Om daar te komen, draait u in oostelijke richting van CA Hwy 190 ongeveer 19 mijl ten noorden van Furnace Creek naar Daylight Pass Road. Sla linksaf bij het bord naar Rhyolite kort nadat u de grens met Nevada bent overgestoken. Gebruik de Rhyolite-bezoekersgids om erachter te komen hoe u er komt en wat u kunt zien.

Als de weg en je voertuig het aankunnen, kun je Daylight Pass Cutoff nemen en onderweg stoppen bij de Keane Wonder Mine. Je zult ook de karige overblijfselen van Chloride City vinden, ongeveer 8 mijl ten oosten van de hoofdweg net voordat je de grens bereikt.

Alluviale waaier

Het klinkt misschien als iets dat jouw vreemd getekende Grote Tante uit haar handtas haalt als ze zich oververhit voelt, maar een alluviale waaier is een geologisch kenmerk. Wanneer water hard door een kloof stroomt, neemt het veel vuil en kleine steen mee, spreidt het uit en laat het vallen als de modderige puinhoop de mond van de kloof bereikt. En in het geval u zich afvroeg, "alluvium" is sediment dat werd vervoerd door en afgezet van stromend water.

Deze is gefotografeerd vanaf de snelweg richting Scotty's Castle, maar ze worden zelfs op Mars gevonden, volgens de IAG Planetary Geomorphology Working Group.

Ubehebe Crater and The Racetrack

Ubehebe betekent "winderige plaats", en het heeft een goede naam. Ubehebe Crater werd gevormd tijdens een tongverdraaiend evenement, een cryptovolkanische uitbarsting genaamd, een gewelddadige explosie van oververhit grondwater.

We zijn blij dat we er niet waren toen het gebeurde. In de geologische tijd was het slechts een minuut geleden, maar volgens onze kalenders was het ongeveer 2000 jaar. Heet, gesmolten gesteente dat in de richting van het aardoppervlak steeg, vormde grondwater in stoom en als een oververhitte snelkookpan ontplofte het hele ding. De explosie sloeg rots tot op zes mijlen afstand, en creëerde de krater die een halve mijl breed en 500 voet diep is.

Het is een reis van 30 mijl (enkele reis) naar Ubehebe Crater en Scotty's Castle en de enige uitweg op een verharde weg is de manier waarop je bent binnengekomen. Het zijn beide interessante bezienswaardigheden, maar als je te kort komt , u kunt meer dan 2 uur besparen door verder te gaan naar het westen van Stovepipe Wells richting Emigrant Gap.

De renbaan

Deze plaats is genoemd naar de ovale vorm van het vlakke, droge meerbed en bevat een van de meest intrigerende mysteries van Death Valley.De rotsblokken hier, waarvan sommige met een gewicht tot 700 pond, bewegen over een perfect vlakke ondergrond en laten paden achter om je te laten zien waar ze zijn geweest. Deze ongebruikelijke plek ligt op 28 mijl ten zuidwesten van de Ubehebe-krater via een onverharde weg (aanbevolen voertuigen met hoge vlucht). Om het te bezoeken, heb je een voertuig met vierwielaandrijving nodig en het grootste deel van de dag om in en uit te stappen. Om daar te komen, volg de onverharde weg van Ubehebe Crater door Racetrack Valley.

Wetenschappers hebben eindelijk ontdekt hoe die rotsen zo mysterieus bewegen, zoals de LA Times in 2014 meldde. Helaas voor iedereen die dacht dat het een prachtige plek was zoals de natuur hem heeft gecreëerd, besloot een bestuurder om zijn eigen tracks aan die van de rotsen toe te voegen, zoals gerapporteerd door het San Jose Mercury-nieuws in 2016. Het zal een goede regen worden om de rommel die ze hebben gemaakt te herstellen.

Scotty's Castle

Een plotselinge overstroming in 2015 heeft de weg naar Scotty's Castle weggespoeld. Het is gesloten tot 2019, volgens de National Park Service.

Wanneer het opnieuw wordt geopend, is dit een gids voor het bezoek.

Skidoo Ghost Town

Neem Emigrant Canyon Road ten zuiden van Hwy 190 ongeveer 10 mijl ten zuiden van Stovepipe Wells om een ​​drietal side-trip spots te bereiken die de moeite waard zijn.

De eerste plaats is Skidoo Ghost Town, een paar kilometer van de hoofdweg af. Deze foto is niet van Skidoo zelf, maar is de oude Eureka-mijn die net van de weg af ligt.

Aguereberry Point

Het is de moeite waard om de Emigrant Canyon Road van een half uur te rijden om dit panoramische uitzichtpunt te bereiken dat vanaf een hoogte van 6.433 voet veel van Death Valley uitkijkt. Deze weg is niet geasfalteerd, maar toen we er waren, konden de meeste personenauto's met een goede ruiming het redden. De toestand van de wegen kan echter veranderen, het is het beste om contact op te nemen met een parkwachter voordat je naar daar gaat.

Als je net bent gestopt bij Skidoo of de Eureka-mijn, ga dan verder op Emigrant Canyon Road en je vindt de afslag naar Aguereberry Point in ongeveer 2,5 mijl.

Volg het vrij gemakkelijke, brede pad dat links van de grote rotsformatie helemaal naar het einde loopt voor de beste uitzichten.

Houtskoolovens

Net voorbij de Wildrose Campground, vindt u de afslag naar Charcoal Kilns en Mahogany Flat Campground.

Gebouwd door de Modock Mining Company in 1877 om houtskool te maken voor zilvermijnen smelters op 25 mijl afstand, zijn deze 25-meter hoge ovens enkele van de best overleefde voorbeelden van houtskoolovens in het westen van de VS Ze zijn vier mijl tot Wildrose Canyon Weg vanaf de kruising met Emigrant Canyon Road.

Een kort stuk van de weg naar Panamint Valley Road is gemarkeerd als "beperkte toegang" op sommige kaarten. Als je die kant op gaat, neem Panamint Valley Road dan van noord naar noord en neem je deel aan Hwy 190.

Panamint Springs

Panamint Springs ligt aan de rand van het nationale park, met een klein motel en RV-park, restaurant en tankstation. Als je erover denkt om daar te blijven, gebruik dan deze gids voor meer informatie.

Vanaf Panamint Springs kun je CA Hwy 190 westwaarts nemen naar US Hwy 395. Je route vanaf daar hangt af van waar je naartoe gaat:

• Als u enkele van de meest fascinerende landschappen van Californië wilt zien, neemt u de US Hwy 395 naar het noorden. Gebruik deze gids om erachter te komen wat u ermee kunt zien
• Als je op weg bent naar de kust, Sequoia National Park of Yosemite, ga dan zuidwaarts op 395 naar de VS Hwy 58 west richting Bakersfield
• Om terug te gaan naar de plek waar je deze tour begon bij Baker en vervolgens naar Las Vegas, neem je de US 395 naar het zuiden en vervolgens de US Hwy 48 in oostelijke richting naar Barstow en I-15
• Om naar het Los Angeles Metro gebied te gaan, neem de US 395 zuid, US 58 west en CA Hwy 14 zuidwaarts via Lancaster om verbinding te maken met I-5

Een paar kilometer voorbij Panamint Springs en buiten de grenzen van Death Valley National Park is de spookstad Darwin.