Hoe cool is Disney's Toy Story Mania Ride?

Toy Story Mania is een mijlpaal in interactieve attracties in themaparken en maakt gebruik van ultra flitsende videogametechnologie, verfraait het met 3D-graphics (ja, rijders dragen een drievoudige bril), presenteert een spelervaring die iedereen van peuters aantrekt tot de meest ervaren gamers, en wikkelt alles samen met de boeiende personages uit de Toy Story films. Het resultaat is een duizelingwekkende en zeer verslavende attractie die bijna maniakale gasten op het lijf is geslagen hun ritmaten te verslaan - en terug in de rij te springen om ze keer op keer te verrassen.

• Thrill Scale (0 = Wimpy !, 10 = Yikes!): 1.5
  Terwijl de rijders tussen de spelschermen reizen, bewegen ze enigszins snel en draaien ze gedeeltelijk. Sommige scènes tussen games zijn ook kort donker.
• Hoogte vereiste: Geen
• Locatie: Toy Story Land in Disney's Hollywood Studios en Pixar Pier in Disney California Adventure

Five-Foot Spud

Toy Story Midway Mania (zoals het in Californië bekend is) is thuis bij de echte middenwegspellen van Pixar Pier. Het Victoriaanse gebouw uit het einde van de eeuw wenkt ruiters, net als de gierende Mr. Potato Head die voor de deur staat. Het interactieve, geanimeerde personage (met de stem van wijlen komiek Don Rickles) is zeer verfijnd en gedraagt ​​zich als een traditionele carnavalsschors - hoewel zijn gasten door drukte in de rij staan ​​van de populaire attractie, dient hij meer als een afleiding voor degenen die hun tijd in de rij dan als een shill voor de rit.

De attractie gebruikt voertuigen met vier inzittenden, met twee spelers aan beide zijden van het voertuig. Elke gast heeft zijn eigen "spring-actie shooter" (die eigenlijk magneten gebruikt en geen veren of mechanische delen heeft) om virtuele objecten, zoals eieren en ringen, te vuren bij de gesimuleerde carnavalspellen.

Twee voertuigen, met in totaal acht rijders, bewegen samen door de attractie en stoppen om vijf wedstrijden plus een oefenronde te spelen. Elke set van twee side-by-side rijders krijgt een eigen scherm voor elk van de games en de spelers strijden tegen elkaar voor dezelfde doelen. De individuele spellen duren 30 seconden en de hele attractie duurt ongeveer vijf minuten.

De verwaandheid van Toy Story Mania, versterkt door de vijf-foot Mr. Potato Head en het groter dan levensgrote speelgoedpakket in de laadruimte, is dat rijders zijn gekrompen tot het formaat van een stuk speelgoed (wat het concept is in Toy Story Land in Florida). De voertuigen zelf zouden speelgoed moeten zijn dat passagiers meeneemt naar de slaapkamer van Andy, het menselijke personage uit de Toy Story films. Terwijl ze van scherm naar scherm gaan, passeren rijders oversized bouwstenen, bordspellen en andere voorwerpen die door de kamer worden verspreid.

Onder de spellen zijn Bo Peep's Baa Loon Pop, een dartspel, en het Green Army Men Shoot Camp, een bordspel dat virtuele softbals gebruikt. De rit omvat 4-D-effecten, zoals ontploffing van lucht uit opgesprongen raketten en hagelslag van water uit geplette waterballonnen. Elke scène heeft doelen met verschillende moeilijkheidsgraden en punten.

De objecten met een hogere waarde worden meestal langs de randen van het speelveld van de game geplooid of op bewegende doelen geplaatst. Moeten spelers vasthouden aan de big-point doelen? Ik denk het niet. De boordkanonnen hebben een onbeperkte voorraad munitie, zijn zeer reactief en kunnen snelvuur-salvo's lanceren. Mijn advies: bereik en streef naar enkele van de grote doelen voordat je zitmaatje de kans krijgt om ze te verslaan, maar blijf non-stop aan de schutter trekken en haal ook gemakkelijkere doelen.

Het laatste spel, na Woody's Rootin 'Tootin' Shootin 'Gallery (je moet de namen leuk vinden), is een uitdagingsronde. Hier zijn de doelen groot en duidelijk zichtbaar. Het doel is om simpelweg met meer enthousiasme op vuur te schieten dan je tegenstander.

Denken buiten de (speelgoed) doos

Het is gemakkelijk om de gameplay te volgen, omdat de munitie dezelfde kleur heeft als de shooter en het 3D-perspectief, dat de door de computer gegenereerde beelden met een overtuigend gevoel van diepte en realisme weergeeft, spelers in staat stelt de trajecten van hun munitie te volgen (iets dat de Buzz Lightyear-schutter in Disneyland rijdt en het is er moeilijk aan).

Richt bijvoorbeeld hoog en naar rechts, en de gelanceerde objecten hebben een voorspelbare boog. Sommige van de doelen omvatten verborgen bonussen; sla ze een keer, en ze veranderen in hoger scorende doelen.

12-jarigen en hun grootouders kunnen samen genieten van de rit. Zelfs niet-game-strijders zouden de controller en de game-ervaring behoorlijk intuïtief moeten vinden. Het kan ontnuchterend zijn om de topscores van de dag en de maand aan het einde van de rit te zien. Hoe kan Toy Story Mania meer dan 300.000 punten verzamelen?

Een deel van de kunst is om de schutter zo snel mogelijk te schieten. Om munitie met minimale inspanning muizelend te houden, lijken veel succesvolle gamers hun armen liever in een horizontale positie te plaatsen en de actuator vanaf de zijkant vast te pakken. Het ziet er raar uit, maar het werkt goed. Ook zijn paaseieren met echt grote doelen verborgen tussen de games. Om ze te ontgrendelen, moeten tegenstanders blijkbaar samenwerken.

Omdat Toy Story Mania virtuele gametechnologie gebruikt die op schermen wordt geprojecteerd, zou het relatief eenvoudig zijn om de rit te transformeren. "Als we een vakantie-overlay willen doen, kunnen we in het holst van de nacht gaan en de software vervangen", zegt Chrissie Allen, producer en regisseur van Walt Disney Imagineering. Sneeuwballen kunnen bijvoorbeeld worden vervangen door softballen en het meeste werk kan offsite worden gedaan door de computercode aan te passen. "We kunnen de ervaring aanpassen zonder ooit de attractie te hoeven sluiten. Daar zijn we enthousiast over," vult Allen aan. (Update: Hoewel het mogelijk is om de rit te wijzigen, heeft Disney het tot nu toe intact gelaten.)

Tijdens de grootse opening van Toy Story Midway Mania bij Disney California Adventure, John Lasseter, Pixar Honcho en de directeur van het originele Toy Story, zei hij: "We wilden een attractie creëren die zo leuk is, je zou meteen terug willen komen in de rij zodra het voorbij was. " Missie volbracht. De rit is zo verslavend dat je polsen pijn kunnen doen na herhaalde pogingen om je score te verbeteren. De laatste uitdagingsronde is een moordenaar. Misschien moet de American Psychiatric Association een nieuwe door rit geïnspireerde diagnostische aandoening erkennen: Toy Story Mania-manie.