Missie San Francisco de Asis (Mission Dolores)

Mission Dolores (ook wel Mission San Francisco de Asis genoemd)

Op 17 juni 1776 verlieten luitenant Jose Moraga, 16 soldaten en een kleine groep kolonisten de Monterey Presidio voor de Baai van San Francisco. Het feest bestond uit vrouwen en kinderen van de soldaten, evenals enkele Spaans-Amerikaanse kolonisten. Ze brachten ongeveer 200 stuks vee mee. Het merendeel van de voorraden voor de nieuwe nederzettingen werd over zee verzonden in het schip San Carlos, dat op hetzelfde moment vertrok als het landfeest.

Onder de reizigers bevonden zich Fathers Francisco Palou en Pedro Cambon. Het was een vierdaagse reis. Toen ze aankwamen, richtten ze een kamp op aan de oever van een meer, oorspronkelijk ontdekt door de ontdekkingsreiziger de Anza en vernoemd Laguna de Nuestra Señora de los Dolores (Meer van Onze-Lieve-Vrouw van Smarten).

De commandant gaf opdracht tot het bouwen van een prieel en de vaders vierden de eerste mis op het feest van de heiligen Petrus en Paulus, 27 juni 1776 - slechts vijf dagen voordat de Onafhankelijkheidsverklaring in Philadelphia werd ondertekend. De Mexicaanse autoriteiten hadden pater Junipero Serra beloofd dat hij de jongste in de keten naar zijn beschermheilige zou kunnen noemen als zijn heilige een haven vond. Deze locatie had er een, dus het was vernoemd naar Sint Franciscus. Later werd het echter Mission Dolores genoemd.

Op 18 augustus arriveerde het schip San Carlos. Bouw van Mission Dolores begon onmiddellijk. Toewijding werd uitgesteld terwijl de vaders wachtten op het woord van kapitein Rivera. Rivera, die Mission Dolores niet wilde bouwen, maar zijn overste de onderkoning in Mexico-Stad was het daar niet mee eens. De vaders wachtten weken om te horen van Rivera, maar besloten uiteindelijk om door te gaan met de toewijding op 9 oktober, na ontvangst van de benodigde kerkdocumenten. Sommigen zeggen dat deze datum de officiële datum van de oprichting is en dat het de datum is die pater Palao heeft opgetekend in de kerkelijke archieven. Velen gebruiken echter de datum van 26 juni.

Vroege jaren van missie Dolores

Missie Dolores werd al snel populair bij de inwoners van het gebied, die genoten van het voedsel en de bescherming die het bood. Sommigen zeggen dat ze de complexe religieuze ideeën van de Spanjaarden niet begrepen, terwijl anderen zeggen dat de priesters te streng en te streng met hen waren. Wat de reden ook was, velen van hen liepen weg van Mission Dolores (alleen al in 1796). Het probleem met weglopers was erger, waar de inboorlingen veel verleidingen hadden van de nabijgelegen presidio, evenals andere inboorlingen aan de andere kant van de baai. Weglopers veroorzaakten ook spanningen met het leger, die het beu werden om eropuit te gaan om ze terug te halen.

Nadat de Mission Dolores-kerk verschillende keren was verplaatst, werd de huidige kapel gebouwd en voltooid in 1791.

Missie Dolores 1800-1820

Het vochtige weer en de ziekten gedragen door de vreemdelingen eisten hun tol van de oorspronkelijke neofieten, en 5.000 stierven tijdens een mazelenepidemie. Degenen die het overleefden leden in het vochtige klimaat en de priesters wilden een betere plek voor hen vinden om te herstellen. In 1817 opende de paters een ziekenhuis in San Rafael, ten noorden van de baai, waar het weer beter was.

Missie Dolores in de jaren 1820-1830

In de jaren 1830 begon de plaats Mission Dolores te heten, na de nabijgelegen kreek en lagune, en ook om het te onderscheiden van San Francisco Solano.

Secularisatie en missie Dolores

In 1834 besloot Mexico Mission Dolores en alle anderen te sluiten en het land te verkopen. Missie Dolores was de eerste die geseculariseerd werd. De Indianen wilden niet terugkomen en niemand zou het kopen, dus het bleef eigendom van de Mexicaanse regering. In 1846 werd Californië een deel van de Verenigde Staten, en Amerikaanse priesters namen het over.

Toen de California Gold Rush in 1849 begon, werd het gebied een populaire plek voor paardenrennen, gokken en drinken. Landhervormingen namen het land weg, en algauw waren er meer Ierse dan Spaanse grafstenen op de oude begraafplaats.

Missie Dolores in de 20e eeuw

Het oude gebouw Mission Dolores wordt vandaag omringd door de stad. De kerk en de begraafplaats zijn het enige dat overleeft van het oorspronkelijke complex, maar het blijft de mensen van de buurt dienen en er worden soms massa's in gehouden. De meeste diensten worden echter gehouden in de nieuwere basiliek naast de deur.

Missie San Francisco de Asis Lay-out, plattegrond, gebouwen en terrein

Het eerste gebouw in Mission San Francisco was een Tule (riet) prieel gebouwd door de Spaanse soldaten. Zodra het schip San Carlos met bevoorrading aankwam in augustus, begon de bouw van meer permanente gebouwen en de eerste gebouwen werden voltooid tegen 1 september, inclusief een kleine kapel van hout gepleisterd met modder, met een tule rieten dak. Deze gebouwen waren ongeveer een tiende van een mijl van de huidige locatie.

Van 1776 tot 1788 werden vier verschillende kerken gebouwd en elk werd afgebroken omdat het op goede grond stond voor landbouw en er was geen goede landbouwgrond. Tegen 1781 vestigde de missie zich op de huidige locatie en een vleugel van de vierhoek was voltooid.

Het huidige gebouw in Mission San Francisco werd in 1785 in gebruik genomen en voltooid in 1791. De flexibele structuur, met redwood logs aan elkaar bevestigd door ongelooide huidstroken en houten pinnen, was zo stevig dat het de aardbevingen van 1906 en 1989 overleefde. Het gebouw is 114 voet lang en 22 voet breed, met 4-foot dikke adobe muren. Volgens historische gegevens waren er 36.000 adobe-stenen nodig om het te bouwen.

Binnen in de kapel was de huidige tegelvloer oorspronkelijk vuil en er waren geen zitplaatsen, maar verder is er sinds 1791 weinig veranderd. De decoratie aan het plafond is opnieuw geschilderd in het oorspronkelijke ontwerp, dat is overgenomen van het ontwerp van het gezicht van de Ohlone-heren verf. De muren waren oorspronkelijk ook beschilderd met ontwerpen, maar ze werden in de jaren 1950 overschilderd.Op de rechtermuur staat een groot negentiende-eeuws canvas schilderij dat eens per jaar tijdens de paasweek voor de kerk werd geplaatst.

De altaren zijn allemaal Mexicaanse kunst van topkwaliteit. De retabel kwam uit San Blas, Mexico in 1796, en de twee zijaltaren, ook gemaakt in Mexico, werden naar de missie gebracht in 1810. De drie klokken van de missie werden in de jaren 1790 in Mexico gegoten en eerheilige Joseph, Francis en Martin . De lettertypen die in de achterwanden worden geplaatst, zijn platen die vanuit China via de Filippijnen zijn geïmporteerd.

Er zijn vier afgebakende begraafplaatsen binnen de kapelmuren: William Leidesdorff, een vroege Afro-Amerikaanse zakenman; de familie Noe; Luitenant Joaquin Moraga, de leider van de oprichtingsexpeditie, en Richard Carroll, de eerste predikant na San Francisco, werd een aartsbisdom.

Nadat de missie de aardbeving van 1906 overleefde, werden de houten spanten evenwijdig aan staal om het te versterken. De historische structuur stond voor de grootste uitdaging aan het eind van de jaren negentig, toen houtetende kevers dreigden het te vernietigen bijten door bijten. Door uitgebreide inspanningen van het personeel van de missie en wetenschappers werden de kevers echter gedood en de missie gered.

Tegenwoordig is Mission San Francisco het oudste intacte gebouw in de stad San Francisco.

Foto's van Mission San Francisco de Asis

Op de foto van de missie San Francisco de Asis hierboven staat het veemarkt. Het was afkomstig van monsters die te zien waren in Mission San Francisco Solano en Mission San Antonio.

Missie San Francisco de Asis Exterieur foto

Missie San Francisco de Asis Interieurafbeelding

Missie San Francisco de Asis Altaar Afbeelding

Missie San Francisco de Asis Ceiling

Missie San Francisco de Asis Diorama Replica foto

Missie San Francisco de Asis Model Afbeelding