Missie San Rafael Arcangel

Missie San Rafael

Op Mission San Francisco de Asis in 1817 waren Indiase bekeerlingen ziek en stervende aan de ziekten van blanke mannen. Ze konden niet herstellen in het koude, vochtige klimaat. In 1817 besloten de paters een ziekenhuis te bouwen, een uitbreiding van de hoofdmissie, ten noorden van San Francisco in wat nu Marin County is, waar het klimaat warmer en droger was.

Op 14 december 1817 richtten drie priesters en pater Serra, de president van de missies, een kruis op en verrichtten zij de ceremonie van de stichting. Het werd genoemd naar de engel van genezing, San Rafael Aartsengel.

Pater Luis Gil, die wat medicijnen kende en veel inheemse Amerikaanse talen sprak, kreeg de leiding over de kleine voorpost. De paters wikkelden de zieke Indianen in dekens, stopten ze in boten en brachten ze naar San Rafael om te herstellen.

Vroege jaren van de missie San Rafael Aartsengel

Aan het einde van het eerste jaar groeide de bevolking van Mission San Rafael uit tot 300, inclusief transfers vanuit San Francisco en enkele lokale bekeerlingen. Pater Gil diende twee jaar en draaide de missie vervolgens over aan pater Juan Amoros.

Vader Amoros was een energieke priester die op zoek ging naar bekeerlingen. Hij was de enige priester daar, en een drukbezette man die ook de bedrijven verbouwde - landbouw, veeteelt, sandalen maken, smeden, harnassen, timmerwerk en botenbouw. Tegen 1822 bekeerde pater Amoros zoveel van de lokale Miwok-indianen dat missie San Rafael Aartsengel op 19 september 1822 de volledige missie kreeg.

Het jaar daarop brak een controverse uit over het sluiten van Mission San Rafael Archangel en het bouwen van een nieuwe bij Sonoma. Het leek erop dat de geschiedenis van Mission San Rafael Aartsengel kort zou zijn. Uiteindelijk besloot de kerk om twee missies ten noorden van San Francisco te houden en werd Mission San Rafael Aartsengel gered. Het groeide tot 1.140 converteert tegen 1828.

Geschiedenis van de missie San Rafael: 1830 tot heden

Lokale indiaan zet Chief Marin en zijn vriend Quintin uit de missie en veroorzaakte veel problemen. Ze vielen Mission San Rafael Aartsengel aan in 1829, maar de neofieten beschermden pater Amoros, vormden een menselijk schild en verstopten hem in het moeras totdat de gevechten voorbij waren.

De gebouwen waren beschadigd maar snel herbouwd. Later kwamen zowel Chef Marin als Quintin terug als bekeerlingen en beide zijn begraven op het kerkhof. Vandaag de dag zijn Marin County en de nabijgelegen San Quentin-gevangenis vernoemd naar deze twee inboorlingen.

Vader Amoros stierf in 1832. Een inventaris die na zijn dood werd opgemaakt, somt 5.508 dieren op en een oogst dat jaar van 17.905 bushels tarwe en 1360 bushels bonen. Peren geteeld in San Rafael waren zeer gewenst in het gebied.

In 1834 namen Zapatecan (Mexicaanse) Franciscanen de leiding. Pater Jose Maria Mercado nam het over. Hij was een overhaaste en kortst mogelijke man die veel problemen veroorzaakte. Er zijn veel versies van wat er precies gebeurde, maar iedereen is het erover eens dat 21 onschuldige Indianen stierven vanwege zijn acties.

Sommigen zeggen dat hij onbekende inboorlingen zag naderen, dachten dat ze zouden aanvallen en bevalen zijn volk om hen eerst aan te vallen. Anderen zeggen dat hij zijn neofieten bewapende en stuurde ze uit tegen een groep die hem had geminacht. Een ander verhaal zegt dat hij enkele onschuldige Indiërs beschuldigde van diefstal, en vervolgens zijn bekeerlingen bewapende om hen ervan te weerhouden terug te komen voor wraak. Ze vielen ten onrechte enkele onschuldige bezoekers aan, denkend dat zij degenen waren die hij vreesde.

Wat de waarheid ook is, Mercado werd weggestuurd en gestraft.

secularisatie

Missie San Rafael Aartsengel werd in 1834 geseculariseerd. Generaal Vallejo (die de leiding had over het Presidio in San Francisco) werd de beheerder. In de 17 jaar sinds het begin, veranderde Mission San Rafael Aartsengel 1.873 Indianen en haalde 2.221 runderen op; 4.000 schapen en 454 paarden. In 1834 was het $ 15.025 waard, voornamelijk voor zijn land.

Vallejo bracht het vee over naar zijn ranch en groef wijnstokken en perenbomen op en verplaatste ze zijn landgoed. Tegen 1840 waren er nog maar 150 Indiërs over.

Generaal Fremont gebruikte de gebouwen als zijn hoofdkwartier voor een tijdje toen hij Californië overnam van Mexico naar de Verenigde Staten.

De site werd verlaten 1844. Wat overbleef, werd verkocht voor $ 8000, een verkoop die een paar maanden later illegaal werd verklaard toen U. S. het overnam. Een priester keerde terug in 1847.

De Verenigde Staten gaven in 1855 6,5 hectare land terug aan de kerk. Tegen die tijd waren de gebouwen verwoest. In 1861 werd naast de ruïnes een nieuwe kerk gebouwd. In 1870 werden de rest van de gebouwen afgebroken om ruimte te maken voor de groeiende stad. Uiteindelijk was er nog maar één perenboom uit de boomgaard over.

Missie San Rafael Aartsengel in de 20e eeuw

In 1949 bouwde monseigneur Thomas Kennedy een kapel op de plek van het oorspronkelijke ziekenhuis.

Foto's van Mission San Rafael

De Mission San Rafael-foto hierboven toont het veemarkt. Het was afkomstig van monsters die te zien waren in Mission San Francisco Solano en Mission San Antonio.

Mission San Rafael Lay-out, plattegrond, gebouwen en terrein

Er is heel weinig bekend over de gebouwen in Mission San Rafael. Het eerste missiegebouw was een eenvoudig gebouw van 42 voet x 87 voet met twee verdiepingen, verdeeld in kamers voor het ziekenhuis, de kapel, de opslag en de vaders vertrekken.

De gebouwen in Mission San Rafael werden volledig verwoest na de secularisatie. Enkele tekeningen of schetsen blijven vandaag om aanwijzingen te geven over hoe het was. Omdat het oorspronkelijk niet als een volledige missie was gebouwd, had het geen vierhoek zoals veel van de andere missies, en het ontwerp werd niet gewijzigd toen het in 1822 de volledige missiestatus kreeg.

Mission San Rafael Exterior afbeelding

Het kapelgebouw dat vandaag in San Rafael staat, werd gebouwd in 1949. De muren zijn hol bepleisterd en lijken op adobe. Het kijkt in een andere richting dan het origineel en er was weinig om de bouwers te helpen het als het origineel te maken. Vier belletjes zijn enkele van de weinige objecten die overleven van de oorspronkelijke missie, en drie ervan staan ​​bij de kapeldeur.

Missie San Rafael Interieurafbeelding

De kapel is eigenlijk meer een gedenkteken voor de missie dan een reproductie omdat we zo weinig over het origineel weten. Dit is hoe het er van binnen uitziet.