Kanovaren van de rivieren Teslin en Yukon in het wilde noordwesten van Canada

Een land van rivieren en bossen

Deze spectaculaire route loopt over 230 mijl / 370 kilometer tussen Johnson's Crossing, een kleine nederzetting aan de bovenloop van de rivier de Teslin; en Carmacks, een historische handelspost aan de beroemde Yukon-rivier. Zonder echt wildwater is het een uitstekende optie voor onervaren kanovaarders. Zolang u oplet, zijn de kansen op kapseizen klein - een bonus, gezien de temperaturen van het vrieswater en het feit dat al uw voedsel, kleding en kampeeruitrusting met u in de kano wordt vervoerd.

Er is geen vast schema voor deze route, maar een reis van negen dagen / acht nachten met een bedrijf als Yukon Wild biedt voldoende tijd voor regelmatige stops en ontspannen middagen in het kamp. De eerste vijf dagen worden besteed aan de Teslin-rivier, een stille, vredige waterweg met een overvloed aan dieren in het wild en heel weinig (indien aanwezig) andere roeiers. Op de vijfde dag bereikt de Teslin zijn samenvloeiing met de machtige Yukon-rivier, vlakbij de oude handelspost in Hootalinqua. Hier zie je waarschijnlijk meer mensen en meer bewijs van de menselijke geschiedenis van de regio.

Hoewel de route vanuit technisch oogpunt relatief eenvoudig is, is het belangrijk om te onthouden dat wanneer je Johnson's Crossing verlaat, er geen weg meer terug is. Kanovaren is onmogelijk en de wildernis daarbuiten biedt geen wegen, geen winkels, geen mobiele diensten en geen medische voorzieningen. In een noodgeval kan een helikopterevacuatie worden geregeld via satelliettelefoon, maar over het algemeen is alles waar u op kunt vertrouwen, alles wat u meeneemt.

De fascinerende geschiedenis van de Yukon

Hoewel het pas in 1898 bekend werd als de Yukon, heeft dit ongeëvenaarde wildernisgebied een geschiedenis die teruggaat tot de vroegste menselijke bezetting van Noord-Amerika. De oorspronkelijke bewoners van het land waren First Nations-mensen zoals de Tagish, de Tutchone en de Tlingit. Aan het begin van de 19e eeuw arriveerden de eerste ontdekkingsreizigers uit Europa. Dit waren de bonthandelaren van de Hudson's Bay Company en ze vertrouwden op de superieure tracking- en trappingvaardigheden van de First Nations om de dikke huiden van inheemse flora en fauna te oogsten.

In 1896 werd goud ontdekt in een zijrivier van de Klondike-rivier, waardoor het begin van de Klondike Gold Rush ontstond. De waanzin was van korte duur, en alles behalve in 1899, maar in die tijd kwamen tienduizenden aspirant-goudzoekers in de Yukon aan om hun fortuin te zoeken. Al deze mensen hebben bewijs achtergelaten van hun Yukon-avonturen, van verlaten goudzuigers tot vervallen blokhutten die nu gedeeltelijk worden heroverd door het bos.

Bij Hootalinqua zie je goed bewaard gebleven kolonistenhutten, een First Nation-begraafplaats en (op het nabijgelegen eiland Hootalinqua) het wrak van de hekroer.SS Evelyn. De Evelyn werd gebouwd in 1908, en vervoerde passagiers op en neer de Yukon-rivier tussen Whitehorse en Dawson City.

Bezienswaardigheden en geluiden van de rivier

Wanneer u niet op zoek bent naar de historische bezienswaardigheden van de route, neem dan de tijd om te genieten van de natuurlijke schoonheid van de Yukon. Gedurende de eerste twee dagen is de stroom op de Teslin bijna onbestaande. Het oppervlak van de rivier is als glas - en daarin worden met sparren bedekte heuvels en fantastische wolkenformaties weerspiegeld in een perfect spiegelbeeld van de wereld om je heen. Later neemt de rivier zijn snelheid op, zodat het in de laatste paar dagen mogelijk is om te bewegen met een snelheid van 8,5 km / u (14 km / u) zonder zelfs te peddelen. Je passeert kiezelstranden en slanke espen, en uitgestrekte stukken spookbos verbrand door eerdere vuren.

Op sommige plaatsen is het water zo helder dat je door de diepten naar de rietvelden kunt staren, waar arctische vlagzalm in zilvergolven schiet voor de schaduw van je kano. De wendingen van de rivier worden gemarkeerd door torenhoge kliffen van bleek zandkalksteen en 's avonds vergelt het gouden halflicht van de Yukon-zomer het oppervlak van de rivier met goud. De geluiden van de wildernis zijn net zo boeiend - de eenzame kreet van een gekrijs die over het water galmt, of van een eekhoorn die in het bos kwebbelt. 'S Nachts roept uil verstrengeld met de drukte van de rivier, die zich onvermijdelijk langs het kamp verplaatst als het verstrijken van de tijd.

Wildlife of the Yukon

Zoals met elke echte wildernis, zijn ontmoetingen met dieren in het wild mogelijk en toch onvoorspelbaar. De bossen zitten vol met beren en wolven, coyotes en lynxen, maar of ze je toestaan ​​er een glimp van op te vangen is een kwestie van geluk. Elanden worden vaker gezien als drinkwater aan de rand van het water, terwijl de schapen van Dall twee dagen uit Carmacks door de kale bergen zwerven. Houd in het oog levende zoogdieren die water bewonen, zoals bevers en otters, vooral rond de kreken waar je vaak kampeert.

Birdlife is ook overvloedig. De meest herkenbare vogelsoort is de kale arend, die vaak boven het water zweeft of op takken hangt die over de rivier hangen. Gemeenschappelijke Loons zijn een ander hoogtepunt met hun slimme witte en zwarte verenkleed; terwijl flotillas van gewone zaagbek vluchten uit de kano's, hun met zwemvliezen voeten slaan tegen het oppervlak in een waanzinnige poging om te vliegen. Kijk uit voor zwermen bankzwaluwen die in koloniën leven in de kalkaanslag; en gevierende ijsvogels jagen in de stille binnenwateren.

Kamperen in Bear Country

De campings langs de Teslin / Yukon-route zijn uitgesleten door generaties ontdekkingsreizigers en bestaan ​​uit vrijgemaakte grond waarop uw tent kan worden gebouwd - en heel weinig anders. Je zult een schop gebruiken om toiletten in de met mos begroeide bossen te graven, en je douche is de ijskoude, snelstromende rivier. Maaltijden worden gekookt boven het vuur en gearomatiseerd met houtrook (nadat je een bijl en een zaag hebt gebruikt om voldoende brandhout te verzamelen). Berenveiligheid is natuurlijk belangrijk.Dit houdt in dat u voedsel en toiletartikelen buiten uw tent bewaart en waar u ook bent met beer-spray.

Na de tweede nacht zul je merken dat je bedreven bent in het maken en breken van kamp. Het is een manier van leven die weinig ruimte laat voor luxe, en toch is het voor velen het hoogtepunt van een Yukon-kanotocht. Zonder televisie of mobiele ontvangst heb je tijd om je te binden aan je medereizigers - om routes te volgen in het zachte zand aan de rand van de rivier, om te vissen op vlagzalm en snoek, of om eenvoudig verhalen rond het kampvuur te wisselen. Zoals talloze Yukon-ontdekkingsreizigers voordat je het hebt ontdekt, is echt geluk te vinden in eenvoud.

De kampen langs de route zijn talrijk, en elk is anders dan de volgende. Als je een keuze hebt, behoren de sites bij Mary River, Sheldon Creek en Macauley Bar tot de meest magische van allemaal.

Wanneer te reizen & wat te brengen

Laat in de lente tot de vroege herfst is de enige tijd om een ​​Yukon-kanotocht te plannen, omdat in de winter de rivieren bevroren vast zijn. Voor het beste weer (en de minste muggen) is de optimale reistijd eind juli of begin augustus. U kunt uw reis onafhankelijk plannen door een kano en een kaart van de route te huren bij een van de vele outfitters in Whitehorse, de hoofdstad van de Yukon. Begeleide tochten bieden echter het voordeel van een expert met voorkennis over wat in te pakken, hoe te koken en het kamp op te zetten, welke campings het beste zijn en hoe je veilig kunt blijven. Vraag advies aan Yukon Wild of Bushcraft Yukon voor advies.