Aardbevingen in Zuid-Amerika

Als u van plan bent om naar Zuid-Amerika te reizen, moet u zich bewust zijn van het aantal aardbevingen dat elk jaar op het continent toeslaat. Terwijl sommige mensen aardbevingen beschouwen als incidentele gebeurtenissen, gebeuren er elk jaar meer dan een miljoen aardbevingen, hoewel de meeste van deze zo klein zijn dat ze nog steeds ongevoelig blijven. Toch duren anderen minutenlang, lijken het uren en kunnen ze grote veranderingen in het landschap veroorzaken, terwijl anderen enorme catastrofale gebeurtenissen zijn die enorme vernietiging en verlies van leven veroorzaken.

Grote aardbevingen die plaatsvinden in Zuid-Amerika, vooral aan de rand van de "Ring van Vuur", kunnen leiden tot tsunami's die langs de Chileense en Peruviaanse kusten neerstorten en zich over de hele Stille Oceaan verspreiden naar Hawaii, de Filippijnen en Japan met massieve golven soms meer dan 100 voet hoog.

Wanneer massale vernietiging voortkomt uit natuurlijke krachten in de aarde, is het moeilijk om je de schade en vernietiging voor te stellen en te accepteren. Overlevende doet ons afvragen hoe we ooit een ander zouden kunnen overleven, en toch, er komt geen einde aan aardbevingen. Deskundigen stellen voor om je eigen aardbevingsvoorbereidingen te maken. Er is misschien geen waarschuwing vooraf, maar als je je hebt voorbereid, kun je gemakkelijker door de ervaring komen dan anderen.

Wat veroorzaakt aardbevingen in Zuid-Amerika

Er zijn wereldwijd twee grote regio's met aardbevingen terremoto-activiteit. Een daarvan is de Alpide-riem die door Europa en Azië snijdt, terwijl de andere de omringende Pacific-riem is die de Stille Oceaan omcirkelt en de westkusten van Noord-Amerika en Zuid-Amerika, Japan en de Filippijnen treft en de Ring van Vuur omvat langs de noordelijke randen van de Stille Oceaan.

Aardbevingen langs deze gordels doen zich voor wanneer twee tektonische platen, ver onder de oppervlakte van de aarde, botsen, uit elkaar spatten of langs elkaar glijden, wat erg langzaam of snel kan gebeuren. Het resultaat van deze snellere activiteit is een plotselinge release van een enorme hoeveelheid energie die verandert in golfbeweging. Deze golven rollen door de aardkorst en veroorzaken beweging van de aarde. Als gevolg hiervan stijgen bergen, valt of daalt de grond en gebouwen in de buurt van deze activiteit kunnen instorten, bruggen kunnen breken en mensen kunnen doodgaan.

In Zuid-Amerika omvat het gedeelte van de circum-Pacifische gordel de platen van Nazca en Zuid-Amerika. Ongeveer drie centimeter beweging vindt plaats tussen deze platen per jaar. Deze beweging is het resultaat van drie verschillende, maar onderling verbonden gebeurtenissen. Ongeveer 1,4 inch van de Nazca-plaat glijdt soepel onder Zuid-Amerika, waardoor diepe druk ontstaat die aanleiding geeft tot vulkanen; nog eens 1,3 inch wordt opgesloten op de grens van de plaat, knijpt in Zuid-Amerika, en wordt om de honderd jaar vrijgelaten bij grote aardbevingen; en ongeveer een derde centimeter verlamt Zuid-Amerika permanent, en bouwt de Andes.

Als de aardbeving plaatsvindt in de buurt van of onder water, zorgt de beweging ervoor dat de golfactie bekend staat als een tsunami, die ongelooflijk snelle en gevaarlijke golven produceert die tientallen meters boven de kust kunnen torrelen en neerstorten.

Schaal van aardbevingen begrijpen

In de afgelopen jaren hebben wetenschappers aardbevingen beter begrepen door ze via satelliet te bestuderen, maar de aloude Richter Magnitude Scale geldt nog steeds met inzicht in hoe groot elk van deze seismische activiteiten is.

De Richter Magnitude Scale is een getal dat wordt gebruikt om de grootte van een aardbeving te meten die elke aardbeving een magnitude toekent - of een maatstaf voor een seismograaf van de sterkte van de seismische golven die vanuit de focus worden uitgezonden.

Elk cijfer op de schaalmogelijkheid van Richter staat voor een aardbeving die eenendertig keer zo krachtig is als het vorige gehele getal, maar niet wordt gebruikt om schade vast te stellen, maar om de grootte en intensiteit. De schaal is herzien zodat er geen hogere limiet meer is. Onlangs is een andere schaal, de Moment Magnitude Scale genaamd, ontworpen voor een nauwkeuriger onderzoek van grote aardbevingen.

Geschiedenis van grote aardbevingen in Zuid-Amerika

Volgens de United States Geological Survey (USGS), een van de grootste aardbevingen sinds 1900, vonden er verschillende in Zuid-Amerika plaats met de grootste, een 9.5 rating aardbeving, verwoestende delen van Chili in 1960.

Een nieuwe aardbeving vond plaats voor de kust van Ecuador, nabij Esmeraldas op 31 januari 1906, met een magnitude van 8,8. Deze aardbeving veroorzaakte een lokale tsunami van 5 meter die 49 huizen verwoestte, 500 mensen doodde in Colombia, en werd geregistreerd in San Diego en San Francisco, en op 17 augustus 1906, verwoestte een 8.2 aardbeving in Chili Valparaiso bijna allemaal.

Bovendien omvatten andere significante aardbevingen:

• Een aardbeving op 31 mei 1970 in Peru met een kracht van 7,9 doodde 66.000 en veroorzaakte $ 530.000 schade, waardoor het dorp Ranrahirca opnieuw werd verwoest.
• Op 31 juli 1970 trof een aardbeving in 8 aardbevingen Colombia.
• Op 9 juni 1994 leed Bolivia 8,2 aardbevingen.
• Op 25 januari 1999 trof Colombia een 6.2 aardbeving.
• Coastal Peru werd op 23 juni 2001 getroffen door een aardbeving van 7,5.
• Op 15 november 2004 sloeg een aardbeving van 7,2 uit de westkust van Colombia, nabij Chocó.
• Op 15 augustus 2007 trof een aardbeving van 8,0 San Vicente de Cañete, Lima, Peru.

• Op 16 september 2015 brak een aardbeving van 8,3 uit in Illapel, Chili.
• Op 15 april 2016 trof een aardbeving van 7,8 kilometer de kust van Ecuador nabij Muisne met vernietiging tot aan Guayaquil.

Dit zijn niet de enige aardbevingen in Zuid-Amerika. De pre-Columbiaanse tijden staan ​​niet in de geschiedenisboeken, maar degenen die de reizen van Christopher Columbus volgen, worden genoteerd, te beginnen met de aardbeving in 1530 in Venezuela. Lees voor meer informatie over sommige van deze aardbevingen tussen 1530 en 1882 South America Cities Destroyed, oorspronkelijk gepubliceerd in 1906.