Wat is het verschil tussen het Mandarijn en het Kantonees?

Het Kantonees en het Mandarijn zijn dialecten van de Chinese taal en worden beide in China gesproken. Ze delen hetzelfde basisalfabet, maar als gesproken taal zijn ze verschillend en niet wederzijds verstaanbaar.

Waar worden het Mandarijn en het Kantonees gesproken?

Mandarijn is de officiële staatstaal van China en is de lingua franca van het land. In veel van het land is het de primaire gesproken taal, waaronder Beijing en Shanghai, hoewel veel provincies nog steeds hun eigen lokale dialect behouden. Mandarijn is ook het belangrijkste dialect in Taiwan en Singapore.

Kantonees wordt gesproken door de bevolking van Hong Kong, Macau en de bredere provincie Guangdong, waaronder Guangzhou (voorheen Canton in het Engels). De meeste buitenlandse Chinese gemeenschappen, zoals die in Londen en San Francisco, spreken ook Kantonees omdat historisch gezien Chinese immigranten uit Guangdong zijn geprezen.

Spreken alle Chinese mensen in het Mandarijn?

Nee - terwijl veel Hong Kongers Mandarijn nu als tweede taal leren, zullen ze grotendeels de taal niet spreken. Hetzelfde geldt voor Macau. De provincie Guangdong heeft een toevloed van Mandarijnsprekers gezien en veel mensen daar spreken nu Mandarijn.

Veel andere regio's in China zullen ook hun regionale taal spreken en de kennis van het Mandarijn kan fragmentarisch zijn. Dit geldt met name in Tibet, noordelijke regio's in de buurt van Mongolië en Korea en Xinjiang. Het voordeel van het Mandarijn is dat terwijl niet iedereen het zegt, er meestal iemand in de buurt is die dit wel doet. Dat betekent dat waar je ook bent je iemand moet vinden om te helpen met routebeschrijvingen, dienstregelingen of wat voor cruciale informatie je ook maar nodig hebt.

Welke taal moet ik leren?

Mandarijn is de enige officiële taal van China. Schoolkinderen in China leren Mandarijn op school en Mandarijn is de taal voor nationale tv en radio, dus vloeiendheid neemt snel toe. Er zijn veel meer sprekers van het Mandarijn dan er Kantoneezen zijn.

Als u van plan bent zaken te doen in China of door het land reist, is het Mandarijn de taal om te leren.

Je zou kunnen overwegen om Kantonees te leren als je van plan bent om voor een langere periode in Hong Kong te verblijven.

Als je je bijzonder gedurfd voelt en van plan bent om beide talen te leren, wordt er beweerd dat het gemakkelijker is om eerst het Mandarijn te leren en dan op te bouwen naar het Kantonees.

Kan ik Mandarin in Hong Kong gebruiken?

Dat kan, maar niemand zal je ervoor bedanken. Geschat wordt dat ongeveer de helft van de Hong Kongers Mandarijns spreekt, maar dit is te wijten aan de noodzaak om zaken te doen met China. 90% van de Hong Kongers gebruiken Kantonees nog steeds als hun eerste taal en er is enige wrevel bij pogingen van de Chinese overheid om Mandarijn te pushen.

Als u een niet-moedertaalspreker bent, zal Hong Kongers u het liefst in het Engels spreken dan in het Mandarijn. Het bovenstaande advies is grotendeels ook waar in Macau, hoewel de lokale bevolking daar iets minder gevoelig is voor het spreken van het Mandarijn.

Alles over tonen

Zowel het Mandarijn als het Kantonees zijn tonale talen waar een woord veel betekenissen heeft, afhankelijk van de uitspraak en intonatie. Kantonees heeft negen tonen, terwijl Mandarijn er maar vijf heeft. Het kraken van de tonen wordt volgens zeggen het moeilijkste deel van het leren van Chinees.

Hoe zit het met mijn ABC's?

Zowel Kantonees als Mandarijn delen het Chinese alfabet, maar zelfs hier is er wat afleiding.

China maakt in toenemende mate gebruik van vereenvoudigde karakters die vertrouwen op eenvoudiger penseelstreken en een kleinere verzameling symbolen. Hong Kong, Taiwan en Singapore blijven traditioneel Chinees gebruiken met complexere penseelstreken. Dit betekent dat degenen die traditionele Chinese karakters gebruiken de vereenvoudigde karakters kunnen begrijpen, maar degenen die gewend zijn aan eenvoudige karakters zullen geen traditioneel Chinees kunnen lezen.

In werkelijkheid is dit de complexiteit van het geschreven Chinees dat sommige kantoormedewerkers basis Engels zullen gebruiken om via e-mail te communiceren, terwijl de meeste scholen die Chinees onderwijzen zich concentreren op de verbale taal in plaats van lezen en schrijven.