5 van de mooiste kleinste dorpen om te bezoeken in Engeland

Pittoresk, historisch en nostalgisch: de mooie dorpen van Engeland

De 83 pastelkleurige en witgekalkte huisjes van Clovelly tuimelen over 400 voet langs een steile rotswand naar de zee aan de kust van Noord-Devon. Dit particuliere dorp met 300 inwoners was ooit een drukke vissershaven. De ezels die vandaag de dag rijden voor kinderen op en neer zijn een geplaveide straat werden ooit gebruikt om haringmeren te vervoeren van de kleine vissershaven naar de top van de stad. Tegenwoordig oogsten nog maar een paar vissersboten een vangst in de lokale wateren.

De stad is opgenomen in het Domesday Book en ten tijde van Willem de Veroveraar was het eigendom van de koning. Gedurende de afgelopen 800 jaar werd het door slechts drie families gehouden; meest recent de familie Hamlyn, die al sinds 1738 eigenaar is van Clovelly en omliggende landen.

Het dorp heeft een geplaveide voetgangersstraat die zich een weg baant naar de werkhaven onder een hoek van 20º. De beste manier om te bezoeken is om de korte film in het bezoekerscentrum op de top van de heuvel te zien en vervolgens naar de haven te wandelen en te stoppen voor een kopje thee of een hapje eten in de dorpsherberg of de theesalons. Huisnummering is eigenzinnig, dus als u op zoek bent naar een specifiek adres, is het een goed idee om te weten dat het heuvelafwaarts gaat, op "Beneden langs" - de geplaveide straat, nummers aan de linkerkant stijgen en aan de rechterkant (genaamd "Omhoog langs "maar in feite dezelfde straat) neerdalen. Het eerste huis aan de linkerbovenkant heeft dus het laagste nummer en aan de rechterkant het hoogste cijfer.

Een autovrij dorp

Clovelly is een echt dorp waar echte mensen wonen, maar vanwege de kwetsbare positie aan de zijkant van een klif en de beperkte toegang tot het voertuig, is toegang alleen toegestaan ​​tussen 09:00 en 06:30 uur, en dan alleen te voet. Er wordt een toeslag in rekening gebracht om het dorp te helpen betalen. Eén Land Rover bevindt zich onderaan, vlakbij de haven, zodat mensen die naar beneden zijn gelopen, maar geen zin hebben om de tocht terug te maken, een rit kunnen boeken naar de parkeerplaats aan de bovenkant. Tussen Pasen en oktober kunnen gehandicapte bezoekers de Land Rover bij Visitor Centre-receptie boeken om ze zowel op en neer te nemen.

Dingen om te doen

Alleen al het verkennen van dit mooie dorp - de winnaar van de Britain in Bloom in het zuidwesten in 2017 - maakt een geweldig, ontspannen dagje uit. Het is 10 mijl ten westen van Bideford aan de A39. Maar er is ook genoeg te doen:

• Twee musea zijn inbegrepen in de toegangsprijs van het dorp. Het Kingsley Museum herdenkt het leven en werk van de Victoriaanse schrijver Charles Kingsley, auteur van "The Water Babies" en "Westward Ho". The Fisherman's Cottage is de plek om te zien hoe vissersfamilies in de jaren 1930 leefden toen Clovelly nog steeds een belangrijke vissershaven van Devon was.

• Ambachtelijke workshops in de buurt van het bezoekerscentrum bevinden zich een zijdeatelier en een pottenbakkerij waar u kunt leren over lokale ambachten, praktische ervaring kunt opdoen en ambachtelijk textiel en keramiek kunt kopen

• Boodschappen doenEen klein aantal interessante ambachts- en souvenirwinkels zijn te vinden op de geplaveide straat en op de paden die erlangs lopen. Ongeveer halverwege verkoopt een kunstgalerie werk van lokale kunstenaars

• Havenactiviteiten Boten kunnen worden gehuurd voor duiken, vissen en dagtochten. Tegen een kleine vergoeding kunnen bezoekers ook 's nachts vissen uit de oude havenmuur van Clovelly.

• Filmtoerisme - De haven van Clovelly was de stand-in voor Guernsey in de verfilming van de Best Seller van de New York Times,The Guernsey Literary and Potato Peel Pie Society, voor release in mei 2017.

Lacock Village, Wiltshire

Als het dorp Lacock in Wiltshire er bekend uitziet, is dat omdat je het waarschijnlijk eerder hebt gezien in films of op televisie. In de afgelopen tijd verscheen dit traditionele Engelse dorp met vakwerkhuizen en gouden huizen in CotswoldsDownton Abbey, de BBC's Trots en vooroordeel en Cranford; inHarry Potter en de Halfbloed Prins, Harry Potter en de Geheime Kamer, Harry Potter en de Steen der Wijzen;en in de film Wolf Man. Abdij van Lacock is ook opgenomen in The Other Boleyn Girl en zijn kloosters werden gebruikt voor Zweinstein klaslokalen.

Dit alles, plus het feit dat de National Trust voor Lacock zorgt, maakt het gemakkelijk om te vergeten dat dit weer een van die onmogelijk mooie, kleine Engelse dorpen is waar mensen - een bevolking van ongeveer 1.100 - feitelijk wonen en werken.

Een bezoek aan Lacock

Het dorp ligt op ongeveer drie mijl van Chippenham, aangegeven vanaf de A350. Hoewel er geen bezoekersparking in het dorp is, kun je er doorheen rijden en er is betaald parkeren op ongeveer 200 meter van het dorp. Als u door de Cotswolds reist of een bezoek brengt aan de UNESCO-werelderfgoedlocaties Bath, Avebury en Stonehenge, zal een bezoek aan Lacock er zeker in passen.

Dingen om te doen

Het dorp zelf is prachtig om doorheen te lopen. Het is sfeervol en fotogeniek en er zijn verschillende theesalons, een hotel met een pub en lokale winkels die het ontdekken waard zijn. Dat alles, behalve het kleine parkeergeld voor betalen en weergeven (gratis voor leden van de National Trust), is gratis. Een toegangsprijs heeft betrekking op de toegang tot de bijna 800 jaar oude abdij en het terrein - niet een religieuze instelling maar een huis sinds de jaren 1540 - en het Fox Talbot Museum in de 16e eeuwse tiendenschuur. Van de oorspronkelijke abdij, de middeleeuwse kloostergangen, een sacristie en een kapittelzaal blijven.

William Fox Talbot, die Lacock Abbey erfde, was pionier in de beginperiode van fotografie. Hij perfectioneerde de techniek van het behouden van negatieve beelden, zodat foto's konden worden gedupliceerd door te worden afgedrukt en gefixeerd op fotopapier.Het museum heeft thuis en ter ere van hem een ​​permanente en tijdelijke expositie van zowel vroege als moderne fotografie.

Shaftsbury, Dorset

In 1973 maakte filmregisseur Ridley Scott een televisie en film voor Hovis, een populair Brits merk van volkorenbrood. Het bevatte Gold Hill, de steile centrale straat van Shaftsbury in Dorset en het imago van een jongen op een fiets die brood levert aan een traditioneel Engels dorp is sindsdien een icoon van nostalgie geweest. In feite heeft het Britse publiek de film uit 1973 als favoriete advertentie gekozen.

Shaftsbury, een klein marktstadje, werd ongeveer 1000 jaar geleden gesticht door Koning Alfred de Grote, het Engels van Engelse koningen, gecrediteerd met het feitelijk Engeland te creëren uit een groep ongelijk Anglo-Saksische, Keltische en Deense koninkrijken. Het is een van de oudste en hoogste steden in Engeland, met uitzichten die zich uitstrekken over het gebied van Dorset-auteur Thomas Hardy, Blackmore Vale genaamd. Hardy beschreef beschrijvingen van Shaftsbury in zijn "Wessex" romans, als de fictieve stad van "Shaston."

De stad wordt beschouwd als een toegangspoort tot het zuidwesten en past gemakkelijk in een route die Stonehenge, Bath, Bristol en de Jurassic Coast omvat. Het is ongeveer 22 mijl ten westen van Salisbury aan de A30.

Dingen om te doen

• wandelingen: Het open, heuvelachtige landschap rond Shaftsbury is het eerste heuvelachtige wandelgebied. Maar houd in gedachten dat deze heuvels, die er zacht en glooiend uitzien, eigenlijk hoog en lang zijn. Na een weekend in het gebied had zelfs onze hond spieren te pijnlijk om trappen te beklimmen. Breng een wandelstok.
• The Gold Hill Museum:Dit moderne museum brengt de loop van de lokale geschiedenis in kaart van voor Alfred de Grote tot op de dag van vandaag. Gelegen op de top van Gold Hill, bezet het twee oude huizen, een van hen een oud huis van priesters met een kijkgaatje in de kerk.
• Abdijmuseum en tuin van Shaftsbury: Het moderne museum bevindt zich in een middeleeuwse kruidentuin en boomgaard, naast de ruïnes van een ooit magnifieke Benedictijnse abdij gesticht in 888 door koning Alfred de Grote. Het museum vertelt het verhaal van de abdij, een Anglo-Saksisch klooster, dat 650 jaar floreerde voordat het werd verwoest door Henry VIII.

Kersey, Suffolk

Het piepkleine Suffolk-dorp Kersey is niet veel meer dan een kruispunt en een paar zijstraten, maar met zijn rieten dak, met roze gewassen vakwerkhuizen, waarvan sommige al in de 13e eeuw dateren, is dit dorp van 350 een magisch plaats om te stoppen. Ga lunchen in de 14e-eeuwse dorpscafé, de Bell Inn, gebouwd in 1378, en maak een wandeling errond. Het werd ooit een van de top 10 dorpen in Groot-Brittannië genoemd.

Kersey was een van de vroege wolstadjes van Suffolk die tot de rijkste van Engeland behoorde in de middeleeuwen, tot de goedkopere, lichtere stoffen uit Nederland hun industrie teniet deden. Kersey was in feite een soort wollen doek, maar er is weinig bewijs dat het in dit kleine stadje is gemaakt.

De hoofdstraat van het dorp doorkruist een doorwaadbare plaats (dus je rijdt eigenlijk door een stukje rivier) naast een gebouw dat eens een oude textielfabriek was. Er zijn een handvol mooie, rietgedekte huisjes met eigen kookgelegenheid om in te verblijven en de heuvel die omhoog loopt naar de dorpskerk biedt een prachtig uitzicht op het hele dorp.

Chiddingstone, Kent

Allerlei legendes dwarrelen rond de "steenslag", een massieve zandstenen kei die de ingang van Chiddingstone, Kent bewaakt en, naar sommigen zegt, het dorp zijn naam geeft.

De National Trust, die eigenaar en beheerder van het dorp is, somt een handvol geruchten op zonder dit te verifiëren:

• De steen was een oud druïdealtaar waar oordelen werden uitgesproken.

• Oude Britten voerden proeven uit op de steen.

• Deze indrukwekkende, prehistorische formatie werd gebruikt als een Saksische grensmarkering.
• Zeurende vrouwen en heksen werden in de middeleeuwen bestraft door dorpelingen.

Wandelaars die in Kent Weald wandelen, komen deze natuurlijke kansel vaak tegen en trekken ze onvermijdelijk naar het dorp zelf. Het is niet alleen de oudste en mooiste in Kent, maar volgens de Trust is het ook het meest accurate overlevende Tudor-dorp in het hele land.

De meeste van de houten of bakstenen gebouwen in het dorp zijn meer dan 200 jaar oud en veel zijn aanzienlijk ouder. Het gebouw dat nu het postkantoor is, wordt al in 1453 vermeld in de plaatselijke geschiedenis. Het kasteel, dat door het leger in de Tweede Wereldoorlog werd gebruikt, dateert uit het begin van de 16e eeuw. En het dorp zelf, genoemd in het Domesday Book, werd in 1072 aan de broer van Willem de Veroveraar, bisschop Odo, gegeven.

Vandaag bestaat het dorp uit een smalle straat met geplaveide trottoirs, verschillende onafhankelijke bedrijven langs de hoofdstraat, een kerk, een theesalon, verschillende woningen, een kasteel en een onafhankelijke pub en restaurant, de Castle Inn, die dateert uit 1420.

Als je een fan bent van echte ale, moet je stoppen bij de pub om te proeven van Larkins, bier en ales gemaakt om de hoek - sommige met lokaal verbouwde Kentse hop - zo lokaal als mogelijk.

En natuurlijk, zoals met zoveel sites van de National Trust, heeft Chiddinstone een lange lijst met bioscoopcredits, waaronder Een kamer met uitzicht, The Wicked Lady en De wind in de wilgen.