Blenheim Park and Gardens - "Capability" Brown's meesterwerk

Luchtfoto

Vanbrugh Grand Bridge, beschouwd als een van de mooiste in Europa, werd overspoeld door de nieuwe meren van Capability Brown.

Niet tevreden met de natuurlijke omgeving, vocht Vanbrugh een rivier af om verschillende stromen en eilandjes te creëren. Hij bouwde de Grote Brug over het water en voerde het op tussen de ingang van het paleis en het Victory Monument dat het park accentueert.

Verscheidene generaties later heeft Launcelot "Capability" Brown de beken opnieuw ingedamd en twee grote meren gecreëerd voor de 4e hertog van Marlborough. In dit proces heeft hij ook de bodem van de brug van Vanbrugh overstroomd. Toch was de hertogin er best tevreden mee. Volgens het verhaal genoten de 4e hertog en zijn trawanten van gokken, drinken en andere 18e-eeuwse mannelijke amusementsgelegenheden in de nu overstroomde, ooit bruikbare kamers in de voet van de brug.

• Plan een bezoek aan Blenheim Palace
• Maak een rondleiding door het paleis van Blenheim

Herfst in Blenheim Park

Het park van Blenheim Palace is het hele jaar door schilderachtig. Aan het einde van de 18e eeuw omzoomde de modieuze landschapsarchitect "Capability" Brown de gazons en beekjes met sierbomen, maakte meren en zorgde voor een "hangend" uitzicht op de bomen om de Grand Bridge van Vanbrugh te omlijsten. Zijn techniek was om een ​​natuurlijk ogend, maar volledig geraffineerd park te creëren. Waar je ook bent op het landgoed, je krijgt een prachtig uitzicht.

Om het 300-jarig jubileum van Brown te vieren, zijn er in 2016 speciale evenementen op het landgoed gepland, zoals koetstochten, rondleidingen en tentoonstellingen. Kijk op de Blenheim Palace-website om te zien wat er aan de hand is.

Brown's kunstmatige meren zijn nu bezaaid met forel in het seizoen en ook beschikbaar voor grof vissen. Vissers kunnen ook kleine bootjes huren aan het meer. Lees meer over vissen bij Blenheim Palace.

Het werk van Brown was net zo belangrijk voor wat hij alleen had nagelaten als voor wat hij eraan toevoeg. Tijdens het ontwerpen van de tuinen, identificeerde hij een bijzonder oud bos met een verzameling oude eiken die dateert uit ten minste het jaar 1200. Onderzoek heeft aangetoond dat dit het bos is, het oudste bos van Europa. En het is opgenomen in Blenheim's Park Perimeter-wandeling. Ten minste 60 bomen op deze wandeling zijn meer dan 900 jaar oud.

Terwijl Blenheim wordt beschouwd als een van de meesterwerken van Brown, kunnen zijn aangelegde tuinen overal in Engeland worden bezocht. Deze zijn ook de moeite van het bekijken waard:

• Stowe landschapstuinen
• Longleat House and Gardens
• De triomfboog in Berrington Hall
• Chatsworth
• petworth

De waterterrassen

Tussen 1900 en 1910 werden de tuinen van Blenheim opnieuw getransformeerd.

In naam van het naturalisme, had de 18e-eeuwse landschapsarchitect Launcelot "Capability" Brown het gras over het drie vierkante meter voorplein van het paleis gegooid en Blenheim omzoomd met gazons, bomen en struiken. Aan het begin van de 20e eeuw was de smaak voor een beetje formeel, Frans en Italiaans tuinontwerp terug en besloot de 9e hertog om een ​​meer formele setting voor het huis zelf te creëren.

In samenwerking met Achille Duchene, lieveling van de Europese high society aan het begin van de 20e eeuw, bereikten ze een schilderachtig compromis. De lange standpunten zijn puur "Capability Brown", natuurlijk en pastoraal. Maar onmiddellijk naast het huis, voor en achter, luisteren formele tuinen terug naar de belangrijkste invloed van Duchene, de tuinarchitect van Lodewijk XIV, Andre Le Notre.

• Plan een bezoek aan Blenheim Palace
• Maak een rondleiding door het paleis van Blenheim

Het lagere waterterras van Blenheim Palace

Het lagere waterterras, gescheiden van het bovenste waterterras door een muur van kariatiden en gelaagde schelpen, is vergeleken met de Parterre d'Eau in Versailles.

De waterterrassen werden geïnspireerd door de beeldhouwer Bernini. Onder de beelden op het lagere terras bevindt zich een schaalmodel van de riviergodfontein van Bernini, naar het origineel op Piazza Navona in Rome.

De hier afgebeelde sfinx is een van een paar met hoofden naar het voorbeeld van de tweede Amerikaanse vrouw Gladys Deacon van de 9e Hertog (de eerste, ook Amerikaan, was Consuelo Vanderbilt). Ze zijn gemaakt door H. Ward Willis in 1930.

Een ander stuk beeldhouwwerk op het lagere waterterras was gemodelleerd naar de lokale mens en tuinman Bert Timms uit Hanborough. Volgens het verhaal liep hij toevallig door de tuinen toen beeldhouwer Visseau, die in die tijd aan het snijden was, hem opmerkte en geïnspireerd werd. Als gevolg daarvan werd hij het model van het hoofd en de romp van de meest linkse kariatide op de muur die de twee waterterrassen in Blenheim scheidt.

• Plan een bezoek aan Blenheim Palace
• Maak een rondleiding door het paleis van Blenheim

De tempel van Diana in Blenheim Palace

De klassieke tempel van Diana, waar Winston Churchill zijn vrouw Clementine heeft voorgesteld, ligt verscholen in een arboretum van bomen.

De Tempel van Diana werd in de 18e eeuw gebouwd voor de 4e hertog van Marlborough. In 1908 stelde Winston Churchill, die was geboren in Blenheim Palace, zijn toekomstige vrouw Clementine Hozier voor in de tempel. Het werd gerestaureerd in 1975.

Een van de genoegens van de tuinen van Blenheim Palace is de grote verscheidenheid aan landschapskenmerken die door verschillende bewoners van het huis in de loop van de jaren zijn toegevoegd. De kleine tempel, hier afgebeeld, zit in een arboretum onder vier lange wierookceders. Andere kenmerken van de tuin zijn:

• The Rose Garden
• The Grand Cascade, gemaakt door Brown "Capability"
• De Grand Bridge, ontworpen door Vanbrugh en nog veel groter voordat hij wordt overspoeld door de meren van Brown. De eerste hertogin beweerde 33 kamers in de brug te hebben geteld.
• The Secret Garden, een afgelegen tuin waar enthousiaste tuiniers veel van de genoemde planten zullen vinden. Het werd gerestaureerd in 2004, de 300e verjaardag van de slag om Blenheim.