England's Woodhenge De complete gids

Woodhenge in Wiltshire is de nieuwste mysterieuze functie uit het stenen tijdperk en trekt archeologen die de werelderfgoedlijst van Stonehenge bestuderen. Het werd voor het eerst ontdekt door een luchtfotograaf in 1926, maar het duurde lang voordat zijn meer intrigerende buurman, twee mijl verderop, op de achterbank zat. Maar nu er zoveel is ontdekt over Stonehenge, nemen onderzoekers een frisse kijk op Woodhenge.

Geschiedenis

De waarheid is dat je echt veel weet. Er zijn zes concentrische, enigszins ovale ringen van palen, waarbij de lange as naar de zomer- en winterzonnewende wijst. Als u vandaag een bezoek brengt, ziet u een veld vol met berichten, maar dit zijn gewoon concrete markeringen die aangeven waar de oorspronkelijke houtpalen zouden zijn gelokaliseerd. De originele palen waren al lang geleden gedesintegreerd en lieten de schaduwen achter die werden ontdekt door luchtfotograaf Squadron Leader Gilbert Insall, VC, in 1926.

Voor de ontdekking van Insall dachten de lokale bewoners dat het veld een oude grafheuvel of een grafheuvel met een omringende sloot en oever was, een door de mens gemaakt werk met een onbekend doel. Maar wat de luchtfoto's onthulden waren concentrische ringen van donkere vlekken in een tarweveld. Aanvankelijk dachten archeologen dat ze misschien graven waren, maar bij opgravingen bleken ze postholten te zijn. Waren ze de dragers van een groot, ritueel gebouw, gedeeltelijk overdekt, waar de houten palen groter waren, en open naar de lucht in het midden?

Of misschien was het gewoon een veld van staand hout, een meer primitieve versie van Stonehenge, maar diende het een soortgelijk ritueel doel.

Hoewel niemand echt het doel of de structuur van Woodhenge voorbij deze postgaten weet, weten ze wel hoe oud het is en wanneer het voor het laatst werd gebruikt, dankzij aardewerk.

Aardewerk (of op zijn minst stukjes ervan) gaat vrijwel altijd voor altijd, en ze kunnen met kooldioxide zijn gedateerd. Bovendien worden ze altijd gevonden waar menselijke bewoning heeft plaatsgevonden. Stukjes aardewerk en andere artefacten die op deze site te vinden zijn, laten zien dat het rond 2300 voor Christus werd gebouwd, rond dezelfde tijd als Stonehenge. En koolstofdatering van vondsten uit de sloot laat zien dat deze nog in gebruik was tot 1800 B.C. Veel later werd de site gebruikt door de Anglo Saksen en de Romeinen (de greppels en banken dienden misschien voor verdediging).

En de gruwelijke ontdekking in het centrum van de site geeft aan dat het oorspronkelijke doel van Woodhenge bijna zeker was voor religieuze rituelen van een bepaalde soort. Wetenschappers die de site opgraven vonden het lichaam van een drie jaar oud kind, het is een schedel die opengeslagen is door een bijl, waarschijnlijk in een daad van menselijke opoffering.

Wat is er in de buurt

Woodhenge vormt de kern van een groot religieus landschap met inbegrip van Stonehenge, waaraan het waarschijnlijk op een of andere manier is gerelateerd.

Andere prehistorische sites in de buurt, naast Stonehenge zijn onder andere:

• Durrington Walls: Een kampementplaats die Woodhenge gedeeltelijk overlapt, waar mensen die rituelen in de omgeving bijwonen een deel van het jaar hebben gewoond. Opgravingen wijzen erop dat het een feestelijk plekje was en het soort botten van dieren onthuld, zelfs tonen hints van de tijd van het jaar. De opgraving bij Durrington Walls werpt een hoop nieuw licht op Stonehenge. Mensen verzamelden zich en vierden vijfhonderd jaar geleden op de site. Op een gegeven moment zouden maar liefst 2.000 mensen hebben gekampeerd op Durrington Walls, en dat was in een tijd dat de bevolking van het hele eiland Groot-Brittannië nauwelijks 10.000 mensen was. De National Trust heeft een langlauftocht gemaakt tussen Neolithische centra op deze site .

• Silbury Hill: De grootste prehistorische door mensen gemaakte heuvel in Europa. Op bijna 100 voet hoog en 525 voet in omtrek, is het groter dan de piramides. Zijn aanwezigheid op een relatief vlak stuk platteland is plotseling en verrassend. De heuvel is nooit bevredigend uitgegraven en het doel ervan blijft een blijvend mysterie. Het is ongeveer 15 mijl van Woodhenge aan de rand van een ander Neolithicum, Avebury.
• Avebury: Een van de grootste Neolithische en meest complexe ceremoniële landschappen in Groot-Brittannië, de site van Avebury omvat een stenen cirkel die gedeeltelijk rond een dorp loopt, processiewandelingen van stenen monumenten, een cirkelvormige henge van oevers en sloten, en een museum over de erfgenaam van de marmelade, archeoloog Alexander Keiller, die niet alleen de site kocht om het te redden, maar ook wetenschappelijke opgravingen daar uitvoerde.

Hoe te bezoeken

Waar: Woodhenge, Countess Road, Amesbury, Wilts SP4 7AR. Het is ongeveer anderhalve kilometer ten noorden van de stad Amesbury in Wiltshire. Kijk uit voor borden bij de A345 ten zuiden van Durrington. als u een bus neemt, passeren Salisbury Reds 8 en X5 de site op hun reguliere routes. De route 45 van het National Cycle Network loopt ten zuidoosten van de henge

Wanneer: Deze site, evenals alle andere sites die hier worden genoemd, is het hele jaar door geopend en kan op elk redelijk uur worden bezocht.

Kosten: Toegang is gratis.

Ga voor meer informatie naar de website van English Heritage Woodhenge.

Een belangrijke voorzichtigheid

Amesbury en het nabijgelegen Salisbury bevinden zich in het centrum van de Novichok-vergiftigingsonderzoeken. in maart 2018 werden Sergei Skripal en zijn dochter Yulia vergiftigd door een Russische zenuwagent en overleefd. In juli werden twee anderen per ongeluk vergiftigd, mogelijk door een afgedankt parfumflesje af te geven dat de Novichok had bevat. Een van hen, de Britse Dawn Sturgess, stierf vervolgens. Onderzoek naar de bron van het gif is nog gaande. Totdat alle informatie binnen is, is het waarschijnlijk verstandig om uiterst voorzichtig te zijn bij het aanraken van gevonden voorwerpen in dit gebied.

Gezinnen met jonge kinderen die in de verleiding kunnen komen om glimmende voorwerpen en kleine flesjes te hanteren, moeten het gebied waarschijnlijk voorlopig vermijden.