York Minster feiten en cijfers

De grootste gotische kathedraal van Noord-Europa

Minster is een zeer oude term voor een collegiale kerk, gevestigd als gemeenschap, om het christendom en christelijk leren te verspreiden. Naast York Minster, heeft alleen Westminster Abbey nog steeds deze titel, die het oudste type kerkelijk centrum van Engeland vertegenwoordigt. Het gebruik ervan in York is verbonden met de lange en complexe geschiedenis van deze kathedraal.

York Minster is tegelijkertijd:

• Een kerk waar regelmatig erediensten worden gehouden
• Een kathedraal, zetel van de aartsbisschop van York
• Een minster

De originele munster

Voordat de bouw begon rond de huidige kathedraal, rond 1215, was York al een munster. Het werd gebouwd voor de doop van de Anglo-Saksische koning Edwin van Northumbria, op Paaszondag in 627. Om te trouwen met de zuster van de christelijke koning van Kent, ging Edwin, een Druïdenaanbidder, akkoord om zich te bekeren. Een houten kerk, de eerste York Minster, werd gebouwd voor de gelegenheid, en later vervangen door een stenen kerk.

Rond 1100 verving de Noormannen dat door een veel grotere kerk, die deel uitmaakt van de stichting van de huidige York Minster.

Een eerdere, Romeinse geschiedenis

Constantijn werd uitgeroepen tot keizer van het West-Romeinse rijk toen hij in York was, en toen Eboracum heette. York was vanaf ongeveer 70 n.Chr. Een belangrijk Romeins bolwerk geweest en, tussen 208 en 211 n.Chr., Regeerde keizer Septimus Severus het hele Romeinse rijk vanuit York.

In 313 n.Chr., Riep Constantijn religieuze tolerantie uit door het hele Romeinse rijk en werd later de eerste christelijke keizer.

De aankondiging van Constantijn als keizer kan heel goed hebben plaatsgevonden in een Romeinse basiliek die onder de York Minster ligt. De basiliek, een deel van de lang gevestigde Romeinse nederzetting, werd pas in 1967, samen met de fundamenten van de Normandische kerk, ontdekt tijdens werken om de fundamenten van de Minstertoren te ondersteunen. Deze vroege vondsten worden tentoongesteld in Undercroft.

Waarom toegangskosten? Is de Minster geen kerk?

Natuurlijk, York Minster is een plaats van christelijke eredienst en als je daar bent voor religieuze diensten of om te bidden, is de toegang gratis. Maar het runnen van de Minster, het verzorgen van de verschillende behoeften van aanbidders, toeristen, individuen en schoolgroepen - tot 2 miljoen mensen per jaar - plus het behoud van de oude structuur van het gebouw en het voorzien in de occasionele Anglicaanse synode - vereist diepe zakken en een fors budget.

Er zijn 150 stafleden - waaronder degenen die werken als beeldhouwers en steenhouwers in de eigen stenen tuin van York Minster, glazenmakers die zorgen voor het verbazingwekkende glas in lood, 500 vrijwilligers die moeten worden georganiseerd en opgeleid, en zelfs een politiemacht van negen agenten. De enige andere kerk met een eigen politie is de Sint-Pietersbasiliek in Rome.

Dit alles kost, zoals je je misschien kunt voorstellen, een aardige cent. In feite kost het York Minster meer dan:

• £ 10.000 per dag
• £ 415 per uur
• £ 7 per minuut.

Verbazingwekkend genoeg dragen noch de Britse regering noch de Anglicaanse kerk bij aan het onderhoud van de prachtige en historisch unieke York Minster. Dat is waarom bezoekers moeten. Met tegenzin begon York Minster in 2003 met het in rekening brengen van toegangsprijzen voor niet-aanbidders.

Maretak op het hoogaltaar

York Minster is de enige kathedraal in het Verenigd Koninkrijk die met kerst maretak en hulst op zijn hoogaltaar zet. Dit eeuwenoude gebruik van maretak, verbonden met het Britse Druïdenverleden, is ook verbonden met York en het noorden van Engeland.

In het noorden van Engeland groeit maretak op kalk-, populier-, appel- en meidoornbomen. Druïden geloofden dat het de macht had om boze geesten af ​​te weren. Ze gebruikten het ook als een teken van vriendschap - dus de gewoonte om te kussen onder de maretak.

Vanwege de verbinding van maretak met de Druïden, associeerde de vroege kerk het met zondaars en kwaad en verbood maretak voor gebruik en uitstalling in kerken.

Maar ze zijn altijd een vrij onafhankelijk lot geweest in York. Mistletoe met Kerstmis bleef daar populair nadat de Druïden allang verdwenen waren. Een tijdlang werd maretak opgenomen in een dienst van berouw en vergeving. York Minster hield een winter Maretak Service waar Yorks onverlaten en kwaaddoeners werden uitgenodigd om vergeving te zoeken.

Hij hield een tak van de maretak vast en verklaarde: "openbare en universele vrijheid, gratie en vrijheid van allerlei minderwaardige en slechte mensen aan de poorten van de moordenaar en de poorten van de stad, naar de vier hoeken van de hemel."

Tegenwoordig wordt de Maretak Service niet meer op die manier aangeboden. Maar een twijgje maretak siert nog steeds het hoofdaltaar tijdens de feestdagen als herinnering aan oude gebruiken en de geest van vergeving.

En waarschijnlijk omdat de onafhankelijke bevolking van York het idee nog steeds leuk vindt.

York Minster's Tower

De centrale toren van York Minster, ook bekend als de Lantaarntoren, is een verbazingwekkend staaltje van 15e-eeuwse techniek. Gebouwd tussen 1407 en 1433, staat het meer dan 230 voet - de hoogte van een gebouw met 21 verdiepingen, en weegt 16.000 metrische tonnen - het gewicht van 40 jumbojets!

Iedereen die de 275 treden naar boven beklimt, kan genieten van close-up-uitzichten en overzichten van de torenspitsen, waterspuwers en houtsnijwerken van York Minster.

Klimmen naar het hoogste punt in York, met een brede marge, bezoekers op de top van de toren kunnen over de daken kijken om de middeleeuwse steegjes en snickleways van de stad te zien. Het uitzicht neemt ook mijlen van het platteland in beslag en verlengt, op een heldere dag, de Yorkshire Wolds.

Kinderen onder de 8 jaar oud mogen de toren niet beklimmen. Kinderen onder de 16 jaar kunnen alleen samen met een volwassene klimmen.Groepen van meer dan 10 kinderen jonger dan 16 jaar moeten worden vergezeld door minstens drie volwassenen. Kleinere groepen kinderen kunnen door twee volwassenen worden vergezeld.

The Rose Window-A Stained Glass Phoenix Rising From the Ashes

The Rose Window, een meesterwerk in gebrandschilderd glas hoog in het zuidelijk transept van de York Minster, was bijna verloren nadat de bliksem in de jaren 80 de Minster trof en een zwaar vuur veroorzaakte in zijn houten dak.

Het stenen raamwerk werd voltooid in het midden van de 13e eeuw, maar het glas in lood werd toegevoegd aan het einde van de 15e eeuw om het einde van de Rozenoorlog te herdenken en de Tudor-dynastie te eren.

Nadat de brand het dak van het zuidelijk transept in 1984 verwoestte, bleek uit de inspectie dat het glas in het roosvenster ernstig was gescheurd. De 73 panelen met 7.000 stukjes glas in lood waren in ongeveer 40.000 stukjes uiteengevallen! Wonder boven wonder was het allemaal nog steeds op zijn plaats.

Ambachtslui bevestigden het gebrandschilderde glas met plakfolie voordat het werd verwijderd, een sectie per keer. Speciale lijmen - die de brekende eigenschappen van het glas zouden nabootsen - moesten worden onderzocht en werden speciaal door 3M Corporation ontwikkeld voordat het venster kon worden hersteld. Elke gerestaureerde sectie is ingeklemd tussen lagen helder glas - de restauratoren noemen het gekscherend als een Tudor-sandwich - en het geheel wordt verder beschermd door meer glasplaten.

Het restauratieproces van gebrandschilderd glas, samen met de restauratie van het dak, duurde ongeveer vier jaar en kostte $ 4 miljoen.

Polijsten van de kroonjuwelen van de minster

De collectie Middeleeuwse glas-in-loodramen van York Minster behoort tot de mooiste en zeldzaamste ter wereld. De meeste van de belangrijke ramen, waaronder het Great East Window en de Five Sisters (foto) hebben nog steeds hun originele, middeleeuwse glas-in-loodramen. Een deel ervan dateert al uit 1270. Meer dan de helft van al het glas in lood in Engeland bevindt zich in York Minster.

The Great East Window werd geschilderd door een middeleeuwse schilder van gebrandschilderd glas, John Thornton, tussen 1405 en 1408. Een van de meest vooraanstaande glasschilders van zijn tijd, Thornton ontving ongeveer £ 56 voor zijn drie jaar durende inspanning, in 1408. Sommige schattingen suggereren dat de betaling vandaag ongeveer £ 300.000 waard zou zijn. Volgens een artikel in de Yorkshire Post bedragen de huidige kosten voor het schoonmaken en restaureren van het Great East Window ongeveer £ 6 miljoen. De BBC meldde dat het werk wel 15 jaar zou kunnen duren. In 2015, nadat de ramen zich 12 jaar achter de steiger verborgen hadden, begonnen glaszetters het gereinigde en beschermde glas terug te geven aan het 600 jaar oude stenen raamwerk. En in 2016 zeiden experts dat het nog drie jaar zou duren voordat de restauratie voltooid was.

Het onderhouden van de verbazingwekkende middeleeuwse vensters van de Minster is een voltijdse klus. Er zijn 128 glas-in-loodramen met ongeveer 2 miljoen afzonderlijke stukken middeleeuws glas. Elk venster moet uit elkaar worden genomen zodat elk stuk glas in lood individueel kan worden gereinigd. Vervolgens worden de ramen weer in elkaar gezet en opnieuw gelood. Elk venster wordt ongeveer eens per 125 jaar schoongemaakt.

De prachtige achthoekige kamer van het kapittel-York Minster

De mooie en luchtige achthoekige kamer is een van de oudste delen van de Minster. Het was begonnen in 1260 en voltooid in 1286.

Het is ontstaan ​​als ontmoetingsplaats voor de deken en het kapittel van de York Minster en wordt nog steeds voor hetzelfde doel gebruikt. Hoewel de Minster de zetel is van de aartsbisschop van York, wordt het dagelijkse leven en de meeste dagelijkse erediensten door de decaan geregeerd en georganiseerd door de decaan - een oudste anglicaanse priester - en een hoofdstuk met zes leden, vandaag samengesteld uit drie Geestelijken kanunniken en drie leken kanunniken benoemd door de aartsbisschop.

De statuten die de Minster regeren zijn zeer weinig veranderd sinds de eerste Normandische minster was begonnen, in 1080 door aartsbisschop Thomas van Bayeux.

Elk van de zeven muren van de achthoekige kamer die bekend staat als het kapittelshuis heeft zes zetels om de gelijkheid van de kapittelleden te benadrukken. Niemand kan in het midden zitten. De achtste zijde van de achthoekige kamer is de boog van een doorgang die naar het schip leidt. Er zijn ook zeven ramen - een van de oudste in York Minster, met middeleeuws glas in lood uit 1270. Boven de boog op de achtste muur, wordt het stenen van de zeven ramen herhaald.

The Chapter House Ceiling-A Medieval Engineering Marvel

The Chapter House Ceiling is een complexe houten gewelfde structuur. Gemaakt aan het einde van de 13e eeuw, is het plafond ongewoon voor zijn periode omdat het een vrije kluis is, niet ondersteund door een centrale kolom. Het decoratieve medaillon in het midden is met de hand beschilderd met rood, blauw, groen, ivoor en verguld. En de centrale baas (de medaillonachtige cirkel die de stralende ribben verbindt), die van onderaf nauwelijks zichtbaar zouden zijn geweest, is een gedetailleerd, levendig geschilderd ontwerp met een lam en andere christelijke symbolen.

York Minster Carvings-Uniek bewijs van de persoonlijkheid van elke steenhouwer

Enkele van de mooiste, meest interessante en oudste gravures van de York Minster versieren de muren van het achthoekige kapittelzaal. De meeste zijn gemaakt door individuele vakmensen tussen 1270 en 1280. Hun ideeën en gevoel voor humor worden weerspiegeld in de afgebeelde personages en waterspuwers, variërend van dronkaards en spitsmuizen tot zielen in kwelling. Ongetwijfeld zijn sommige van hun gezichten en de gezichten van hun relaties daar ook.

York Minster heeft nog steeds een kleine staf van ambachtslieden, waaronder steenhouwers en glaszetters, wiens vaardigheden en artisticiteit gelijk zijn aan die van hun 13e-eeuwse voorgangers. En ze voegen nog steeds hun eigen humoristische details toe aan de gravures van York Minster op geheime plaatsen rond de Minster.Tussen de gravures van de Great West Doorway zijn twee minuscule kraagstenen, elk ongeveer ter grootte van een vingernagel, gegraveerd met de koppen van een Klingon en een Ferengi-Star Trek-personages.

Elders in York Minster hebben kinderen de kans gehad om beelden voor de eeuwigheid bij te dragen. Na een elektrische storm in brand gestoken op het dak van de South Transept, de Britse kindertelevisie show, Blue Peter, nodigde zijn publiek uit om ontwerpen voor bazen (de verbindende medaillons die zich bij de ribben voegen in een gewelfd plafond) bij te dragen in het nieuwe plafond. Zes waren geselecteerd en kunnen door de arendsogen of met een verrekijker in het plafond worden gezien, ongeveer 88 voet erboven. Een van hen toont Neil Armstrong's eerste stappen op de maan.