De 16 mooiste natuurlijke elementen in het Verenigd Koninkrijk

Een eilandnatie en een wereld in miniatuur

In juli 2017 werd het merengebied van Engeland een UNESCO-werelderfgoedlocatie. De enigszins controversiële benaming was een erkenning van de traditionele schapenhouderij, maar dat is niet waarom we het voor deze lijst hebben gekozen.

In plaats daarvan voelen we ons aangetrokken tot de wilde, eenzame schoonheid en het bereik en de verscheidenheid van de meren en meren van het merengebied (een woord dat de Vikingen naar Groot-Brittannië brachten voor bergen). Van de deftige schoonheid van Lake Windermere (het grootste natuurlijke meer in Engeland en een resort sinds de spoorweg aankwam in 1847) tot het grimmige drama van Scafell Pike, de hoogste berg van Engeland en de puinhellingen, hier te zien vanuit Wastwater.

Afvalwater, op 260 voet diep, is het diepst van de meren in het merengebied. De Screes, die langs de zuidoostelijke oever loopt, bestaat uit miljoenen gebroken stenen die zijn overgebleven na de laatste ijstijd die oprijst uit de bodem van het meer tot een hoogte van 2000 voet.

Hoe het te zien

Het Lake en Scafell Pike, ooit verkozen tot het favoriete uitzicht van Groot-Brittannië, zijn eigendom van de National Trust. The Trust exploiteert een camping tussen Wastwater en Wasdale Head aan het ene uiteinde van het meer, met wilde kampeer-, glamping- en kampeerpods en voorzieningen voor campers. Er is ook beperkte parkeergelegenheid rondom het meer. Het meer ligt bij de A590 in Cumbria over landelijke en bergwegen.

Kynance Cove

Als je verslaafd bent aan de nieuwste BBC-versie van Poldark, dan heb je Kynance Cove al bezocht, althans naar de geest. De baai, met zijn enorme rotstorens, zeegrotten en eb-eilanden, is Nampara, het witte zandstrand van Poldark.

Zoals het in het tv-drama wordt weergegeven, ziet het strand er uitgebreid en permanent uit. Maar in feite is het meeste ervan alleen zichtbaar en toegankelijk bij laag water. Het is onderdeel van The Lizard, de meest zuidelijke landtong op het vasteland van Groot-Brittannië. Het is de moeite waard om je reis rond de getijden te plannen om te zien en te zwemmen in het prachtige turquoise water, verpakt in Cornish landtongen die deel uitmaken van dit strand - vaak genoemd als een van de mooiste stranden ter wereld.

De naam "Kynance" is afgeleid van een oud woord uit Cornwall, kewnans. Het betekent ravijn wat je een idee zou moeten geven waarom dit wordt beschouwd als een avonturenstrand. Een beekje met steile zijkanten snijdt door de open heide of naar beneden die uitkomt op het strand en onthult meer inhammen en grotten die bij vloed vloeien.

Het gebied rond de baai, inclusief de kliffen bij The Lizard, staat bekend om het observeren van wilde dieren, wilde bloemen en zelfs wilde asperges. Als je geluk hebt en vanaf de kliffen kijkt, kun je enorme reuzenhaaien spotten in de heldere turquoise wateren. De op één na grootste vis in de oceaan, ze bezoeken het gebied in het late voorjaar en de vroege zomer.

Hoe het te zien

Het is een avontuurlijk avontuur om naar Kynance Cove te gaan, hoewel er een uitkijkpunt is van ongeveer 200 meter langs een vlakke weg vanaf de parkeerplaats op de klif. Om naar het strand zelf te gaan, is het een wandeltocht van 2 en een halve mijl langs het kustpad van Lizard Point of een steile wandeling langs de kliffen met enkele treden onderaan. Een andere route, beschreven als ruw maar min of meer vlak, ligt op ongeveer 20 minuten lopen van de parkeerplaats. Er zijn toiletten op de parkeerplaats en een strandcafé en een toegankelijk toilet in de baai. Het strand heeft geen badmeester en er is een gevaar om te worden afgesneden door hoog water aan het noordwesten. Wil je nog steeds gaan? Stel je GPS-apparaat in op postcode TR12 7PJ of spring op bus nummer 37 van Helston naar Lizard Village green, ongeveer anderhalve kilometer verder.

Uitzicht vanaf Mt. Snowdon

Mount Snowdon is de hoogste berg in Wales en de hoogste Britse berg ten zuiden van Schotland. Het Snowdon-massief ontspringt uit het centrum van Snowdonia National Park en het uitzicht over Noord-Wales vanaf de hellingen en de top is spectaculair.

Op een heldere dag kun je Ierland, Schotland en Engeland zien, evenals een landschap in Wales bezaaid met kastelen en meren (in Welsh Llyn genoemd). Er zijn acht officiële paden naar de top. Het Llanberis-pad, ook wel het "toeristenpad" genoemd omdat het als het gemakkelijkst wordt beschouwd, is ook het langste - op 9 mijl.

Maar in feite is er een veel eenvoudigere manier om van de uitzichten te genieten. De Snowdon Mountain Railway neemt bezoekers mee van eind maart tot begin november en de route onthult steeds veranderende en dramatische vergezichten.

Als je daarentegen liever omhoog kijkt naar de berg dan naar beneden, zijn er goede uitzichten op Snowdon vanaf het Janus-pad, een 500 meter lange, toegankelijke wandelroute rond Llyn Cwellyn, een meer ten westen van de top bij de Mt. Snowdon basiskamp. Het is te bereiken vanaf de parkeerplaats van Snowdon Ranger Station.

Hoe het te zien

Het Snowdon Ranger-station, het begin van het moeilijke Ranger-pad en ook toegang tot de Janus Path-promenade, ligt bij de A4085, postcode LL54 7YT voor uw GPS-apparaat. De Snowdon Mountain Railway (zeker de gemakkelijke optie voor toeristen van alle leeftijden, inclusief kinderen) werkt vanaf Llanberis Station op de A4086, Victoria Terrace, Llanberis, Caernarfon LL55 4TT.

Swallow Falls in Snowdonia National Park

Swallow Falls, naast de A5 ongeveer twee mijl ten westen van het Snowdonia National Park-centrum in Betwys-y-Coed, is de hoogste doorlopende waterval in Wales. Om een ​​idee te krijgen van wat dat betekent, moet je ernaast lopen.

De watervallen, op de rivier (of Afon in Welsh) Llugwy, zijn niet één, hoge waterval, maar een kronkelende en steeds groter wordende reeks watervallen die laag na laag in de riviervallei naar beneden dondert.

De eenvoudigste manier om Swallow Falls te zien is vanaf de stevige trap die ernaast loopt.Vanaf de ingang, tegenover het Swallow Falls Hotel op de A5, is het een korte afdaling naar de trappen langs de rivier. Met behulp van deze kunnen bezoekers naar de top van de waterval klimmen of naar de bodem afdalen, terwijl ze onderweg van wisselende uitzichten genieten. Er is ook een meer uitdagende aanpak, te voet langs de noordoever van de rivier. En voor echte waaghalzen zijn er bedrijven die (ongelooflijk) whitewater-kajakavonturen door deze watervallen maken.

Hoe het te zien

Parkeer in een van de geasfalteerde doorgangen op de A5 of tegenover de ingang van het pad bij het Swallow Falls Hotel. Er is een kleine vergoeding voor het gebruik van de parkeerplaats van het hotel. Toegang tot het watervalpad en de trap kost £ 1,50. Er is een kleine kiosk, maar deze is onregelmatig geopend. Als de deur gesloten is, kunnen bezoekers met de juiste wissel betalen bij een soort combinatie van poort / tourniquet. Er is ook een alternatief en meer avontuurlijk pad van ongeveer drie mijl door de bossen en de noordelijke oever van de rivier vanuit het dorp Betwys-y-coed. Het wordt als toegankelijk beschouwd maar is erg steil (een cijfer van 1 op 10) op plaatsen met boomwortels en rotsen om te onderhandelen. Vraag bij het informatiecentrum van het Nationaal Park naast de parkeerplaats voor bezoekers in Betwys-y-coed voor informatie over deze wandeling.

De Seven Sisters Cliffs

Het is gemakkelijk om je voor te stellen dat toen Groot-Brittannië zich van Europa scheidde (miljoenen jaren voor de Brexit), de twee uit elkaar knepen als een stuk gebroken porselein. Als je het Engelse Kanaal oversteekt, pal ten zuiden van de Seven Sisters-kliffen (tussen Eastbourne en Seaford in East Sussex) naar Fécamp of Étretat aan de Albasten Kust van Frankrijk, zie je een bijna overeenkomende reeks glimmende witte krijtrotsen.

Je moet naar zee zeilen voor een goed zicht op de Franse kliffen. Maar iconische uitzichten op The Seven Sisters, golvend onder zeven glooiende heuvels vol met gras bedekte kalklagen, zijn te zien vanaf verschillende uitkijkpunten langs de diep ingesprongen zuidoostkust van Engeland.

Hoe het te zien

Het Seven Sisters Country Park is opgenomen in het South Downs National Park. Het is ongeveer twee uur rijden van Londen. Er is ook goed lokaal busvervoer vanaf de treinstations in Brighton, Eastbourne en Seaford. Deze klassieke weergave, die op ansichtkaarten en kalenders over de hele wereld wordt weergegeven, is van boven een kleine groep huisjes van de kustwacht. Er is ook een eenvoudiger uitkijkpunt van de National Trust-site in Birling Gap.

Durdle Door

Als je een levendige verbeelding hebt, ziet Durdle Door, een natuurstenen boog bij Lulworth Cove aan de kust van Dorset, eruit als een slang of een dinosaurus die uit de zee oprijst. Het idee lijkt minder ver gezocht als je bedenkt dat dit deel uitmaakt van de Jurassic Coast van Engeland, een UNESCO-werelderfgoedsite waar de tektonische krachten enkele van de oudste stenen op aarde naar de oppervlakte hebben geduwd.

Enkele van de eerste fossielen uit de Dinosauriërs werden hier gevonden en fossiele vondsten van zo lang geleden als het Trias tijdperk (250 tot 200 miljoen jaar geleden) nog steeds te zien in de rotswand of opgepikt op het strand. In Lulworth zijn de meeste vondsten afkomstig uit het Jura-tijdperk, 200 tot 140 miljoen jaar geleden. Gelukkige fossiele jagers hebben ammonieten, belemnieten en ichthyosaurewervels gevonden.

Je hoeft niet in heel oude botten te zijn om te genieten van de manier waarop de zon en de zee een veranderend kleurenspel creëren op Durdle Door. Het is naast een klein kiezelstrand. Maar een korte wandeling over de landtongen (of vanaf de parkeerplaats hierboven) brengt u naar de zachte wateren van de hoefijzervormige Lulworth-baai en het zachte, witte kiezelstrand bij Lulworth Cove - alles voor een fijn dagje uit.

Hoe het te zien

Durdle Door ligt net ten westen van West Lulworth aan de B3070. Toegang via pad en trappen is via het Durdle Door Holiday Park of langs de zuidwestkust en stapt over de heuvel vanaf de Lulworth Cove-parkeerplaats (ongeveer anderhalve mijl lopen). Als u ervoor kiest om met de trein te komen, kunt u van maandag tot zaterdag de busdienst (104) nemen vanaf Wool Station op de London Waterloo naar de lijn van Weymouth naar de ingang van het vakantiepark. (Raadpleeg National Rail Enquiries voor planningen). Er zijn ook boottochten naar Durdle Door vanuit de haven van Weymouth en Lulworth Cove.

De naalden

De Naalden zijn drie, scherpe, indrukwekkende en glimmende witte kalkstapelstapels die uit de zee oprijzen en oprukken naar een kleurrijke, gestreepte vuurtoren aan de westkant van het eiland Wight. Ze zijn geleidelijk aan het eroderen in de zee. Sterker nog, er waren er vier en degene die verdween was de naaldvormige stapel die de groep zijn naam gaf.

Hoe het te zien

Voor zo'n fragiele, off-shore formatie is het eigenlijk vrij eenvoudig om de naalden te zien. Hier is hoe:

• Van de Needles Old Battery en New Battery, een site van de National Trust die een Victoriaanse verdedigingsinstallatie en een geheime raketlanceringssite was, kun je neerkijken op de naalden aan de westelijke kant van het eiland Wight. Er is geen toegang voor voertuigen, maar het is een wandeling van drie kwart mijl - over een goed geasfalteerd pad, vanaf de parkeerplaats bij Alum Bay (gratis voor leden van het National Trust).
• Van maart tot oktober rijdt de Needles Breezer-bus regelmatig naar Alum Bay vanuit Yarmouth en dan is het 20 minuten lopen naar de batterijen.
• Neem de Needles Chairlift van de Needles Landmark Attraction (Marconi stuurde de eerste draadloze berichten vanaf hier) naar Alum Bay Beach. Er zijn uitzicht op de weg naar beneden en ook vanaf het strand.
• Needles Pleasure Cruises verzorgt korte boottochten vanaf de steiger aan Alum Bay Beach voor een close-up van de Needles Lighthouse.

The Severn Bore

Terwijl de Severn Estuary van het Bristol Channel naar Gloucester reist, wordt de rivier Severn, ingesloten tussen South Wales, Somerset en Gloucestershire, steeds smaller en ondieper. Minimaal 12 keer per jaar (tijdens de equinox in het voorjaar en de herfst) produceert deze geografische formatie, in combinatie met uitzonderlijk hoge maangetijden, een golf van water van minstens vier voet hoog - maar soms wel tien voet. Riep de Severn Bore, het rent de rivier tegen de stroom in, met snelheden van tussen de vijf en acht mijl per uur en surfers reizen van over de hele wereld om het te vangen.

Hoe het te zien

De Severn Bore is zichtbaar vanuit verschillende gezichtspunten in Wales en Gloucestershire. De eenvoudig genoemde Severn Bore-website, samengesteld door lokale expert en liefhebber Russell Higgins, biedt uitgebreide informatie over wanneer de boring zal plaatsvinden en waar deze het best kan worden gezien. Er is veel nuttige informatie, zoals welke gebieden veel omgevingslicht hebben voor de beste nachtweergave zonder volle maan en waar parkeerterreinen bij vloed kunnen worden overstroomd.

De South Gower Coast

De Gower is een schiereiland in Zuid-Wales ten westen van Swansea dat uitzonderlijk mooie stranden en klifformaties heeft. Het Rhossili-strand, hier afgebeeld, is een koraalrif van 3 mijl lang met zand dat wordt ondersteund door zandstranden bedekt met strandgras, hoog genoeg voor paragliders om vanuit te vertrekken. Bij eb ontstaan ​​er scheepswrakken uit het zand en Worm's Head, een getijdeneiland dat zich uitstrekt langs het westelijke uiteinde van het strand, en bij laagtij beloopbaar wordt - voor de avontuurlijken. Het ontleent zijn naam aan het Viking-woord voor draak -Wurm -omdat vanaf de kust, dat is waar de 200 meter hoge kliffen op lijken.

Hoe het te zien

De South Gower Coast is eigendom van de National Trust, die wat parkeergelegenheid, een winkel en een bezoekerscentrum in de buurt van Rhossili Beach onderhoudt. National Trust parkeren, (£ 5 voor de hele dag of gratis voor leden) inclusief toiletten en een winkel. Een bezoekerscentrum op de eerste verdieping heeft informatie en tentoonstellingen van lokale kunstenaars. Er zijn verschillende cafés en een pub (met misschien wel een van de beste uitzichten over de kust in Wales) in het Worm's Head Hotel, naast de parkeerplaats van de National Trust.

Het beste uitzicht op Rhossili Bay en Worm's Head is vanaf de top van Rhossili Down, het hoogste punt van de Gower, bereikt vanaf Swansea op de B4247.

Glencoe

In 2011 stemde de bezoeker in een enquête van een Schotse natuurbeschermingsorganisatie en een wandelende organisatie in de meest romantische vallei van Schotland, Glencoe, Schotland. De geschatte lengte van de mijl van 12 mijl is bekleed met acht Munros - dat zijn bergen van meer dan 3000 voet. Een van de oudste landschappen van Schotland, het is eigenlijk het overblijfsel van een vulkanische caldera die 450 miljoen jaar geleden werd gevormd. Het is ook de locatie van een tragisch clan-bloedbad uit de 17e eeuw.

Hoe het te zien

Glencoe kan vanuit verschillende gezichtspunten worden bekeken, beklommen of gelopen. Deze, van de Three Sisters, wordt gezien vanaf de parking Three Sisters Point of View op de A82 in Ballaculish, ongeveer vier mijl ten westen van het Glencoe Visitor Center. Er zijn ook verschillende lage rondwandelingen en een uitkijkplatform voor dieren in het wild in het bezoekerscentrum zelf.

Scott's View en de Eildon Hills

De Eildon Hills, drie oude vulkanische pluggen, leiden de relatief vlakke River Tweed Valley. Over de vallei, tussen Melrose en Dryburgh Abbey in de Scottish Borders, stijgt de B6356 steil en biedt een ononderbroken zicht op deze ongebruikelijke heuvels en het lappendeken van velden die hen omringen.

Het uitzicht was een favoriet van Sir Walter Scott, de maker van Ivanhoe, die in Melrose woonde en vaak stopte bij het uitkijkpunt om ervan te genieten. Volgens de legende stopte zijn paard op de weg naar Scott's begrafenis bij Dryburgh Abbey (die de wagen met zijn kist trok), uit gewoonte, op de gebruikelijke plaats - mogelijk om Scott nog een laatste glimp van zijn geliefde Eildon Hills te geven.

Hoe het te zien

Scott's View wordt aangegeven door een bord en een parkeerplaats met stenen muren langs de weg B6356. Het is op het hoogste punt van de weg, ongeveer zes mijl ten noorden van Dryburgh Abbey.

Arthur's Seat en Salisbury Crags

Arthur's Seat, in Holyrood Park, is een vulkanische heuvel en populaire gezinsklim in Edinburgh. Vanaf de top van Arthur's Seat zijn er uitzichten over de stad. Maar Arthur's Seat zelf, samen met Salisbury Crags eronder, vormen een prachtig en dramatisch berglandschap in het midden van Edinburgh. Het is ook erg toegankelijk.

Hoe het te zien

Arthur's Seat en Salisbury Crag worden het best gezien vanaf de voet van Calton Hill op Regent Road / A1. Het is een zachte halve kilometer lange klim vanaf het oostelijke uiteinde van Princes Street nabij het Scott-monument.

Loch Lomond bij Tarbet Bay

Het is moeilijk om een ​​uitzicht op Loch Lomond te vinden dat niet helemaal mooi is. Met meer dan 27 vierkante mijlen is het het grootste meer van Groot-Brittannië (qua oppervlakte) met een grote verscheidenheid aan uitzichten langs de oever, over het hoofd gezien door bergen bedekt met bossen en heide. De meest gedenkwaardige manier om van het uitzicht op Loch Lomond te genieten is wanneer de oevers en de lagere hellingen van Ben Lomond zijn bekleed met hun herfstkleuren.

Hoe het te zien

Vanaf de openbare parkeerplaats bij Tarbet Pier, op de kruising van de A82 en de A83, loop je noordwaarts langs het pad langs het loch. Voor minstens een mijl langs dit pad zijn de uitzichten op de Tarbet-baai van het meer, met toeristenboten die varen over de wateren onder het Ben Lomond-massief, zeer camera waardig.

Stanage Edge

Stanage Edge, in het Peak District National Park aan de oostelijke rand van Derbyshire, is de langste gritstone-edge in het Verenigd Koninkrijk. In gewoon Engels, voor niet-rotsklimmers, is het een 3,5 mijl lange, continue serie van fijnkorrelige stenen kliffen en steile rotswanden met uitzicht op de Hope Valley. De blootgestelde rotswanden - populair bij klimmers - zijn tussen de 50 en 65 voet hoog. Het geheel is veel indrukwekkender dan dat zou kunnen suggereren, omdat de rand bovenaan een heuvel loopt, tussen 1300 en 1500 voet boven de vallei.

Hoe het te zien

Je hebt waarschijnlijk een navigatiesysteem of een GPS-apparaat nodig, want Stanage Edge is, hoewel het niet moeilijk te bereiken is, uit verschillende geplaveide maar niet genummerde of aangelegde parkwegen. Het is ongeveer zes mijl ten zuidoosten van de Yorkshire Bridge Inn in Bamford. Ga naar het zuiden vanuit de herberg op de A6013 en sla linksaf naar New Road (het is de eerste straat links). Na ongeveer twee mijl links aanhouden bij de T-splitsing met Long Causeway. Sla op het parkeerterrein van de Long Causeway rechtsaf de ongemarkeerde weg op. Na ongeveer een halve mijl ziet u het begin van Stanage Edge, bergopwaarts, aan uw linkerhand.

Er zijn verschillende parkeerterreinen maar voor de meeste keus, blijf op deze naamloze weg, linksaf bij de volgende T-splitsing, tot je Hook's Car Park bereikt (ongeveer anderhalve mijl van het parkeerterrein van de Lange Weg bij de kruising met The Dale ). Vanaf dit punt kunt u:

• geniet van een lang zicht op de rand, boven u
• neem het geplaveide pad omhoog over de hei naar het pad langs de onderkant van Stanage Edge
• of steek de lage rotsen over om langs de bovenkant van de rand te lopen en humeurig te poseren als iemand in een whiskyadvertentie.

Malham Cove en de kalkstenen stoepen

Als je Harry Potter en de Relieken van de Dood hebt gezien, heb je Malham Cove en de kalkstenen bestrating al gezien. De baai is een enorme kalkstenen steile rots in de vorm van een amfitheater, 230 voet hoog en 985 voet breed. Het is slechts een paar honderd meter buiten het dorp Malham op de Pennine Way. Trappen brengen je naar de top waar je voorzichtig over de kalkstenen stoep kunt lopen. Dit is een zeldzame en wettelijk beschermde habitat die wordt gevormd wanneer regenwater kalksteen oplost, waardoor de structuur van regelmatige, vierkante blokken wordt blootgelegd. Er zijn verschillende kalkstenen stoepen in de Pennine Hills die door het Peak District en de Yorkshire Dales National Parks lopen. Dit is een van de beste. De uitzichten vanaf de bodem en de top zijn geweldig.

Hoe het te zien

Malham Cove ligt drie kwart mijl ten zuiden van het dorp Malham, aan Cove Road, in het nationale park van de Yorkshire Dales. Zoek na ongeveer een halve mijl naar een openbare voetpadmarkering en een klein National Trust-bord aan de rechterkant. De rest van de weg gaat over een licht klimmend maar breed, vlak pad langs de Pennine Way.

De Giant's Causeway

De Giant's Causeway, nabij Bushmills aan de noordkust van County Antrim, Noord-Ierland, is niet door de mens gemaakt. Het is zelfs niet opgewaardeerd of onderhouden door rotstuinders die naar buiten komen als iedereen weg is om de boel op te ruimen. De verhoogde weg, die eruit ziet als een weg in de Noord-Atlantische Oceaan, is gemaakt van ongeveer 40.000 in elkaar grijpende, zeshoekige basaltkolommen, sommige meer dan 12 meter hoog. Ze zijn de overblijfselen van een oude vulkanische lavagloei, bevroren in de tijd. De toppen van de kolommen vormen stapstenen, meestal zeshoekig (zeszijdig) maar ook met vier, vijf, zeven en acht zijden, die van de voet van een klif in de zee lopen.

De Giant's Causeway is in 1986 uitgeroepen tot werelderfgoed door de UNESCO en een nationaal natuurreservaat in 1987. Tegenwoordig is het eigendom van en beheerd door de National Trust.

Als u van plan bent om te bezoeken, houd er dan rekening mee dat een redelijke mobiliteit en fitness vereist is om over de verhoogde weg te lopen. Er is echter een nieuw en toegankelijk bezoekerscentrum van de National Trust. In 2013 werd het genomineerd voor de RIBA Stirling Prize in de architectuur. Het bezoekerscentrum ligt een kilometer van de Causeway, het is niet zichtbaar vanaf de site, dus het wilde aspect, als een harde achtergrond voor sommige humeurige scènes van Game of Thrones, wordt gehandhaafd. Interessant is dat veel van het gebied rond de Giant's Causeway - grotten, stranden, bossen - werd gebruikt in de televisiesaga, maar de verhoogde weg zelf heeft nog nooit de grens bereikt.