In Review Paris Movie Walks door Michael Schürmann

Cinefielen die naar Parijs reizen, vinden een schat aan vermakelijke kennis over de cinematografische geschiedenis van Parijs in dit relatief slanke maar goed onderzochte boek. Auteur Michael Schürmann brengt een levendige en vaak humoristische toon naar tien bioscoop doordrenkte wandelingen in de lichtstad, en de voorgestelde routes zijn duidelijk en gemakkelijk te volgen. Veelvuldig over het hoofd geziene details over de Parijse sociale en politieke geschiedenis, architectuur of opmerkelijke Parijse persoonlijkheden zijn verweven in de wandelingen, waardoor dit boek een waardevolle toevoeging is voor je koffer, zelfs als je alleen maar in films geïnteresseerd bent.

De voors:

• Duidelijke, eenvoudig te volgen rondleidingen georganiseerd door de Parijse wijk
• Boek biedt goed onderbouwde feiten en anekdotes - over cinema en verder
• Goede balans tussen klassiek en hedendaags, Hollywood-blockbuster en 'auteur'-cinema
• Inclusief doorzoekbare index van aanbevolen films op titel en Metro-kaart
• Levendige, humoristische vertelling

De nadelen:

• Gebrek aan actuele foto's van aanbevolen films kan scènes moeilijk te visualiseren maken voor de onbekende

Basisinformatie over het boek

• Volledige titel: Paris Movie Walks / Ten Guided Tours door de lichtstad! Camera! Actie!
• Auteur: Michael Schürmann
• Uitgever: The Intrepid Traveler
• Aanbevolen prijs: $ 15,95 (US)

Mijn volledige recensie: een handige gids voor filmliefhebbers die Parijs bezoeken

Als onderdeel van de voorbereidingen voor het beoordelen van Paris Movie Walks, aanvaardde ik een uitnodiging van auteur Michael Schürmann om een ​​wandeling te maken door zijn eigen, zeer fotogenieke wijk, Montmartre. Op bijna elke hoek die we oversteken, lijkt Schürmann een nieuw stukje filmische trivia in zijn handen te hebben.

"Zie je dat café aan de onderkant van het trappenhuis? Dat is waar een van de laatste scènes uit de remake van Sabrina werd neergeschoten ", legt hij uit." Later passeren we een buurthoekmarkt met een ongewoon sierlijk teken - maar ik heb problemen bij het plaatsen van de gevel. Ik ontdek dat deze in feite is vergroot voor scènes in Jean-Pierre Jeunet succesvolle export 2001 Amelie.

Dit was gewoon een gewone markt die perfect bij de anti- naturalistische, ambiguïteit en tijdloze versie van Parijs van Jeunet paste, zo stelt de auteur.

Lees gerelateerd: Parijse voedselmarkten door Arrondissement

Het boek, slechts 300 bladzijden achter de rug en gemakkelijk te sjouwen, is gevuld met even subtiele observaties over de plekken waar regisseurs ervoor kozen om hun winkel in Parijs op te zetten. Bestaand uit 10 gemakkelijk te volgen wandelingen die overeenkomen met verschillende delen van Parijs, bevat Schürmann's boek feiten en anekdotes over films die zo divers zijn in genre en tijdperk als die van Marcel Carné Hôtel du Nord, Billy Wilder's Irma La Douce, Francois Truffaut's Jules en Jim of Hollywood-blockbusters (en flops) zoals Sabrina en Franse kus. Het is toegankelijk genoeg voor lezers die minder dan vrome cinefielen zijn, maar de auteur is duidelijk goed thuis in celluloidgeschiedenis en -technieken, dus lezers met enige expertise zullen zich zeker niet vervelen. De hoofdstukken 9 en 10 zijn gewijd aan de filmklassiekers uit Parijs, zoals De rode ballon en Zazie dans le Metro, met name geschikt voor 'auteur'-fans.

Lees gerelateerde functie: Beste filmtheaters en filmcentra in Parijs

Wat ik vooral leuk vind aan het boek, is hoe gemakkelijk het is om de rondleidingen te volgen en je verbeeldingskracht niet alleen te laten prikkelen door filmische momenten in de plaatsen waar je doorheen wandelt, maar ook door intrigerende glimpjes van sociale geschiedenis, architectuur, kunst of de megalomane zwakheden van Parijse leiders.

Schürmann slaagt erin het boek met celluloid feiten in te pakken, maar geeft ons ook een groter beeld. Er is ook aandacht voor kruisverwijzingen tussen hedendaagse en klassieke films: een wandeling langs het Canal St. Martin bijvoorbeeld, leren we dat de boot die zinkt naar de bodem van het kanaal in Laatste Tango in Parijs wordt de Atlante genoemd - een duidelijke hommage aan de gelijknamige film uit 1934 van de gerespecteerde Franse regisseur Jean Vigo.

Lees gerelateerd: Beste boottochten van Parijs

Ik vond het boek echter een klein minpunt: een gebrek aan gedrukte stilstaande beelden die overeenkomen met de scènes die overal worden beschreven. Dit kan het voor u moeilijk maken om scènes te visualiseren als u de betreffende films niet hebt gezien. Dit is een begrijpelijke omissie, gezien hoe kostbaar en gecompliceerd het proces van het beveiligen van toestemming voor het gebruik van dergelijke stills kan zijn.

Globaal genomen neemt dit slechts weinig weg van de bruikbaarheid van het boek, wat een onderhoudende en informatieve lezing blijft. Ik raad het aan of je een hardcore cinefiel bent of dat je Parijs gewoon via een andere lens wilt ervaren.

Disclosure: Een recensie-exemplaar is verstrekt door de uitgever. Raadpleeg ons ethisch beleid voor meer informatie.