Hoe je jezelf transformeert in een Parisienne in 5 eenvoudige stappen

Zes jaar in Frankrijk en ik heb deze plek verloren. De perfect kleverige bakker bakkenfondant au chocolat ? Controleren. Tot de dood vechten om de bank binnen te komen drie minuten nadat het is gesloten? Gedaan. Ik heb zelfs een masterproef in het Frans afgerond (God weet hoe). Toch is er iets zo subtiel, zo misselijkmakend buiten het bereik dat het me 's nachts wakker houdt: de fijne kunst van het beheersen van de serieus afstandelijke koelte van een Parijse meid.

Ja, ik ben me ervan bewust dat dit geen relatief belang heeft in het grote geheel der dingen. Ja, ik begrijp dat ik moet nadenken over het angstaanjagende succes van de Le Pen-dynastie of de voortdurende daling van de euro ten opzichte van de dollar, of waarom mensen nog steeds te kostbaar zijn om op te ruimen na hun honden in dit land. Maar ik kan het niet. Mijn zoektocht om cool te zijnà la française gaat verder.

Lees gerelateerd: Top stereotypen over Parijs en Parijzenaars

1. La "Coiffe": beheer de "Just-out-of-bed-look"

De transformatie begint allemaal met deCoiffe. Voor degenen onder u die niet in het land-van-meest-zuivel-producten-per-capita hebben geleefd, kan ik u zeggen dat het een kunst is om er slordig uit te zien. Het is het "alles behalve" -effect. A.K.A., word wakker, trek zorgvuldig je marineblauw-wit gestreept shirt met lange mouwen, skinny jeans en Converse aan, een spetter van rode lippenstift, en wat je ook doet, doe NOOIT je haar. Dit zorgt ervoor dat je er helemaal goed uitziet, behalve die onooglijke rimpel in je achterhoofd.

Misschien lijkt dit contra-intuïtief ... maar ik verzeker u dat het dat niet is. Wat dit doet, is dat het eruit ziet alsof je "zojuist wakker bent geworden." Ik bedoel, Parisiennes gewoondo, toch? Zo lijkt het.

2. De lippenstift en de tanden

En daar stopt het niet. Terwijl Amerikanen bekend staan ​​om hun ongegeneerd overdreven, grijnzende grijns, kunnen de meeste Parijse vrouwen de dag niet doorkomen zonder een gezonde dosis nicotine en koffie, wat betekent dat die parelwitte blanken meer op drabby greys lijken.

Dit is waarom de rode lippenstift handig is: om al dat orale misbruik te compenseren. Orthodontie is niet groot in dit land, veel van die dappere grijsaards zijn ook behoorlijk smerig. Maar op de meest charmante manieren. Denk aan de beroemde charmante opening van Vanessa Paradis (hierboven afgebeeld), niet de tandeloze grijns van de panhandler op de hoek. Zet dus je houder terug in zijn hoes en laat die snaggletooth loshangen.

Nu dat u uw tanden op orde hebt, staat u onder strikt bevel om ze NIET te tonen. Onder alle omstandigheden. Glimlachen is immers voor dwazen.

Nou, dat is het niet helemaal waar. Als, dertig minuten na een gesprek met je vriend aan de bar, ze je laat lachen en je stopt met klagen over de regen, de zon, de kou, de hitte, je idioot vriendje, het feit dat Bouygues Telecom opnieuw gesloten is voor geen reden, toen en enkel en alleen dan zou je je hoofd terug moeten gooien in een meest verrukkelijke spasm en de grootste lach van je leven laten horen. Het zal zo onverwacht komen dat het bijna hetzelfde effect zal hebben als het ontvangen van een glas koud water in het gezicht. De hele bar zal worden geboeid en het mysterie van jou zal in de hoofden zitten van elk verdrietig, buitenlands meisje dat ongelukkig genoeg is om in je aanwezigheid te zijn.

3. Eet absoluut alles - maar met mate

Nu, ik weet dat je hebt gewacht op dit deel van mijn tirade, dus ik zal niet teleurstellen. Je wilt weten hoe Parijzenaars vaak zo verdomd mager en goed gekleed zijn. Oké, laten we beginnen met de magere factor. Allereerst eten Parijse vrouwen, tot grote ergernis, wel. Ze eten veel. Worst links. Oude kaas. Stokbrood na stokbrood na stokbrood. Na stokbrood. Gooi wat croissants en ijs in de weekeinden en het is genoeg om dit Amerikaanse meisje haar handen in wanhoop te laten werpen, schreeuwend: "Ik denk dat ik gewoon ga rennen!" Maar je zult niet veel Parisiennes hier zien rennen . Hoewel het steeds gebruikelijker wordt, is de beste manier om al dat vet te verbranden, door iedere hoek van de stad elke dag te lopen, de eindeloze trappen in de metro van Parijs te nemen, hier en daar wat seks te hebben, niet te snacken, en MODERATION.

Ik denk dat sommige Amerikanen aannemen dat Franse mensen de hele dag rondlopen met een beboterde croissant in de hand en munch kaasbroodjes op hun bureau. Niet het geval.

Lees gerelateerd: Brood en gebak bestellen in Parijs als een professional

Er is hier een tijd en een plek voor eten en als je de Parijse cool wilt beheersen, moet je niet vergeten dat de maaltijden met een reden zijn gemaakt. Zet dat nu neerchocoladebroodje en laten we praten over een andere kwestie van het allergrootste belang: kleding.

4. Koe Anderen in Submission met je ogenschijnlijk moeiteloze stijl

Winkelen in Parijs is als springen in een pool van haaien. Als je echt kleren in een van de winkels in de stad durft te kopen, raad ik je ten eerste aan dat je dat op geen enkele zaterdagmiddag doet. Verwijs terug naar de bovengenoemde haaienmetafoor. Als je met het nieuwste Gucci (of H & M-- wie zijn wij grapje?) Jack uit wilt komen, heb je strategie nodig. Ten eerste, blijf zo ver mogelijk verwijderd van ketens, tenzij je arm bent zoals ik, in welk geval je een buitengewoon goede smaak en een onberispelijke besluitvorming moet hebben. Als je van het rijkere ras bent, stel ik voor de minuscule boetieks in de buurt van de Sacre Coeur, waar een eenvoudig-strand gouden armband met een zwarte snor pictogram bevestigd (het is mode, baby) kost je meer dan 75 euro. Maakt niet uit. Koop het. Koop dat, en de dure, oversized sweater met grijze motieven die er alleen maar goed uitziet voor vrouwen met de heupen en borsten van een 12-jarig meisje. Dit ziet er geweldig uit over de nieuwe skinny zwarte jeans die je zojuist hebt gekocht.Ik bedoel, je hebt die gekocht, rechts?

Meer bronnen voor Parisienne Style Wannabes:

• Beste conceptwinkels en boutiques in Parijs
• Winkelen op de goedkoop in Parijs: stijl op een budget

5. Veronderstel de 'Tude

Nu je het vuile haar, de ongepolijste glimlach en fantastische kleren onder de knie hebt, ben je bijna klaar om je volle Parijse glorie aan te nemen. Het enige wat je nodig hebt is een aanpassing van je houding. Herinner je al die dingen die je op school hebt geleerd over helemaal niets zeggen als je niets aardigs te zeggen had? Ja, goed vergeten dat. Parijse zijn is niet over aardig zijn. Het gaat over echt zijn. Echt, in welke termen dat ook voor jou betekent. Als je wakker werd aan de verkeerde kant van het bed, laat dan iedereen in je straal van tien mijl weten. Heb je je droombaan? Zing het van de daksparren. Haat, en ik bedoel HAAT het nieuwe vriendje van je vriend? Schreeuw het uit. Heb je net een date met die sexy collega waar je altijd al verliefd op bent geweest? Praat over hem alsof hij de grootste douchebag is die je ooit hebt ontmoet. Wacht wat?

Ja dat klopt. Het laatste stuk van de legpuzzel van Parisienne (voor degenen die hetero zijn, is) is haar interactie met mannen. Nooit eenvoudig, altijd dubbelzinnig, altijd mysterieus. Dit is wat je zoekt. Denk aan de ijskoningin van de middelbare school die nooit je kant op keek. Of Angelina Jolie's zelfverzekerde vacante blik. Uw motto is: onaantastbaar.

Dit wil niet zeggen dat je niet eens in een greintje Amerikaanse charme kunt gooien. Terwijl Fransen beweren dat ze het haten, reageren ze goed op duidelijkheid en enthousiasme. Houd je overdreven enthousiasme echter tot een minimum beperkt. Wat echt hun geit krijgt, is flip-flopping, tegenspraak en totale verwarring. Waarom wees duidelijk als je vaag kunt zijn? Het gaat niet om het spelen van games, het gaat om het spelen van THE GAME. Hij vraagt ​​je uit? Wacht minimaal drie dagen om te reageren. Hij zei dat hij samen van je date genoot? Antwoord gewoon: "Ja, het was leuk. Tot ziens. "De krankzinnige ambiguïteit van de situatie zal hem van je laten dromen tot de marteling zo intens wordt dat hij geen andere keus heeft dan verliefd op je te worden.

Ik zal niet liegen. Deze strategie zal tergend pijnlijk zijn. Immers, het negeren van natuurlijke impulsen heeft de neiging om woede, nagelbijten en frequente openbare uitbarstingen teweeg te brengen. Maar als je die Parijse cool wilt vastleggen en de Parijse jongens over je laten kwijlen, dan moet je die glimlach gewoon ondersteboven keren en opzuigen. Het is nu niet het moment om de dingen die je hebt geleerd in te zetten als cheerleader op de middelbare school.

De onderste regel: een gelukkig medium vinden

Ik denk dat dat waarschijnlijk genoeg is voor nu. Je brein is waarschijnlijk zo oververzadigd dat je je niet eens kunt voorstellen dit te verwijderen. Maar ik verzeker u, het is mogelijk en hetzullen werk. Eenmaal voltooid, kun je alles hebben en wie je maar wilt in deze stad.

Het enige is dat een deel van mij zich afvraagt ​​of de charme van de Amerikaanse vrouw in Parijs niet genoeg is om al deze Parijse coolheid te compenseren. Kon de stralende lach van dit meisje in Minnesota de Fransen niet genoeg bekoren om hen te doen vergeten dat ze de hele tijd mysterieus waren? Moet ik echt op 35-jarige leeftijd beginnen met roken om er broeierig uit te zien? Er is iets aangeboren belachelijks in dit alles. Er moet een gelukkig medium zijn. Wat als ik beloofde te stoppen met grinniken als een idioot als iemand me de metro liet passeren en stopte met het eten van pindakaasbroodjes voor het avondeten; als ik nog twee keer per week in opwinding mocht rondspatten en een kleurig donsvest in mijn kast moest houden? Zou het genoeg zijn?

Welnu, terwijl ik dat overweeg, zou je je nabijgelegen beker moeten vullen met het sterkste Arabica-geld dat je kunt kopen en de kleur van rode lippenstift kiezen die het beste bij jouw huidskleur past. Want laten we eerlijk zijn, schat, de transformatie naar een afstandelijke, mysterieuze Parisienne zal niet gemakkelijk zijn. Er zal pijn in het spel zijn, en niet de snelle, opgeluchte Bandaid-soort. Maar met een beetje geduld en veel doorzettingsvermogen kun je het goed doen.

Over de auteur

Colette Davidson is een geboren Minnesotan-schrijver die sinds 2009 in Parijs woont en regelmatig bijdraagt ​​aan About.com Paris Travel. Ze schrijft en rapporteert gedrukte, digitale, radio- en televisie-inhoud en vertaling voor de Christian Science Monitor, de Lancet Psychiatry, Saooti Wikiradio, Radio France Internationale, France Televisions en de BBC, onder andere.
Op haar persoonlijke blog, Kolet Ink, kun je meer hilarische overpeinzingen en observaties lezen die ze heeft getrokken uit haar reizen en haar ervaringen in Frankrijk en Parijs.