Leer over Hecate, de Duistere Godin van het Kruispunt in Griekenland

Bij elke reis naar Griekenland is het nuttig enige kennis te hebben van de Griekse goden en godinnen. De Griekse godin Hecate, of Hekate, is de donkere godin van Griekenland op het kruispunt. Hecate heerst over de nacht, magie en plaatsen waar drie wegen samenkomen. Grote tempelheiligdommen voor Hecate waren in de regio's Phrygia en Caria.

Hecate's verschijning is donkerharig en mooi, maar met een griezelig randje aan die schoonheid die past bij een godin van de nacht (hoewel de eigenlijke godin van de nacht Nyx is).

Symbolen van Hecate zijn haar plaats, het kruispunt; twee fakkels; en zwarte honden. Soms wordt ze weergegeven met een sleutel.

Kenmerken definiëren

Hecate wordt bepaald door haar krachtige magie, zich op hun gemak voelen bij nacht en duisternis en in een wilde omgeving. Ze voelt zich niet op haar gemak in steden en beschavingen.

Herkomst en familie

Persis en Asteria, twee titanen uit de generatie van goden voorafgaand aan de Olympiërs, zijn de legendarische ouders van Hecate. Asteria is misschien de oorspronkelijke godin in verband met het Asterion-gebergte op het eiland Kreta. Hecate wordt meestal gedacht te zijn ontstaan ​​in Thracië, een wilde noordelijke regio van Griekenland die ook bekend staat om zijn verhalen over de Amazones. Hectate heeft geen echtgenoot of kinderen.

Interessante weetjes

De Griekse naam Hecate is mogelijk afgeleid van een vroegere Egyptische godin met kikkers, genaamd Heqet, die heerste over magie en vruchtbaarheid en een favoriet was van vrouwen. De Griekse vorm is "hekatos", wat betekent "die van ver werkt", een waarschijnlijke verwijzing naar haar magische krachten, maar het kan ook in de verte verwijzen naar haar mogelijke oorsprong in Egypte.

In Griekenland is er enig bewijs dat Hecate oorspronkelijk werd gezien als een veel meer welwillende, kosmische godin. Zelfs Zeus, de koning van de Olympische goden, zou haar hebben vereerd en er zijn aanwijzingen dat ze werd beschouwd als een almachtige godin. Hecate werd soms gezien als een Titan, net als haar ouders, en in de strijd tussen de Titanen en de Griekse goden onder leiding van Zeus, hielp ze Zeus en werd dus niet verbannen naar de onderwereld met de rest van hen.

Dit is vooral ironisch omdat ze daarna meer geassocieerd lijkt te zijn geraakt met de onderwereld en niet minder.

Andere namen van Hecate

Hecate Triformis, Hecate van de drie gezichten of drie vormen, corresponderend met de fasen van de maan: donker, in de was zetten en afnemen. Hecate Triodos is het specifieke aspect dat leiding geeft aan kruispunten.

Hecate in Literatuur

Hecate verschijnt in veel toneelstukken en gedichten als de personificatie van duisternis, de maan en magie. Ze verschijnt in Ovidius '' Metamorfosen ''. Veel later verwees Shakespeare naar haar in 'Macbeth', waar ze wordt genoemd in de scène van de drie heksen die hun ontzettende brouwsel bij elkaar koken.