Bali Culture 101 de basis van de tempels en het ritme van het eiland

Een overzicht van de Balinese cultuur

Balinese cultuur is gebaseerd op de belangrijkste principes van het hindoeïsme; Het Balinese geloof komt in veel opzichten overeen met het hindoeïsme zoals het op het Indiase subcontinent wordt beoefend.

De Balinezen geloven, net als hun Indische Hindoe-geloofsgenoten, in de trimurti van Brahma, Wisnu (Vishnu) en Siwa (Shiva), evenals andere kleinere goden en geesten in het hindoepantheon. (De Balinezen geloven dat de goden eenvoudigweg individuele aspecten van één God vertegenwoordigen, die zij noemen Sang Hyang Widhi Wasa.) De grote hindoeïstische heldendichten - de Mahabharata en de Ramayana - zijn even vereerd in Bali.

Onderscheidend, de Agama Hindu Dharma keurt het animisme en de voorouderverering goed in heel Zuidoost-Azië. Voor de Balinees zijn de muren die de goden, mensen en geesten scheiden zeer poreus; immers, wat zijn wij dan gereïncarneerde geesten die eerder hebben geleefd en weer zullen leven?

De Balinees en hun relatie met het universum

Het individu in het Balinese universum is slechts een deel van een groter geheel. Individuen vormen een "microkosmos" (bhuwana alit), een deel van de grotere "macrokosmos" (bhuwana agung), die wordt omvat door de Allerhoogste God (Sang Hyang Widhi Wasa). Leven als Balinees is ernaar streven om deze drie in evenwicht te houden.

Dit zoeken naar evenwicht, legt Luh Ketut Suryani uit, is het centrale concept dat de Balinese cultuur en het dagelijks leven beïnvloedt en motiveert: Suryani noemt dit "Tri Hita Karana."

"Volgens de Tri Hita Karana concept geloven de Balinezen dat iemands ziel betrokken is bij ziekte en dat ze vatbaar zullen worden voor ziekte als deze drie factoren niet in evenwicht zijn ", legt Suryani in zijn boek uit Het Balinese volk: een heronderzoek van karakter, co-auteur met Gordon D. Jensen. “Tri Hita Karana is een manier van leven voor de Balinezen en het maakt een evenwicht in hun dagelijks leven. Daarom, om de Balinese cultuur te begrijpen en te verbeteren, moet men naar dit concept verwijzen. "

Het is een evenwicht dat probeert zijn verplichtingen in evenwicht te brengen met anderen, met de voorouders en met de goden. Immers, geen Balinees is een eiland: hij is gebonden door de banden van verplichting aan een veelheid van sociale groepen, te beginnen met zijn familie en door te gaan naar zijn gemeenschap, zijn tempel, zijn rijstgroeiende groep (subak), en zelfs de geesten van zijn overleden voorouders!

Dit betekent dat de Balinees een breed en flexibel netwerk van ondersteuning heeft waaruit hij kan putten in tijden van nood, en dat zal rekenen op alle hulp die hij in ruil daarvoor kan bieden. Daarentegen is verbanning de ergste straf die men aan een Balinees kan geven.

Dit is een deel van de reden waarom christelijke zendelingen het zo moeilijk vonden om aan het begin van de 20e eeuw vooruitgang te boeken op Bali^th eeuw: christelijke bekeerlingen werden dood verklaard aan hun dorp, en voor veel Balinezen was dat erger dan de dood zelf. (bron)

De geografie van de Balinese geestenwereld

Balinese goden en geesten bestaan ​​niet in een dubbelzinnig vacuüm - de Balinezen geloven dat ze de top van de sport bezetten in een universum met drie lagen, zoals voorgesteld door het oude hindoeïstische / boeddhistische concept van trailokya (Wikipedia-vermelding op trailokya). In Balinees triloka (zoals het concept bekend is op het eiland):

• Er leven geesten en goden in Swah, de bovenwereld.
• Er leven mensen van vlees en bloed Bwah, de middenwereld.
• Demonen leven in bhur, de lagere wereld.

De heiligste religieuze sites zijn gebouwd op plaatsen die corresponderen met Swah, zoals bergen of heuvels. Het is geen toeval dat de heiligste tempel op het eiland, Pura Besakih, zich op de hellingen van de hoogste berg van Bali bevindt, en inderdaad dient de richting van Gunung Agung als een geografische markering voor heiligheid in de Balinese cultuur. (Lees meer over de tempels van Bali.)

Dorpen hebben de neiging om drie tempels te hebben, die de plaatsing van volgen swah, bwah, en bhur - de begraafplaats is bijvoorbeeld naast de pura dalem, de tempel van de dood, die zich op het laagste punt van het dorp bevindt, overeenkomstig bhur.

Balinees dragen deze up-down spirituele geografie over naar hun houding ten opzichte van het menselijk lichaam. Het hoofd komt overeen met Swahen daarom wordt het als extreem slechte manieren beschouwd om iemand op Bali te raken. De voeten komen op dezelfde manier overeen bhur, daarom is het net zo aanstootgevend om mensen met je voeten op Bali aan te raken. (Meer informatie hier: Etikettips voor reizigers in Bali, Indonesië.)

Noord en Oost worden op dezelfde manier geassocieerd Swah; Balinees oriënteert hun bedden zodat hun hoofden in die richtingen wijzen.

Het betalen van een geestelijke schuld in de Balinese cultuur

De Balinezen geloven dat mensen worden geboren met drie soorten schulden, of Tri Rna, die ze hun hele leven moeten afbetalen:

• Ze danken hun leven aan God - een schuld bekend als Dewa Rna
• Ze zijn liefde en daden van toewijding verschuldigd aan hun levende ouderlingen en de geesten van hun overleden voorouders - een schuld bekend als Pitra Rna
• Ze zijn een schuld van kennis verschuldigd aan de priesterlijke klasse - een schuld bekend als Rsi Rna

De ceremonies die de Balinezen hun hele leven lang pleegden, zijn betaalmiddelen. Door overgangsriten te ondergaan (Manusa Yadnya), het observeren van tempeljubilea (offer aan de goden, ook wel genoemd) Dewa Yadnya), en respect betuigen aan oudsten zowel levend als dood (Pitra Yadnya), betaalt de gemiddelde Balinese spirituele schuld, in de hoop dat ze door de goden en hun nakomelingen worden geëerd nadat ze zijn overgegaan naar het volgende leven.

Balinese bruiloften: een gemeenschapsrelatie

Houd rekening met de Manusa Yadnya: deze oneindige reeks ceremonies begint wanneer iemand in de baarmoeder is en gaat door het leven tot aan zijn dood. Voor welvarende Balinezen, vereist het bereiken van sommige van deze overgangsriten een groot spektakel.

Balinese bruiloften (nganten) oproep voor de hele gemeenschap om mee te doen. Uitgebreide verkeringsrituelen moeten worden uitgevoerd tussen beide families, en de dorpshoofden zullen hun eigen woord krijgen. Er moet een hele reeks rituelen worden uitgevoerd bij de familie-heiligdommen van beide huishoudens en de dorpstempel voordat een paar als man en vrouw kan worden beschouwd; het is geen verrassing dat de hele reeks jaren in beslag kan nemen!

(Minder geduldige Balinese paren kunnen - en doen dat ook - hun toevlucht nemen tot schaking, waardoor het hele proces wordt versneld. Het resultaat is echter hetzelfde.)

Balinese crematie: doorgeven aan het volgende leven

Omdat de Balinezen geloven dat de dood de ziel bevrijdt voor reïncarnatie, een uitgebreide crematieceremonie - de ngaben - helpt de ziel bevrijden om in de bovenwereld te wonen. Een andere ceremonie - de mamukur - laat de voorouder reïncarneren als een van zijn nakomelingen. De dood, voor de Balinezen, is slechts een volgende stap in een cyclus die de ziel terugbrengt naar de aarde als een menselijk wezen ... maar alleen als de rituelen worden uitgevoerd precies goed.

Gedurende ngaben, het lichaam wordt geplaatst in een stervormige sarcofaag, vervolgens boven op een crematie toren gezet en verbrand, vergezeld door barong dansen en uitgebreide offers aan de goden. De pracht van een typische ngaben maakt het een van de duurste rituelen in de Balinese playbook, dus veel armere Balinezen worden gedwongen om een ​​groep te vormen ngaben arrangementen.

De meeste Balinezen nemen niet eens de moeite met de absolute laatste ceremonie, het ritueel aan zee mamukur: correct uitgevoerd, mamukur bevrijdt de geest met finaliteit, bevrijdt hem om te reïncarneren in het lichaam van een pasgeboren afstammeling.

Balinese kalenders: Nyepi en de Saka-kalender

Om al deze overgangsrituelen en andere verplichtingen te plannen, volgen de Balinezen gelijktijdig twee verschillende en verschillende kalenders: Saka, een maankalender, opgesplitst in 12 maanden van elk 30 dagen, en Pawukon, een kalender met slechts 30 weken.

Saka werd ontleend aan het oude India en neemt zijn jaar nul (en zijn naam) van de nederlaag van de Saka door de Indiase Satavahana-koning Gautamiputra Satakarni in 78 na Christus. 2012 in onze Gregoriaanse kalender is eigenlijk 1934 volgens de Saka-kalender. Omdat het gewone Saka-jaar slechts 360 dagen duurt, wordt elke 30 maanden een extra schrikkelmaand toegevoegd om Saka gesynchroniseerd te houden met het zonnejaar.

De Balinese vakantie Nyepi is het nieuwe jaar in de Saka-kalender. Het hele jaar door worden de vieringen en het aanbod volgens de volle maan en de nieuwe maan gepland. Bijvoorbeeld tempel-verjaardagen (Odalan) worden altijd gevierd op een volle maan.

De Saka-kalender biedt ook gunstige maanden voor bepaalde activiteiten zoals bruiloften (schema van jou op de vierde of de tiende maand van de Saka-kalender - anders is het een ramp voor de rechtbank!).

Balinese kalenders: Galungan en de Pawukon-kalender

De Pawukon kalender is lokaal van oorsprong, vermoedelijk zijn ze ongeveer 700 jaar geleden van Java gekomen. Er zijn slechts 210 dagen in een Pawukon-jaar, verdeeld over zes maanden van elk 35 dagen. In tegenstelling tot de Saka en Gregoriaanse kalenders zijn de Pawukon-jaren niet genummerd en worden ze dus niet gebruikt voor historische afrekening.

Pawukon is onderverdeeld in cycli van 3, 5 en 7 dagen; de conjuncties van de cyclus bepalen de heilige dagen van het jaar. Woensdag, lokaal bekend als Boeda, is een bijzonder veelbelovende dag; dagen van verplichting zoals buda cemeng (opgedragen aan de goden van rijkdom en vruchtbaarheid) en Galungan beginnen allemaal op een woensdag.

De Pawukon-cycli worden door numerologen gebruikt om gunstige dagen te bepalen voor het ploegen van velden of het bouwen van huizen. Verjaardagen (otonan) en tempeljubilea (Odalan) worden allemaal bepaald door de Pawukon-kalender; in Bali gebeurt je verjaardag twee keer per jaar!

Afgezien van de Pawukon en de Saka-kalenders, wordt de 365 dagen durende Gregoriaanse kalender ook veel gebruikt in Bali voor overheids- en zakelijke doeleinden. Dus de gemiddelde Baliër - die zijn spirituele rekeningen in zijn dorpstempel en familietempel vaststelt maar in een van de vele hotels en resorts van Bali gaat werken - volgt eigenlijk drie verschillende kalenders in zijn dagelijks leven.

De Balinese tempel

De meest opvallende manifestatie van de rijke cultuur van Bali is overal op het eiland te vinden - de vele tempels van Bali. Sommige bronnen zetten het aantal tempels op het eiland op 20.000; dit omvat niet de kleine heiligdommen in elke familiecompound, of de heiligdommen die op kruispunten rondom Bali zijn geplaatst (de Balinezen geloven dat demonen samenkomen op een kruispunt en moeten worden gerustgesteld).

Elk dorp op Bali heeft niet slechts één, maar drie tempels:

• Pura Puseh, opgedragen aan Heer Brahma die de wereld heeft geschapen: op de hoogste plek van het dorp (Swah), met uitzicht op de bergen. De dorpsoprichters worden vereerd op de plaatselijke pura puseh.
• Pura Desa, opgedragen aan Heer Wisnu, die de wereld onderhoudt: in het dorpscentrum, de pura desa helpt bij het reguleren van de activiteiten van het dorp. Als een teken van het belang ervan in het hele dorp, de pura desa traditioneel houdt ook de baal agung, een paviljoen waar dorpelingen elkaar kunnen ontmoeten en beslissen over zaken als een gemeenschap.
• Pura Dalem, opgedragen aan Lord Siwa, de vernietiger: de tempel van de dood, de pura dalem ligt in het laagste deel van het dorp, vaak met uitzicht op de zee, waar demonen verblijven (bhur). Als het gebied van het dorp dat het dichtst bij ligt bhur, de doden worden hier ook vaak begraven.

Merk op hoe de tempels zijn gerangschikt in het universum met drie lagen swah, bwah en bhur voorgeschreven door Agama Hindu Dharma. De moedertempel van Pura Besakih is superieur aan hen allemaal, gelegen op een van de hoogste delen van Bali. Tijdens belangrijke feestdagen mogen wandelaars die Gunung Agung beklimmen, niet hoger stijgen dan Besakih, omdat niemand zijn hoofd boven de tempel moet bevinden.

Odalan: Balinese Temple Celebrations

Elke Balinese tempel heeft een Odalan een keer per Pawukon fiets. Als de otonan vertegenwoordigt de menselijke verjaardag, de Odalan is de tempel: een herdenking ter gelegenheid van de voltooiing van de tempel en de intrek van de goden.

elk Odalan is een spectaculaire aangelegenheid, en hoe langer het Odalan hoe spectaculairder de vieringen. Sommige Odalan laatste dag (odalan alit); anderen duren vier dagen (odalan madudus agung). een Odalan, de eka dasa rudra, wordt om de 100 jaar alleen gevierd in de moedertempel in Pura Besakih; de laatste viering was in 1979.

Met alleen al meer dan 20.000 tempels op het eiland, is er vast wel een Odalan doorgaan op een willekeurige dag behalve Nyepi. Odalan zijn kansen voor hele gemeenschappen om samen te komen vieren. Fijngeklede vrouwen nemen torenhoge offers naar de tempel, waar ze gezegend worden door de priesters (pemangku) op het deuntje van fijn klinkende zilveren bellen.

Zodra de offers uit de weg zijn, neemt het carnaval het over: verkopers die snacks en opsmuk verkopen, Wayang Kulit en barong dansers verlevendigen de procedure (meer op deze twee in de volgende pagina), en dorpsbewoners socialiseren temidden van de festiviteiten.

Balinese dansen en uitvoeringen

Het propageren van de ingewikkelde kosmologie van de Balinese cultuur vergt enige serieuze artisticiteit, en de Balinezen trekken het af door hun eigen vormen van muziek en dans, om maar te zwijgen over de beroemde Wayang Kulit (schaduwtheater).

Het klinkende gamelan orkest begeleidt de meeste Balinese culturele presentaties en vormt de basis van Balinese muziek. Balinees gamelan maakt gebruik van afgestemde gongs, metallofonen, xylofoons, drums, fluiten en uniek voor gamelancimbalen; de muziek herhaalt zich in een cyclus totdat de leider een einde maakt aan de muziek.

• Lees deze inleiding tot gamelanmuziek.

EEN barong dans wordt uitgevoerd door dansgroepen voor bijzonder veelbelovende gebeurtenissen, en toont de triomf van goed over kwaad. De krachten van het goede worden vertegenwoordigd door de Barong en het kwaad is belichaamd in de heks die Rangda wordt genoemd.

EEN legong dans wordt uitgevoerd door jonge Balinese meisjes in mooie danskleding; dit is de dans die je het vaakst tegenkomt in culturele resortpresentaties en op plaatsen zoals Ubud Palace.

Eindelijk de Balinees Wayang Kulit schaduwpoppentheater dient zowel entertainment als spirituele doeleinden: terwijl de schaduwpoppen toeschouwers entertainen, brengen ze ook de zegeningen van vooroudergeesten die evenzeer worden afgeleid door het spektakel. De Wayang Kulit is een integraal onderdeel van grote ceremonies zoals Odalan en crematie ceremonies.