Trekking Kawah Ijen-vulkaan, Indonesië

The Dangerous Beauty of Ijen's Turquoise-Blue Volcano Lake

Onze eigen trektocht naar Ijen begon ongeveer 40 km ten zuidoosten van de piek, in Banyuwangi aan de oostkust van het Indonesische eiland Java. (Vanaf het resort Ketapang Indah aan zee, onze basis in Banyuwangi, kun je letterlijk Bali over de zeestraat zien.)

• Vergelijk prijzen op Ketapang Indah Resort, Banyuwangi

Een wake-up-call om middernacht brengt ons in slaap in de Ketapang Indah-lobby, wachtend op onze ritten naar het Paltuding-basiskamp aan het begin van het Ijen-parcours. Tussen de twee startpunten naar Ijen - Banyuwangi of Bondowoso, ongeveer 60 km ten westen van de berg - is Banyuwangi dichterbij, hoewel de weg naar de top iets uitdagender is.

De ruige SUV's die we aan boord van Ketapang Indah aan boord nemen, duren ongeveer anderhalf uur om Paltuding te bereiken. Het steile, bochtige, licht geasfalteerde pad is nauwelijks breed genoeg voor twee voertuigen die elkaar passeren; het is een verademing om van boord te gaan bij Paltuding, gelegen op ongeveer 1600 m, hoewel er om 2 uur in de ochtend weinig te zien is, behalve de goed verlichte toiletten en de boog die naar het begin van het pad leidt.

Dit is het punt waar je de toegangsprijs betaalt (ongeveer IDR 150.000 voor buitenlanders, of US $ 11, lees over geld in Indonesië) voordat je naar de krater gaat.

Klimmen op de Ijen Trail, de Easy Way ... of de harde weg

Het korte maar moeizame traject van drie kilometer van Paltuding naar de Ijen-krater duurt ongeveer een tot twee uur om te onderhandelen, afhankelijk van je conditie. Rekening houdend met de helling van 500 meter en de helling van 17 ° vereist het Ijen-pad een matige inspanning; banketende aardappelen hoeven niet van toepassing te zijn.

Het pad zelf is goed versleten, dagelijks gebruikt door zowel trekkers als de beroemde zwavelmijnwerkers van Ijen. De laatstgenoemden nemen trolleys op wielen over het pad en brengen grote hoeveelheden zwavel naar beneden vanaf de krater in de uren van de dag. Om 3 uur vind je mijnwerkers al op de helling met lege wagentjes in de hand.

Sommigen van hen zullen aanbieden wandelaars mee te nemen naar de krater in hun trolleys, eh, "taxi's" ... voor het "redelijke" bedrag van IDR 600.000 (ongeveer US $ 50) per enkele reis. Toen we werden benaderd, verwierpen we beleefd hun verkooppraatjes - het idee om naar de piek te gaan zoals een baby in een kinderwagen op de een of andere manier vernederend was.

"Natuurlijk, het kost je maar $ 50," hoorde ik een mede-wandelaar grinniken, "en ook je zelfrespect!"

The Sulfur Miners of Ijen: Backbreaking Work

Ik mis de mijnwerkers van Ijen niet om het te proberen. De winning van zwavel uit Ijen is een moeilijk leven, aangevuld met het inkomen dat ze kunnen verdienen door de gestage stroom backpackers die hun sporen delen.

Ongeveer 300 mijnwerkers klimmen elke dag op naar Ijen, bewapend met metalen palen om de zwavelzwam af te breken. (Bron) Ze dragen niet veel beschermende kleding; de meesten komen langs met alleen natte vodden over hun neus en mond. Mijn medereiziger Aleah Taboclaon vroeg iemand hoe ze wennen aan de zure met zwavel verzadigde lucht - de mijnwerker antwoordde dat een zware gewoonte in Kretek (kruidnagelsmaak) helpt!

Een volle lading zwavel weegt ongeveer 150-200 pond; elke mijnwerker transporteert deze lading in dubbele manden, gebalanceerd op een paal die op zijn schouder is bevestigd, voordat hij de lading overbrengt op karren met wielen die ze langs Paltuding naar een nabijgelegen verwerkingscentrum rollen.

Moonlighting Miner, Kawah Ijen

Voor dit slopende werk verzamelen de mijnwerkers van Ijen een relatief gering bedrag: 10.000 rupiah (ongeveer 70 dollarcent) voor elke 22 pond (ongeveer 10 kilogram) zwavel. Ze verdienen gemiddeld $ 11 per dag met het trotseren van zwaveldampen, zware ladingen en verraderlijke trails.

Elk klein beetje extra inkomen helpt: daarom vind je mijnwerkers die in de buurt van de krater zweefvliegen met zwavelwormen verkopen voor ongeveer IDR 10.000-20.000 per stuk. Koop ze als je wilt, maar houd er rekening mee dat sommige luchtvaartmaatschappijen - Garuda Indonesia onder hen - hun passagiers verbieden deze zwavelachtige zwavel aan boord te brengen!

Het bereiken van Kawah Ijen's Crater

Ongeveer drie uur nadat ik het pad ben ingeslagen, bereik ik eindelijk de rand van de krater met uitzicht op het meer, waar je kunt kiezen om dichter bij het meer af te dalen (om het beroemde "blauwe vuur" te zien), of hoger naar het hoogste punt te klimmen om te wachten op zonsopgang.

We hadden niet het allerbeste, want we waren bijna 5 uur 's middags tot de punt aangekomen. De meerderheid van de blauwvuur jagers was begonnen terug te klimmen naar de kraterlip, waardoor ik niet de andere kant op kon gaan dan het smalle pad. Ook het zonsopgangspoor was te lang om op tijd te bereiken voor zonsopgang. En waas bedekte alles en bedekte zelfs het meer uit het zicht.

Dit alles in aanmerking nemend, blijft het gestaag helderder uitzicht vanaf de kraterlip in de keel steken (of misschien is dat slechts de verstikkende zwavelgeur in de lucht). Dode vegetatie clusters aan de ene kant van het pad, terwijl de andere kant gestaag daalt in de mist die het meer bedekt.

Op zoek naar Kawah Ijen's Blue Fire

Fumarolen op de zuidoostelijke oever van het meer creëren de kenmerkende zwavelafzettingen van Ijen. Mijnwerkers en toeristen dalen af ​​op hetzelfde steile, rotsachtige pad dichter bij het vulkanische meer, zij het met verschillende doeleinden. De mijnwerkers komen voor de zwavel. De toeristen komen voor de blauwe vlammen geproduceerd door de zwavelafzettingen.

Er zijn slechts twee bekende sites waar je zwavel op deze manier spontaan kunt verbranden: Ijen en IJsland. In Ijen zijn de vlammen meestal zichtbaar tussen 3-5 uur, omdat ze te zwak zijn om tegen elk soort daglicht te zien.

Hoewel een eenvoudig gezichtsmasker voldoende is van Paltuding tot de kraterlip, is het gebruik van respirators vereist om af te dalen naar het blauwe vuur (dichter bij het meer); Gelukkig vind je gidsen rond de krater die behulpzaam respirators verhuren voor ongeveer IDR 30,00-50,000 (US $ 2,25- $ 3,80).

Probeer vóór 4am aan te komen om mee te gaan met de stroom van de menigte, niet ertegenin; tegen 5 uur zullen tientallen andere zoekers met blauwe vlammen het pad opgaan, zodat laatkomers (zoals ikzelf) niet naar beneden kunnen komen.

Het zien van Kawah Ijen in het daglicht

Terwijl de stijgende temperaturen in de uren van het daglicht de mist oproept die Kawah Ijen omvat, openbaart de volle schoonheid van de laatste zich. Het rondachtige Ijen-kratermeer vormt een schril contrast met de omringende rots, met een blauwgroene kleur afgeleid van de verzadigde zwavel en zware metalen in het water.

Stel je een groot meer voor dat gevuld is met accuzuur: dat is Ijen, dankzij de abnormaal lage pH-waarden. Langdurig contact met de zure wateren van Ijen kan vlees oplossen en metaal corroderen. Een enkele uitlaat aan de westkant mondt uit in Banyupahit (Bitter River) en veroorzaakt af en toe stroomafwaarts viskill tijdens verhoogde seismische activiteit nabij de krater.

Wanneer Ijen acteert, spaart het noch mijnwerker noch toeristen. Bij twee afzonderlijke gelegenheden - 1976 en 1989 - verhoogde vulkanische activiteit in Ijen mijnwerkers die ongelukkig genoeg waren om op dat moment te werken. Tot op de dag van vandaag is klimmen vanaf 14.00 uur verboden om vergelijkbare evenementen in de toekomst te voorkomen.

Voor andere levende kraters die de moeite waard zijn om te bekijken, lees onze lijst met trekking actieve vulkanen in Indonesië.

Reistips voor Kawah Ijen Hikers

We namen de standaard Ijen-wandeling in de vroege ochtend die begint om middernacht (vanaf Banyuwangi) en eindigt zodra je na zonsopgang teruggaat naar Paltuding. Het 3 km lange parcours van Paltuding naar de Ijen-krater kan tussen de 1,5-3 uur duren, afhankelijk van je fitnessniveau.

Voor een voorbeeldreisarrangement naar Ijen, bekijk de groepstour van mijn mede Ijen-reiziger Firsta uit Banyuwangi.

Wat mee te brengen: als een wat actieve maar niet al te geschikte bezoeker nam ik trekpalen als verzekering; ze hielpen me om sneller over het pad te praten en stelden me in staat om aan de top beter aan te komen dan wanneer ik weg was. Ik heb ook een koplamp meegenomen (er is geen garantie dat je touroperator je één ter plaatse kan huren).

Hier is een min of meer complete lijst van Ijen essentials om mee te nemen:

• trekking stokken
• warme kleding voor een klimaat van 5-10 ° C (handschoenen, gelaagde kleding of thermisch ondergoed, gebreide muts)
• trail schoenen
• koplamp
• flessenwater
• zakgeld
• respirator

Een gasmasker kan ter plaatse worden gehuurd, maar het kan geen kwaad om het zelf mee te brengen.

Waar te verblijven: Je vindt comfortabele accommodaties in Banyuwangi en Bondowoso (aan weerszijden van Ijen), maar reizigers die dichter bij Paltuding willen blijven, kunnen in de directe omgeving een resthuis vinden. Het hierboven afgebeelde resthuis - pal in Paltuding zelf - berekent 250.000 - 300.000 voor het gebruik van hun Spartaanse wijken.

• Tarieven vergelijken van hotels in Banyuwangi, East Java

Wanneer te gaan: Het droge seizoen tussen mei en oktober minimaliseert het risico van gladde paden, maar Ijen is eigenlijk vrij toegankelijk het hele jaar door. Vermijd weekeinden en vakanties, wanneer de lokale bevolking de drukte doet zwellen naar onhandelbare niveaus.

Het pad gaat open om 1 uur en sluit om 14:00 uur.

Zoals gebruikelijk in de reisindustrie, werd de schrijver voorzien van gratis diensten voor evaluatiedoeleinden. Hoewel dit artikel geen invloed heeft gehad op dit artikel, gelooft About.com in volledige openbaarmaking van alle mogelijke belangenconflicten. Raadpleeg ons Ethisch beleid voor meer informatie.