Een bezoekersgids voor de kerkhoven van Dublin

Begraafplaatsen van Dublin: welke zou u moeten bezoeken?

Dode helden van de opstand - in een massagraf - bepalen deze kleine begraafplaats.

Dit was vroeger een militaire begraafplaats vóór de Ierse onafhankelijkheid, de toegang strak bewaakt en gecontroleerd door de troepen van Crown. Om precies deze reden werden de geëxecuteerde leiders van de Paasopstand hier begraven in 1916 - in een eenvoudige kuil en bedekt met onkruid.

Tegenwoordig is de begraafplaats gedeeltelijk omgebouwd tot een park en een gigantisch gedenkteken dat is opgericht vlak bij het gemeenschappelijke graf van de 14 rebellen. Over het hoofd gezien door de moderne wachttoren van Arbor Hill Prison.

De belangrijke graven behoren toe aan de veertien leiders van de Paasopstand, waaronder Patrick Pearse en James Connolly. Andere grafstenen zijn letterlijk buitenspel gezet.

Chaloner's Corner: de kleinste begraafplaats van Dublin

Het kleinste kerkhof van Dublin, een rustplaats voor opmerkelijke academici.

Omvang is niet alles - Chaloner's Corner, de kleinste begraafplaats van Dublin, ligt weggestopt in een hoek van Trinity College, omzoomd door gebouwen en een voetpad. Slechts een handjevol personen vond hun eeuwige rust in deze drukke plaats (maar meer zijn begraven ofwel onder de kapel of in een nabijgelegen college begraafplaats). De nieuwsgierigheid waard als je het Trinity College bezoekt.

Het meest opvallende graf is Dr. Luke Chaloner, hij was de eerste provoost van Trinity College (en gaf zijn naam aan de begraafplaats in een hoek).

The Croppy Acre: Mass Grave van 1798

Niemand weet hoeveel mensen hier worden begraven of hoe ze precies zijn gestorven, of het nu in de strijd is, tegenover de beul of simpelweg geslacht in wraakmoorden.

Deze begraafplaats is alleen voor degenen die geïnteresseerd zijn in geschiedenis - er is niet veel te zien in alle eerlijkheid. Het grote open gebied tussen het National Museum of Ireland in Collins Barracks en de Liffey werd gebruikt als massagraf na de opstand van 1798. Scores van "croppies" (een bijnaam voor de Ierse rebellen) werden hier gedumpt en begraven, het aantal varieerde van bron tot bron.

Traditioneel wordt aangenomen dat Matthew Wolfe Tone (broer van de opstand leider Theobald) en Bartholomew Teeling tot de "karrenvrachten" van (verdachte) rebellen behoren die hier begraven liggen.

Glasnevin: de grootste begraafplaats van Ierland

Glasnevin, officieel de 'Mount Prospect Cemetery', is de grootste begraafplaats van Dublin en Ierland - het was ook de eerste begraafplaats die begrafenissen toestond naar elke (of geen) rite, waardoor een dringend probleem voor negentiende-eeuwse katholieken werd opgelost. Door zijn enorme omvang en het enorme aantal graven blijven bezoekers urenlang bezig.

Glasnevin Cemetery in een notendop

Dit uitgestrekte kerkhof ten westen van het stadscentrum is een verborgen juweeltje en terecht een deel van de meest interessante minder bekende bezienswaardigheden van Dublin, niet alleen omdat er hier meer Dubliners begraven liggen dan nu in de stad wonen. Sommigen van hen die hun laatste rustplaats in Glasnevin vonden, behoren tot de belangrijkste historische figuren van Ierland - "The Liberator" Daniel O'Connell (die overigens de begraafplaats stichtte), Parnell, de Valera en Michael Collins.

Het kerkhof werd in 1832 op negen hectare gebouwd - vandaag beslaan ongeveer 1.200.000 begraafplaatsen ongeveer 120 hectare (en het groeit nog steeds). Glasnevin was de eerste begraafplaats die specifiek was bedoeld om andere begrafenisrituelen toe te staan ​​dan die van de Church of Ireland. Het centrale punt (zeg maar, het is niet echt het centrum) is een enorme, maar neppe, ronde toren ter herdenking van Daniel O'Connell. De toren is bijna 170 voet hoog en staat op een gewelf (alleen open voor rondleidingen).

Glasnevin Cemetery, vanwege zijn hoge aantal nationale (istic) iconen hier begraven, wordt vaak beschouwd als de Ierse "National Cemetery".

Het relatief nieuwe Glasnevin Museum geeft inzicht in de geschiedenis van de plaats en de geschiedenis van begrafenissen in het algemeen. Rondleidingen zijn ook beschikbaar.

Waarschuwing Emptor

De enorme omvang van Glasnevin en het enorme aantal graven, plus vaak onduidelijke markeringen, maken de navigatie ingewikkeld. Volg een rondleiding als je lang op de knop drukt. Merk ook op dat de meer afgelegen delen erg stoffig of behoorlijk modderig kunnen zijn bij warm (of nat) weer. Sommige gedenktekens zijn ook ver voorbij hun houdbaarheidsdatum en dreigen te kantelen bij de geringste bries. Gelukkig hebben grote delen van de meest historische gebieden de afgelopen jaren een ingrijpende renovatie ondergaan.

Begraafplaats Glasnevin Hoogtepunten voor de bezoeker

Tijdens een bezoek aan begraafplaatsen kan worden gezien als een zeer morbide manier om een ​​vakantie door te brengen, Glasnevin is een speciale plaats - niet alleen was de basis van deze niet-Anglicaanse begraafplaats een belangrijk onderdeel van de strijd voor katholieke emancipatie, "The Liberator" zelf is zelfs begraven hier. Een enorme (hoewel nep) ronde toren markeert het graf van Daniel O'Connell. In de buurt van een eenvoudige (maar enorme) rots belicht de laatste rustplaats van Charles Stewart Parnell. Oorspronkelijk was dit een massagraf voor paupers ... de armen zijn vandaag bijna vergeten.

Andere belangrijke "bewoners" zijn:

• Sir Alfred Chester Beatty
• Brendan Behan (een steen met een gat en een geschiedenis)
• Christy Brown
• Roger Casement
• Michael Collins (bijna altijd getooid met verse bloemen)
• Eamon de Valera (verfrissend rustig)
• James FitzHarris (alias Skin-the-Goat)
• John Stanislaus Joyce
• Luke Kelly (volkszanger van "The Dubliners" roem)
• Kitty Kiernan (soms vragen bezoekers naar "Julia Robert's graf", maar de effecten van de film "Michael Collins" lijken af ​​te nemen)
• James Larkin
• James Clarence Mangan
• Frank Ryan
• Dora Sigerson
• Francis en Hanna Sheehy Skeffington
• Zozimus

Maar een algemene wandeling rond Glasnevin laat je andere schatten ontdekken - zoals de moderne grafstenen versierd met de emblemen van Engelse voetbalclubs. Of de griezelige rijen graven voor doodgeboren kinderen, of die sterven kort na de geboorte (met bergen speelgoed en windgongen).

En kijk ook eens naar de hoge muren rondom de begraafplaats Glasnevin. Deze zijn niet voor de show, ze zijn gebouwd om body snatchers af te schrikken (ook wel 'resurrectionists' genoemd). Met gewapende bewakers die gestationeerd zijn in de pseudo-middeleeuwse wachttorens.

De Huguenot-begraafplaats in Merrion Row: An Island of Tranquillity

Dit is de meest kleurrijke begraafplaats van Dublin - wanneer de boshyacinten bloeien.

Vaak gemist door de opeengepakte massa's die wandelen tussen Merrion Square en Saint Stephen's Green, trekt deze kleine begraafplaats vooral aandacht in de lente - wanneer het bedekt is met een massa boshyacinten! In 1693 werd dit gebied de "Franse begraafplaats" genoemd voor de kleine gemeenschap van Hugenotenvluchtelingen in Dublin. Het sloot in 1901 maar is redelijk goed bewaard gebleven.

Het meest opvallende graf is het complot van de familie Du Bedat - wat James Joyce wellicht geïnspireerd heeft tot een passage in "Ulysses" (hoewel er ook Du Bedat-graven zijn in de berg Jerome).

Mount Jerome Cemetery: Victoriaanse pracht

Hoewel sommige graven omvallen, is deze Victoriaanse begraafplaats een van de beste ter wereld, en net als Glasnevin is ook dit een begraafplaats voor alle religieuze stromingen. Maar hoewel Mount Jerome werd gesticht in 1836, vonden eerst katholieke begrafenissen plaats in de jaren 1920 - toen grafdelvers in Glasnevin in staking gingen. Tegenwoordig is de begraafplaats eigendom van de begrafenisondernemer Massey, alle 47 hectare, met misschien wel de mooiste verzameling Victoriaanse grafmonumenten in Ierland.

Vergelijkingen met Parijs 'Père-Lachaise en Londen's Highgate zijn getrokken.

Mount Jerome in een notendop

Als u van begraafplaatsen houdt, zult u de Mount Jerome-begraafplaats geweldig vinden, vaak eenvoudigweg de Harold's Cross Cemetery genoemd - hier stellen rijke Victorianen zichzelf monumenten op, gebouwd om lang mee te gaan. Ze konden hun rijkdom niet meenemen. Dus zorgden ze ervoor dat ze er nog decennia en eeuwen mee zouden kunnen pronken. Niet altijd te succesvol ... sommige monumenten verkeren in zachtaardig verval, anderen (vooral die gemaakt van zandsteen) zijn in een alarmerend tempo aan het wegrotten. Maar dit draagt ​​alleen maar bij aan de aantrekkelijkheid van de berg Jerome (zie de afbeeldingengalerij voor bewijs). zeker een aanrader voor iedereen die op zoek is naar Victoriaans Dublin.

Een korte geschiedenis van Mount Jerome Cemetery

De "General Cemetery Company of Dublin" kocht het land in 1834 en opende een niet-confessionele begraafplaats in 1836. Katholieke begrafenissen werden echter hier niet uitgevoerd - de gelovigen stroomden in plaats daarvan naar Glasnevin. De imposante gotische begrafeniskapel, ontworpen door William Atkins, werd gebouwd in 1847. En in 1984 werd de complete begraafplaats gekocht door de begrafenisondernemer Massey in Dublin. De berg Jerome heeft ook het eerste islamitische kerkhof in Ierland, bij de ingang, aan de rechterkant.

Wat te verwachten op Mount Jerome Cemetery

In alle eerlijkheid moet men meteen vanaf het begin zeggen dat het pittoreske (en onvermijdelijke) verval van de begraafplaats wat extra zorg van de bezoeker vereist. Ik zou het niet aanraden om tegen alle monumenten te leunen, te oordelen naar een paar spectaculaire instortingen zou je wat stof kunnen opwerpen. En let op je stap - monumenten, omheiningen en sinkholes spannen samen om een ​​verwrongen enkel te leveren als blijvende herinnering aan je bezoek.

Afgezien hiervan is de begraafplaats veilig, er zijn geen donkere hoeken om te vermijden. Let alleen op de tijd, de begraafplaatspoorten zijn gesloten en om 16:00 uur scherp vergrendeld. Ontsnappen over de muren ziet er bijna onmogelijk uit.

Dus waarom zou je bezoeken? Kortom, omdat de berg Jerome gunstig wordt vergeleken met Pere-Lachaise in Parijs en Highgate in Londen (uiteraard minus Jim Morrison en Karl Marx), als een van de mooiste 19e-eeuwse begraafplaatsen van Europa. Het heeft een aantal prominente personen begraven, maar de funeraire architectuur en beeldhouwwerken zijn de belangrijkste attracties. Conservatieve familiegewelven, sommige bediend door holle wegen, concurreren met graven in Egyptische stijl. En onder tientallen engelen die allerlei soorten parafernalia vasthouden, zul je ook een hond vinden die smacht naar zijn dode meester. Een hond uitgehouwen uit steen, maar je zou kunnen tegenkomen dat de vreemde levende vos rustig door de rijen grafstenen loopt.

Belangrijke graven om uit te zoeken zijn onder andere die van

• Sir William Wilde (vader van Oscar)
• Thomas Davis
• Joseph Sheridan Le Fanu
• John Millington Synge
• Æ (George Russell)
• Jack B. Yeats (broer van W.B. Yeats)
• Sir William Rowan Hamilton
• George Petrie

Maar er zijn ook meer moderne graven, sommige saai saai, andere behoorlijk intrigerend. Het loont om rond te dwalen en je af te vragen wat er precies is gebeurd met deze of gene persoon; soms zal een scan van krantenarchieven helpen om een ​​verhaal te ontlokken. En een aantal ongemarkeerde graven, de laatste rustplaats van de kinderen van "gevallen vrouwen" van (inmiddels beruchte) door kerk gerunde huizen, kunnen ook interessante (als angstaanjagende) verhalen vertellen.

Het nadeel - Mount Jerome is buiten de gebaande paden en zeker niet op de belangrijkste toeristische route. Maar het is vrij gemakkelijk om met de bus vanuit het stadscentrum van Dublin te bereiken. En een café op het kerkhof zorgt zelfs voor wat verfrissingen.

Als je van spookachtig houdt, probeer dan een bewolkte (maar droge) dag voor je bezoek aan Mount Jerome.

St. Mary's Howth: Graf van de onbekende trambouwer

Een kerkhof met veel geïdentificeerde begrafenissen, maar de onbekende doden hebben de meeste aandacht.

De "Stranger's Bank" in de oude Saint Mary's Abbey werd gebruikt voor niet-geïdentificeerde slachtoffers van rampen op zee.Maar toen de tramlijn Dollymount naar Howth in de laatste jaren van de 19e eeuw werd gebouwd, stierf een onbekende "ganger" (vermoedelijk Engels) tijdens het werk en werd ook hier begraven. Collega's hebben twee tramrails opgericht ter nagedachtenis aan hem hier - een van de vreemdste grafstenen in Dublin.

Een ander opmerkelijk graf is het gebeeldhouwde graf van Christopher St. Lawrence en Anna Plunkett (circa 1470).

St. Michans kerkhof en gangen: - Mama Liefste

Het kerkhof, hoewel historisch, is slechts een bijzaak van de griezelige gewelven.

Wat eronder ligt, is de reden waarom de meeste bezoekers naar Saint Michan komen - namelijk de gewelven en verschillende goed geconserveerde gemummificeerde lichamen. Hier kun je niet alleen de doden bezoeken, je kunt ze zelfs de hand geven. Hoewel het kerkhof ongetwijfeld een bezoek waard is (ondanks dat het architectonisch wordt gepest door nieuwe ontwikkelingen eromheen), zijn de gewelven onder de oude kerk de belangrijkste attractie. En de tour is elke cent waard.

Opmerkelijke graven zijn Henry en John Sheares, William Sydney (de verachte 3e graaf van Leitrim), het graf van de familie Emmet, Charles Lucas en wethouder Richard Tighe.