Sommige Ierse Halloween-lezingen

Zoals je misschien weet, is Halloween echt een Ierse uitvinding. Nou ja, op zijn minst op een manier omdat de oorsprong van de griezelige feesten te vinden is in het Keltische feest dat bekend staat als Samhain. Maar wist je dat een Ier ons een van de grootste enge Halloween-personages aller tijden gaf? Dat klopt - Graaf Dracula was "geboren" in Ierland.

Waar je ook van plan bent om Halloween (of Samhain) te vieren, ga voor enge tijden in de stemming door naar je plaatselijke bibliotheek te gaan en klassieke Halloween-verhalen uit Ierland te bekijken.

Hier zijn enkele suggesties van Ierse verhalen over terreur, compleet met links naar een online archief van enge verhalen die door de jaren heen zijn gedocumenteerd of bedacht door Ierse auteurs.

Maturin's Melmoth - For Serious Literature Lovers

Charles Robert Maturin (1782 tot 1824) zou als geestelijke een carrière voor zich hebben en hij werd gewijd in de kerk van Ierland. Zijn buitenschoolse activiteiten maakten echter een einde aan zijn kansen om echt vooruitgang te boeken in de kerkhiërarchie. Hij startte een tweede carrière als schrijver van gotische toneelstukken en romans, eerst onder een pseudoniem. Toen de ware identiteit van de auteur bekend werd, was de Church of Ireland niet geamuseerd en sneed ze alle tijden met Maturin. Zijn bekendste werk, de uitgestrekte 'Melmoth the Wanderer', kwam laat in zijn leven (hoewel zijn leven helaas niet zo lang was om mee te beginnen).

"Melmoth the Wanderer" werd gepubliceerd in 1820 en was Maturins meest ambitieuze Gotische roman, die tijd en ruimte overspant.

De held van de roman, Melmoth, is een geleerde die het immer populaire deed om zijn ziel aan de duivel te verkopen in ruil voor een vrij bescheiden 150 extra levensjaren. Nadat hij zich realiseert en spijt heeft van wat hij heeft gedaan, gaat Melmoth vervolgens op zoek naar iemand die het satanische pact voor hem overneemt.

Het enge verhaal herinnert je misschien een beetje aan Faust en E.T.A. Hoffmann's " Elixiere des Teufels"- wat variaties op hetzelfde thema zijn.

Maturin's beroemde roman is een lappendeken van verhalen in andere verhalen, waardoor de lezer het verhaal van Melmoth's leven krijgt, dat op bepaalde punten hoogst onbetrouwbaar lijkt te zijn. Naast het waarschuwende enge verhaal, is er enige sociale commentaar op de Britse (voornamelijk Engelse) samenleving in het begin van de 19e eeuw. Er zijn ook nogal wat toespelingen op de valse beloften van de rooms-katholieke kerk, in tegenstelling tot de redding die te vinden is in het protestantisme. Moderne lezers worstelen misschien met de moeilijke roman ... maar het is het proberen waard.

Je kunt een volledige versie van Maturin's "Melmoth the Wanderer" vinden door deze link te volgen.

Lichtere lectuur - Collecties van St John D. Seymour

St John D. Seymour was ook een protestantse predikant, maar in tegenstelling tot Maturin was hij eerder een verzamelaar dan een fictieschrijver. Zijn late Victoriaanse collecties over bovennatuurlijke thema's zijn uitstekend voor af en toe een duik in het griezelige en onverwachte. Zijn verhalen zorgen ervoor dat het lezen van de Ierse leestijd wordt voltooid door het licht van een flikkerende kaars. Bekijk met name zijn verhandeling over Irish Hitchcraft and Demonology, die ook veel details bevat over de processen en beproevingen van Dame Alice Kyteler.

En voor nog meer afwisseling, kunt u de True Irish Ghost Stories van Seymour proberen, een klassieker in zijn soort.

Sheridan Le Fanu - Mixing Fact and Fiction

Joseph Thomas Sheridan Le Fanu (1814 tot 1873) was misschien de meest succesvolle Ierse schrijver van gotische verhalen en mysterie-romans, en een belangrijk figuur in de creatie van het hele thema van misdaadromans. Vaak beschouwd als een van de beste schrijvers van spookverhalen in de 19e eeuw, speelde hij een centrale rol in de ontwikkeling van het genre. Nogmaals, er is een achtergrond van de Church of Ireland, aangezien Le Fanu's vader een predikant was in West Dublin. Zowel het Phoenix Park als het pittoreske dorpje Chapelizod staan ​​in de verhalen van Le Fanu.

Een woord van waarschuwing - Sheridan Le Fanu probeerde een evenwichtsoefening tussen uitvinding en verzameling. Sommige van zijn verhalen zijn volledig verzonnen, andere zijn aan de lezer gegeven als 'lokale verhalen'.

Je weet nooit zeker waar de reportage eindigt en hoe fictie begint, maar je kunt het zelf zien door verschillende verhalen van Sheridan Le Fanu te bekijken in een verzameling die via deze link wordt bereikt.

The Classic - Bram Stoker

Abraham (beter bekend als "Bram") Stoker (1847 tot 1912) kwam ook uit een vrome familie van de Church of Ireland. Als jongeman genoot hij van een privéopleiding op een religieuze school, studeerde rechten, maar werd vooral bekend als een persoonlijke assistent van de Victoriaanse acteur Henry Irving en de bedrijfsleider van Irving's Lyceum Theatre in Londen. In zijn vrije tijd spendeerde hij aan het schrijven van korte verhalen en romans.

In 1897 ontketende hij 'Dracula' op de Victoriaanse wereld - een gotische horrorfroman die de lezer in een recordtijd een snelle tour door de helft van Europa brengt. Dit klassieke Halloween-verhaal beweert een verzameling brieven, dagboekaantekeningen en persoonlijke records te zijn, met een steeds veranderende verteller. Het verhaal is zelfs vandaag nog gemakkelijk te lezen en te volgen (veel meer dan het verwarrende 'Melmoth').

Bram Stoker's "Dracula" tart categorisering en raakt aan vele literaire genres - te beginnen met de Gothic-roman, de subgenre vampierliteratuur, algemene horror-fictie, en ook "invasie-literatuur", die thema's als xenofobie - een angst voor buitenstaanders - raakt. Het heeft ook een aantal vrij pittige scènes, vooral gezien de tijdsperiode waarin het werd geschreven. Vampiers zijn niet de uitvinding van Stoker, en zijn keuze om Vlad de Impaler te maken, de ondoden held, zou min of meer willekeurig kunnen zijn, maar deze roman heeft zeker een enorme invloed gehad op het genre.

Lees voor een goede, lange lezing Bram Stoker's "Dracula" door deze link te volgen.

Trouwens, op een nogal dwaze manier, kwam Dracula thuis in Emerald Isle in 2014, toen de film "Dracula Untold" werd gefilmd in Noord-Ierland. De film maakt gebruik van een met CGI versterkte Giant's Causeway als plaats voor de Karpaten in de roman.

Light Relief met Oscar Wilde

De Ierse schrijver en dichter Oscar Fingal O'Flahertie Wills Wilde (1854 - 1900) behoeft geen introductie, en zijn 'Picture of Dorian Gray' wordt vaak gezien als een horrorroman, maar rond Halloween is het wellicht raadzamer om voor een ander verhaal te kiezen op het bovennatuurlijke. "The Canterville Ghost" is een kort verhaal dat is aangepast voor het scherm en het podium. Het was eigenlijk Wilde's eerste verhaal te worden gepubliceerd, in "The Court and Society Review" in februari 1887.

Het verhaal is eenvoudig: een oud Engels landhuis, genaamd Canterville Chase, is de setting als een typisch spookhuis, compleet met een gotische setting met lambrisering, een bibliotheek in zwart eikenhout, harnassen in de gang, krakende vloerplanken, gerammel kettingen, en sommige oude profetieën om met dit alles te gaan.

Dat is het moment waarop we de stereotiepe Amerikanen ontmoeten - de familie Otis, compleet met dubieuze voorkeuren, een grenzeloze zelfwaardering en een niet-aflatend geloof in de zegeningen van de moderne wereld, evenals een toewijding aan het consumentisme. Natuurlijk botst dit met de Britse tradities. En zeer zeker met de Canterville-geest ...

Voor een leuk Iers Halloween-verhaal is niets beter dan Oscar Wilde's "Canterville Ghost", te vinden onder deze link.