Waarom praten de Ierse praatjes?
Vlei, het is allemaal Blarney. Of, zoals veel Ieren en andere Engelstaligen zouden kunnen zeggen: "Hij praat een hoop Blarney!" Maar heb je je ooit afgevraagd waarom de Ierse (en verschillende andere naties) een relatief saai kasteel lijken te zijn dat in County Cork is weggestopt, het onderwerp van hun gesprek of een punt van kritiek? Of waarom zouden ze in vredesnaam willen reizen, gewoon om een steen te kussen? Nou, oorspronkelijk ging het gezegde niet over Blarney praten, maar over Blarney praten (te veel en veel te ontwijkend).
Die Good Bess (die Elizabeth I zal zijn) naar de muren stuurt. Maar het gaf ons een zeer korte en beschrijvende toevoeging aan de Engelse taal. Dus hoe definieer je "Blarney", wat betekent "Blarney"?
De betekenis van Blarney
Als we beweren dat iets 'veel Blarney' is, hebben we het niet over een echte plaats in Ierland. In plaats daarvan kwalificeren we het bericht als zijnde niet waar. Of misschien ergens een stukje waarheid bevatten. Maar het verhaal werd uit alle proporties opgeblazen, uit zijn context gehaald, toegevoegd aan en geborduurd, op een zeer partijdige manier verteld, onherkenbaar veranderd, verfraaid om te voldoen aan de behoeften van de spreker, of eenvoudig verwrongen om onze sympathie op te wekken. Of dit alles.
Blarney, moet je weten, is geen simpele, flagrante leugen, economisch zijn met de waarheid, of "nepnieuws". Blarney is de volledige frontale aanval op je emoties, bedoeld om je vermogen tot rationeel denken te omzeilen.
Blarney is het ultieme wapen van massale afleiding. Gebruikt in de handen van een professional, kan het alles bereiken door niets weg te geven. De boodschap verliest zijn belang, de intuïtieve reactie van empathie is de nieuwe gewenste uitkomst. Emotie vervangt informatie.
Toch is 'Blarney praten' niet noodzakelijk een slechte zaak, omdat het attribuut niet altijd op een negatieve manier wordt bedoeld.
Het is de "geen manier!" van oudere generaties, met een Iers tintje. Als wordt beweerd dat iemand Blarney spreekt, of dat een verhaal een lading Blarney is, is (nog) niemand (nog) gekwetst. Het is zachter dan "leugenachtige klootzak!" en meer als "Ik denk dat je hier misschien een beetje aan mijn benen trekt", waardoor het allemaal een beetje begrijpelijk, zelfs vergeeflijk wordt.
De oorsprong van Blarney
Het gebruik van het woord "Blarney" in deze context heeft een koninklijke stamboom en zijn uiteindelijke wortels in Blarney, County Cork. Tijdens de reformatie probeerde koningin Elizabeth I grip te krijgen op de Ieren. Hoewel Elizabeth niet zozeer ongunstig was voor vuur en zwaard, had ze ook diplomatie in dienst en ontmoette ze haar Ierse onderdanen vaak van aangezicht tot aangezicht. Kennelijk minder van de weerzinwekkende boeren, en meer van de rebellerende heren - men moet tenslotte normen handhaven.
Zelfs zij had misschien een tweede gedachte over de wijsheid om dat te doen ... toen ze Cormac MacCarthy ontmoette, en met hem haar match in de kunst van niet-verplichte diplomatie. Als de huidige heer van Blarney Castle, probeerde Cormac alles legaal (of althans niet strikt illegaal) om zijn onafhankelijkheid te behouden. Tegelijkertijd probeerde hij te voorkomen dat teveel aan de kroon werd weggegeven. Zijn motto was niet "Kras mijn rug en ik zal je krassen!" Het leek meer op "Laat me gewoon met rust, wil je?"
Dus de eisen van Koningin Elizabeth werden regelmatig niet door daden of zelfs toezeggingen beantwoord. In plaats daarvan bood de Ierse heer uitgebreide uitleg over waarom iets niet of in een niet nader te bepalen toekomst kon worden gedaan, althans niet onmiddellijk, en meestal niet zonder enige aanpassing (wat altijd in zijn voordeel zou zijn). Kortom, Cormac probeerde te praten en blufte zich een weg uit, in de hoop dat Elizabeth het gewoon zou vergeten. Hij was de oorspronkelijke Ierse chancer.
Maar vergeet de Maagdelijke Koningin niet. En Cormac werd een rechterpijn in de koninklijke achterste. Zozeer zelfs dat op een dag Elizabeth kraakte en schreeuwde: "Dit is allemaal Blarney, wat hij zegt dat hij nooit bedoelt." En daarmee had de machtigste vrouw op aarde een nieuwe uitdrukking in de Engelse taal tot stand gebracht.
De Blarney Stone
Wie zo welsprekend wil zijn als de beste van het beste, wil misschien zijn weg vinden naar Blarney Castle.
Daar wacht de Blarney Stone, een van de echte toeristische valstrikken van Ierland. Al eeuwen - in 1825 werd priester Prout al lyrisch over de steen en de veronderstelde "gift of the gab".
Is het de moeite waard? Nou, als een bezoek aan "De beste onhygiënische toeristische attracties van de wereld" op je bucketlist staat (wat beter te kort kan zijn, vanwege hygiënische zaken), moet je zeker gaan. Als je behoefte hebt aan betere vaardigheden in het beïnvloeden van mensen en het winnen van vrienden, ben je misschien beter af met een zelfhulpboek. Want tenslotte zal Blarney de hele tijd praten, mensen waarschijnlijk ergeren. Langdurig tenminste.