Molly Malone

Molly Malone - iedereen kent het nummer en kan op zijn minst neuriën als ze gaan "Alive, Alive-Oh". Misschien het beroemdste nummer van Ierland, zeker de onofficiële hymne van Dublin City. En, zoals sommigen zullen zeggen, gebaseerd op feiten. Zo veel zelfs dat 13 juni officieel "Molly Malone Day" is. Ten minste sinds 1988 en bij decreet van de toenmalige burgemeester van Dublin.

Molly Malone - The Song

"In Dublin Fair City" verkoopt ze kokkels en mosselen uit een kruiwagen.

Sweet Molly Malone ... haar lied vertelt het verhaal van een visverkoper die handelde in de straten van Dublin. Stervend jong, van een ongespecificeerde koorts. Door een toespeling is ze mooi (tenslotte, in een stad waar meisjes zo mooi zijn, was ze "zoet"). Hier is niet veel van een verhaal, zou je kunnen zeggen. En je hebt gelijk.

De legende heeft al geruime tijd de tijd gehad om tussen de regels door te lezen en de geschiedenis van Dublin te overzien. Straatventers waren blijkbaar vaak straatwandelaars in het donker, verkochten waren bij daglicht en hun lichamen 's nachts. Dus de "koorts" was misschien wel een aanval van syfilis. Aan de andere kant, het gerucht gaat dat Molly Malone opmerkelijk was omdat ze niet de gebruikelijke tweede baan nastreefde ... en was kuis. Op de een of andere manier een Victoriaanse en / of een katholieke draai in het verhaal?

Pas in de tweede helft van de 20e eeuw gingen mensen ervan uit dat Molly Malone een echt historisch personage was.

Wonen in de 17e eeuw, of zo.

Molly Malone - the Lyrics

Dus, hoe gaat het liedje weer terug? Dit zijn de teksten van Molly Malone:

In de mooie stad van Dublin,
Waar meisjes zo mooi zijn,
Ik heb eerst de ogen gericht op Sweet Molly Malone,
Terwijl ze haar kruiwagen duwde
Door straten breed en smal,
Huilen, "Kokkels en mosselen, levend, levend oh!"

Koor:
Levend, levend oh! levend, levend oh!
Huilen, "Kokkels en mosselen, levend, levend oh!"

Nu was ze een visboer,
En zeker, geen wonder,
Want zo waren vroeger haar moeder en vader,
En zij reden elk hun barrow,
Door straten breed en smal,
Huilen, "Kokkels en mosselen, levend, levend oh!"

Koor

Ze stierf aan koorts,
En niemand kon haar redden, en dat was het einde van het zoete Molly Malone.
Nu rijdt haar geest haar kruiwagen,
Door straten breed en smal,
Huilen, "Kokkels en mosselen, levend, levend oh!"

Chorus (soms ad nauseam)

Molly Malone - Zichzelf in de geschiedenis?

Als je hier een beetje gegeneerd hoest ... heb je gelijk. Er is absoluut geen spoor van historisch bewijs dat het lied ooit gebaseerd was op het leven van een echte vrouw. Laat staan ​​in een specifieke historische context.

Malone is een veel voorkomende naam, toegekend en "Molly" is een bekende versie van de ook erg populaire namen Mary en Margaret. Dus een flink aantal Molly Malones zou in de loop van de eeuwen in Dublin hebben gewoond. Sommigen hebben misschien kokkels en mosselen verkocht. Zij (of anderen) hebben mogelijk ook seks verkocht. En sterven aan koorts was behoorlijk populair tot ongeveer honderd jaar of zo geleden.

Al met al heeft een beetje ongelukkige Molly Malone misschien wel de beschrijving in het nummer gepast.

Een historische (?) Beslissing

Er is echter geen concreet bewijs voor een specifieke vrouw. Horatio Caine zou het dossier hebben gesloten ... maar niet de Dublin Millennium Commission. Tijdens de viering van 1988 onderschreef dit augustus lichaam de bewering dat een vrouw die stierf op 13 juni 1699, THE Molly Malone was.

Lord Mayor Ben Briscoe onthulde zo het standbeeld van Molly Malone in Grafton Street en riep op 13 juni uit tot "Molly Malone Day". Historici huiveren misschien over het gebrek aan bewijs en het imago van de muziekzaal van het standbeeld, maar ambtenaren van het toerisme hebben sindsdien niet meer gekeken. Het nogal decollete-zware monument is een van de meest gefotografeerde beelden in Dublin. En Molly Malone-souvenirs verkopen als warme broodjes.

Feiten uit de muziekgeschiedenis

Als Molly Malone in 1699 stierf, waarom had niemand er pas ongeveer tweehonderd jaar later iets van gehoord?

Het nummer zelf verscheen pas in 1883, gepubliceerd in Cambridge (Massachusetts, VS). Een jaar later werd het ook gepubliceerd in Londen en geïdentificeerd als geschreven en gecomponeerd door James Yorkston uit Edinburgh.

Omdat de stijl van het nummer past in het muziekhalgenre van de Victoriaanse periode, wijst dit op een redelijk moderne oorsprong. Apologeten wijzen er meteen op dat het misschien op volksmuziek is gebaseerd ... maar noch de tekst noch de muziek lijkt op een Ierse traditie.

Er is echter een verleidelijke vermelding van "sweet Molly Malone" in een verzameling liedjes genaamd "Apollo's Medley", gepubliceerd rond 1790. Dus er is ... nee, dat is niet het geval: deze Molly Malone woonde in Howth (op dat moment) tijd ver van de beursstad van Dublin) en de inhoud van het nummer is ook heel anders. Zoals hierboven vermeld - waren Molly Malones tien cent in Leinster.

Officieel

Elke ontluikende Ierse artiest lijkt ooit "Molly Malone" te hebben opgenomen - Eurovisiewinnaars Johnny Logan en Paul Harrington (een springkasteelversie van Jedward is (nog) niet genadig gezien), rockers U2 en Sinéad O'Connor, volkslegendes Dubliners. Sommige versies gaan goed over de top ... Welsh-operaster Bryn Terfel maakte van de Dublin-straatverkoper een bijna Wagneriaanse figuur.

Op Show

Het standbeeld van Molly Malone in Grafton Street, recht tegenover Trinity College, werd ontworpen door Jeanne Rynhart en opgericht tijdens de viering van het eerste millennium van de stad (1988). Een laag uitgesneden jurk en zeer prominente borsten springen in het oog. Keu die jonge (en niet zo jonge) mannen beklimt ...

In Dublin verwijst bijna niemand naar het standbeeld als "Molly Malone", zo lijkt het. In plaats daarvan zijn bijnamen zoals "De taart met de wagen" populair.Variaties op dit thema (hoewel minder populair) omvatten "The Dish with the Fish", "The Trollop with the Scallops" en "The Dolly with the Trolley".