De Brug der Zuchten

De Brug der Zuchten, bekend als de Ponte dei Sospiri in het Italiaans, is een van de beroemdste bruggen, niet alleen in Venetië, maar in de wereld.

De brug loopt over de Rio di Palazzo en verbindt het Dogi's paleis met de Prigioni, de gevangenissen die aan het einde van de 16e eeuw aan de overkant van het kanaal werden gebouwd. Maar waar komt zijn naam vandaan, en waarom is deze brug in het moderne tijdperk een symbool geworden van romantiek?

Geschiedenis en architectuur van de Brug der Zuchten

Antonio Contino ontwierp en bouwde de Brug der Zuchten in 1600. Hoewel hij zeer sierlijk was, gebouwd van witte kalksteen met roostervormige schermen die twee kleine rechthoekige ramen bedekten, had de loopbrug een zeer praktisch doel. Het werd gebruikt om gevangenen vanuit de onderzoeksruimten naar hun cellen in de Prigioni te leiden.

Volgens de legende zouden gevangenen die de brug op weg naar hun gevangeniscellen of de executiekamer zijn overgestoken, zuchten terwijl ze hun laatste glimpen van Venetië door de kleine ramen opving. De brug en zijn onvergetelijke naam werden bijzonder beroemd nadat de romantische dichter Lord Byron het in zijn boek "Childe Harold's Pilgrimage" uit 1812 verwees: "Ik stond in Venetië, op de Brug der Zuchten, een paleis en een gevangenis in elke hand."

Uitzicht Vanaf de Brug der Zuchten

De legende van de brug, hoewel bekend, is onjuist: als iemand eenmaal op de Brug der Zuchten is, is heel weinig van Venetië zichtbaar van het ene einde naar het andere.

Het is meer aannemelijk dat de 'zuchten' de laatste ademhalingen van de gevangenen in de vrije wereld waren, omdat er ooit in Dogi weinig hoop was ooit vrijgelaten te worden.

Om de legende verder uit te dagen, suggereren de meeste historische verslagen dat alleen laaggeplaatste criminelen in de Prigioni werden gehouden, en de brug werd zelfs niet gebouwd tot het tijdperk van de Renaissance in Italië, dat lang nadat de inquisitie tot het verleden was geworden.

Romantiek en de Brug der Zuchten

De Brug der Zuchten is een symbool van liefde geworden in een stad die druipt van romantiek.

Toegang tot de Brug der Zuchten is alleen beschikbaar door het boeken van de Itinerari Segreti, de tour met geheime routes. U kunt ook de buitenkant ervan van dichterbij bekijken door een gondeltocht te maken. En als je vooral romantisch wilt zijn, neem dan die gondeltocht met je geliefde.

Er wordt gezegd dat als een paar in een gondel kust terwijl ze onder de brug voorbijgaan bij zonsondergang als de klokken van de tol van St. Marcus, hun liefde voor altijd zal duren.

Naast het motiveren van vele romantische gebaren, heeft de Brug der Zuchten ook vele architecten geïnspireerd, waaronder de Amerikaan Henry Hobson Richardson, bekend van zijn 'Richardson Romaanse' stijl.

De Brug der Zuchten van Pittsburgh

Toen hij in 1883 begon met het ontwerpen van het Allegheny County Courthouse in Pittsburgh, creëerde Richardson een replica van de Brug der Zuchten die het gerechtsgebouw verbond met de gevangenis van Allegheny County. Vroeger werden gevangenen inderdaad over deze voetgangersbrug vervoerd, maar de districtsgevangenis verhuisde in 1995 naar een apart gebouw.

Pittsburgh staat op de tweede plaats na Venetië in het aantal bruggen binnen stadsgrenzen, dus het is passend dat het grootste werk van Richardson (volgens zijn eigen schatting) het meest beroemde oriëntatiepunt emuleert in de Italiaanse stad.