De 411 op NOLA Second Line-parades

Zakdoeken en parasols zwaaien in de lucht. Een fanfarekorps straalt klassieke New Orleans-deuntjes uit, en mannen in kleurrijke pakken zijn zwaaiende gevederde fans en buck-jumping. De hele buurt staat op veranda's, juicht langs de voetparade, doet mee en zingt mee terwijl de stroom mensen over de zijstraten weeft.

Dit is een New Orleans Second Line, een van de iconische culturele instellingen van de stad. Het is een hoeksteen van het sociale leven voor de lokale bevolking, met name de Afrikaans-Amerikaanse gemeenschap, waaruit de traditie voortkwam.

Als je in New Orleans bent en je ziet een van deze uitbundige optochten voorbij marcheren, begrijp dat, Ja, je kunt er zeker mee meedoen. Je kunt er zelfs een uitzoeken en vanaf het begin meedoen. Dit is waar ze allemaal over gaan.

Betekenis

Simpel gezegd, in een straatcorso in New Orleans, of het nu ter gelegenheid van een begrafenis of een feest is, de groep die de parade leidt en de fanfare die erbij hoort, worden beschouwd als de "hoofdlijn" van de parade.

De grote groep feestvierders en toeschouwers die onveranderlijk achterop blijven lopen, genietend van de muziek en de sociale scene, zijn de 'tweede regel'. Traditioneel vormden Tweede Lijnen organisch en zonder planning wanneer een processie plaatsvond. Tegenwoordig worden de routes en bands over het algemeen van te voren aangekondigd aan de buurt, zodat mensen kunnen plannen.

In de Afrikaans-Amerikaanse Creoolse cultuur van New Orleans zijn Second Lines de gemeenschapsevenement van de week. Ze vinden plaats op de meeste zondagnamiddagen gedurende het hele jaar (minus belangrijke feestdagen en het heetste deel van de zomer), en ze laten de gemeenschap samenkomen en vieren.

Normaal gesproken vind je langs de route voedselverkopers, en de meeste Second Lines beginnen en eindigen ook in bars in de buurt (en bezoeken er soms een paar), dus er zijn veel plengoffers.

Geschiedenis

De vroegste Tweede Lijnen lijken te hebben plaatsgevonden na begrafenissen. De samensmelting van Europese en Afrikaanse gebruiken leidde tot vroege vormen van wat algemeen bekend staat als jazz begrafenissen. (Uiteraard werden ze niet zo genoemd voordat jazz werd uitgevonden, ze werden gewoon begrafenissen genoemd.)

Het formaat was er echter een die je misschien herkent aan films of televisie: een band begeleidt een lijkwagen en rouwende mensen naar de begraafplaats en speelt onderweg klaagzangen. Nadat het lichaam is begraven, verlaat de stoet het kerkhof met de band die vrolijke deuntjes speelt, terugkijkend met vreugde in het leven van de overledene en viert het feit dat de feestgangers nog steeds leven.

De funeraire geschiedenis vermengt zich met het verhaal van New Orleans 'beroemde Social Aid and Pleasure Clubs en Benevolent Societies, die grotendeels werden opgericht als coöperaties op het gebied van gezondheid en uitvaartverzekeringen.

Leden betaalden in een pot, die verzekerde dat hun gezin financieel zou worden verzorgd in het geval van ziekte of overlijden. De clubs veranderden uiteindelijk in gemeenschapsknooppunten, gooiden feesten, coördineerden begrafenissen en verrichtten liefdadigheidswerken.

Sociale hulp en plezierclubs bestaan ​​nog steeds, hoewel hun functie meestal ceremonieel en gemeenschappelijk is (in plaats van financieel). Het zijn deze groepen die de meerderheid van de openbare Tweede Lijnen gooien. Je kunt de clubleden altijd gemakkelijk identificeren; zij zijn degenen in levendige bijpassende outfits die marcheren met de hoofdlijn van de parade.

Second Lines vormen ook wanneer Mardi Gras-indianen de straat opgaan, maar ook op bruiloften en andere vieringen rondom de stad. Ze zijn ook nog steeds standaard na traditionele begrafenissen met fanfare-band.

Een goede gast zijn

Tweede regels staan ​​over het algemeen open voor iedereen, ongeacht kleur, geloofsovertuiging of plaats van herkomst, maar vooral buitenstaanders moeten respectvol zijn. Dit is een culturele traditie die een gemeenschap samenbindt via ruwere tijden dan de meesten ooit zullen zien, dus hoewel het tafereel de neiging heeft luchthartig te zijn, zijn er hier belangrijke dingen aan de hand. Het is een eer om er getuige van te mogen zijn, dus wees eerbiedig en dankbaar. Basisregels van beleefdheid zijn van toepassing. Volg het pak met wat de lokale bevolking aan het doen zijn en wees niet uitzonderlijk dronken en onaangenaam en je komt wel goed.

Doe zaken op de route betuttelen, zowel officiële (bars en boodschappen) als niet-officiële (aardige oude dames die yaka mein en jambalaya verkopen uit de bedden van hun vrachtwagens; het zal goedkoop en veilig zijn en het dichtst bij lokale thuiskoks dat het meest toeristen zullen het ooit zien, dus opeten). En als een verzameling wordt opgenomen aan het begin of einde van de parade, gooi er dan een paar dollar in.

De uitzondering: als je een tweede lijn tegenkomt die een begrafenisstoet of -recessie volgt, blijf dan gewoon bij je horloge staan. Hoewel sommige bewoners zich bij de tweede linie kunnen aansluiten, zelfs als ze de overledene niet kenden, is het twijfelachtig territorium voor een toerist. Voor het fatsoen, is het het beste om gewoon te observeren. Bij een trouwe Second Line, aan de andere kant (meestal te zien in de French Quarter), spring er meteen in.

Een tweede lijn vinden

Het New Orleans radiostation WWOZ publiceert een gedetailleerde lijst van aankomende Tweede Lijnen, inclusief hun specifieke routes. Ze publiceren ook fotogalerijen van recente Second Lines en een gratis podcast van "Takin 'It to the Streets", een wekelijkse show die de Tweede Lijn en de Indiase tradities van Mardi Gras viert en interviews maakt met belangrijke spelers in de scene.

Als je minder zeker bent van het bijwonen van een van de traditionele wijkgebonden Second Lines, gooien de meeste grotere festivals in de stad ze als onderdeel van hun festiviteiten. Dit omvat Jazz Fest, waar Second Lines dagelijks plaatsvinden, vaak met fanfares, Mardi Gras Indianen en leden van de Social Aid en Pleasure Club in één.

Veilig blijven

Second Lines zijn grotendeels veilig en worden altijd vergezeld door een groep politieagenten om de vrede te bewaren, maar net als bij grote community-bijeenkomsten (blokmoties, straatfeesten) kunnen de parades een negatief element aantrekken.

Dit alleen zou geen reden moeten zijn om ze volledig te vermijden, maar hou je verstandig bij als je aanwezig bent. De kansen zijn uitstekend dat alles goed komt, maar als een gevecht of ander drama uitbreekt, grijp dan niet in; blijf gewoon weg en waarschuw de politie.

Anders zijn basisregels voor veiligheid en comfort van toepassing: goed hydrateren, comfortabele schoenen dragen, zonnebrandcrème niet vergeten, een rugzak met snacks en water meenemen (u loopt mogelijk ver weg van uw auto), uw voertuig vergrendelen en niets van waarde mee te nemen. En breng een camera mee, maar besteed er niet de hele dag aan. Deelnemen is waar je voor bent.