Een geschiedenis van de Franse wijk in New Orleans

De Franse wijk is het oudste deel van de stad, maar staat beter bekend als de Vieux Carre, want hoewel gesticht door de Fransen in 1718, weerspiegelt het ook de kunst en architectuur van de Spaanse tijd. Tegen de jaren 1850 was de Franse wijk in verval geraakt. Het werd gered door een vrouw met grote vastberadenheid en grote moed. De barones Michaela Pontalba, dochter van de Spaanse officiële Almonaster, hield toezicht op de bouw van twee appartementsgebouwen aan weerszijden van het centrale plein.

Deze appartementen staan ​​nog steeds en zijn de oudste appartementsgebouwen in de Verenigde Staten. De inspanningen van barones Pontalba werkten en de Franse wijk werd nieuw leven ingeblazen.

De Franse wijk viel opnieuw in moeilijke tijden in de late negentiende eeuw. Veel van de nu elegante gebouwen waren nauwelijks beter geworden dan sloppenwijken, de thuisbasis van de armste immigranten. In het midden van de twintigste eeuw begonnen historic preservationists met succes aan de authentieke restauratie van deze achttiende-eeuwse 'tijdcapsule', een project dat tot op de dag van vandaag doorgaat.

grenzen

De Franse wijk wordt begrensd door Rampart Street, Esplanade Avenue, Canal Street en de rivier de Mississippi. Hoewel bepaalde gebieden bekend zijn bij toeristen, zijn er eigenlijk verschillende wijken. Het meest bekende gebied is het entertainmentgedeelte met zijn beroemde restaurants, bars en hotels. Eetgelegenheden variëren van de Lucky Dog-verkoper op Bourbon Street tot het fijne Creoolse dineren van Arnaud's of Galatoires.

Muziek komt uit de Bourbon Street-clubs, jazz-instituten zoals Preservation Hall, of de nieuwkomer House of Blues, of gewoon op elke straathoek op een bepaalde dag. De vele antiekwinkels aan Royal Street bevatten schatten. Een wandeling over Decatur Street mondt uit in de bruisende oude Franse markt, waar de indianen handelden lang voordat Bienville arriveerde.

Buiten de gebaande paden staan ​​woonstraten en oude Creoolse huisjes in het lagere kwartie in contrast met het doorlopende feest dat Bourbon Street heet.

Sites om voorbij Bourbon Street te zien

De 'Ladies in Red' zijn de trams die door de straten lopen langs de oevers van de Mississippi, aan de rand van de wijk. Voorbij de watermuren, die onlangs dit historische deel van de stad hebben gered van catastrofale overstromingen, is Woldenberg Park. Woldenberg Park is gebouwd bovenop oude werven en biedt een ontspannende groene ruimte om de drukke rivier te zien. Tankschepen varen naast cruiseschepen en stoomboten met peddels. Bij deze bocht in de rivier wordt de reden dat we Crescent City heten duidelijk. De geluidseffecten van de Quarter zijn fascinerend: de calliope op de Steamboat Natchez geeft een vrolijk deuntje, terwijl een muzikant op de Moonwalk de mistige zonsopgang begroet; en de levendige zang van straatartiesten vermengen zich in een verrassend concert.

Maak een Pictorial Tour

Het hart van de wijk is Jackson Square, geflankeerd aan de zijkanten door de Pontalba-gebouwen en aan de bovenkant, door de St. Louis Cathedral, Cabildo (de zetel van de regering voor de Fransen en Spanjaarden), en Presbytere. Aan de rand van het bovenste kwartaal toont Canal Street het contrast tussen de Creoolse sector (Vieux Carre) en de Amerikaanse sector aan de andere kant.

Dubbele borden geven aan dat de oude Franse "Rues" eindigen op Canal Street en de Amerikaanse straten beginnen aan de andere kant. Rampart Street is de binnenste grens van de Vieux Carre. Dit was de rand van de oorspronkelijke stad en de plaats waar New Orleans de menigte begroef van degenen die verloren waren door de gele koortsepidemieën van de eerste jaren van de stad. Hoewel de stad aan alle kanten is uitgebreid, blijft het hart de Franse wijk.