Malacca, Maleisië Reisgids

Als Maleisië een smeltkroes is, dan is Melaka of Malacca de culturele smeltkroes waar zeshonderd jaar oorlog en etnische gemengde huwelijken de kern vormden van wat zich heeft ontwikkeld tot de moderne natie.

Achtervolgd door de geesten van de gevechten voorbij, is Melaka zeker een bezoek waard, zelfs voor bezoekers die normaal culturele bestemmingen omzeilen, al was het maar om de verschillende unieke lokale keukens te proeven en een glimp op te vangen van de lagen van de geschiedenis onder de buitenste schil van de stad.

Geschiedenis

Het hedendaagse Melaka weerspiegelt de tumultueuze geschiedenis - een multi-raciale bevolking van Maleiers, Indiërs en Chinezen noemt deze historische stad naar huis. Met name de Peranakan en Portugese gemeenschappen bloeien nog steeds in Melaka, een herinnering aan de lange ervaring van de staat met handel en kolonisatie.

Erfgoedsites

Een mooie wandeling door de oudste delen van de stad begint bij de met bloemen gevulde tuinen en patio's van de villa's in de Portugese wijk en gaat dan verder langs de buffelhoorndaken van de opzichtige trofeehuizen in de Chinese wijk. Het besluit met een kronkeltje rond de mooie burgerarchitectuur van het historische Nederlandse Plein, gedomineerd door het mooie metselwerk van de Stadhuys. Het oudste Nederlandse gebouw van Azië, deze robuuste maar fijn gebouwde structuur, begon het leven als de residentie van de gouverneur en is nu het Melaka Historisch Museum.

De Christ Churchop het plein weerspiegelt de pracht van het Stadhuys en heeft een bijzonder interessante dakconstructie - als je van binnenuit opkijkt, zie je dat er geen enkele schroef of spijker werd gebruikt in de enorme houtconstructie, een schijnbaar onmogelijke prestatie die zeker een bewijs van de toewijding en vroomheid van de Nederlandse timmerlieden.

De Nederlandse heersers van Melaka wijdden de kerk vóór de preekstoel klaar, waardoor de toenmalige herder een nieuwe manier vond om ervoor te zorgen dat de achterste rijen van zijn congregatie aandacht schonken. Hij liet de timmerlui touwen en trekhaken aan een stoel bevestigen en toen het tijd was voor zijn preek, zou hij zijn kosters opdragen hem in de lucht te tillen. De regeling was perfect praktisch, behalve dat de voorganger het moeilijk vond om zijn gemeente voldoende onbewust te terroriseren, met zijn verhalen over hel en verdoemenis, terwijl hij in zo'n bizar ding werd opgeschort.

Een paar jaar voordat de Britten vertrokken, schilderden ze alle gebouwen op Dutch Square een zeer onsympathiek zalmroze, omwille van conservering of zelfs esthetiek. In een slechts gedeeltelijk succesvolle poging om het akelige resultaat te verhelpen, werd de kleur later verdiept tot zijn huidige roestrode tint.

Een Famosa en Porta de Santiago

Porta de Santiago is de enige overgebleven toegangspoort Een Famosa (de beroemde), een enorm fort gebouwd in 1511 uit ontmantelde moskeeën en graven, in opdracht van de Portugezen met slavenarbeid.

Het Portugese gebrek aan architecturale scrupules werd geëvenaard door dat van de Britten, die het grootste deel van het fort tijdens de Napoleontische oorlogen stuk braken. Het was alleen de tussenkomst van Sir Stamford Raffles, toen een jonge Penang-ambtenaar met ziekteverlof in Melaka, die de Porta de Santiago voor vernietiging redde.

Cheng Hoon Teng-tempel

De Cheng Hoon Teng-tempel (of "Tempel van duidelijke wolken") in Jalan Tokong, Malacca, is de meest eerbiedwaardige en misschien wel de grootste Chinese tempel in Maleisië.

Het gebouw werd ergens in de 17e eeuw gesticht en werd enigszins incongruously gebruikt door de Nederlandse genomineerde leiders van de Chinese gemeenschap als hun rechtbank, waarbij mensen soms naar hun dood werden gestuurd vanwege triviale misdaden, zoals de praktijk in die tijd was.

Na de recente renovatie van de prachtige gouden kalligrafie (in de cao-shu, of gras, stijl) op de kolommen buiten de centrale hal, vormen ze een schitterende uitnodiging die de bezoeker naar binnen lokt naar het ietwat sjieke maar indrukwekkend gevormde centrale altaar, dat is toegewijd, misschien passend in zo'n door oorlog verscheurde plaats, aan de Goddess of Mercy.

Poh San Teng Temple en Perigi Rajah Well

De Poh San Teng-tempel werd gebouwd in 1795 nabij het uitgestrekte kerkhof van Bukit China, zodat de gebeden van de Chinese gemeenschap voor hun doden niet zouden worden weggeblazen door harde wind of door regen naar de aarde zouden worden teruggestuurd.

In de tempel is de oudste put van het land, de legendarische en dodelijke Perigi Rajah goed. Nadat Malakka door de Portugezen was veroverd, vluchtte de Sultan van Malakka naar Johore. Van hieruit stuurde hij undercoveragenten naar de put en vergooide 200 Portugese versterkingen die nog maar een paar dagen de tijd hadden om van een boot van huis te stappen.

De Portugezen leerden niet van deze ramp en werden opnieuw in aantal gedood door goed-vergiftigingen in 1606 en 1628, uitgevoerd door, respectievelijk, de Nederlanders en de Acehnese. De Nederlanders waren voorzichtiger en, nadat ze het hadden overgenomen, richtten ze een versterkte muur rond de put.

St Paul's Church

St. Paul's Church werd in 1520 gebouwd door een Portugese handelaar genaamd Duarte Coelho, die een hevige storm overleefde door God te beloven dat hij een kapel voor hem zou bouwen en de traditionele zeemansdrankjes, bordelen en drank zou opgeven als hij de beproeving overleefde.

Nadat de Nederlanders het hadden overgenomen, gaven ze de naam aan de kapel St Paul's Church en aanbaden ze daar voor meer dan een eeuw, totdat ze klaar waren met het bouwen van Christ Church op de bodem van de heuvel, waarna ze St Paul's in de steek lieten. Na stints als een vuurtoren en als een buskruitopslagruimte viel St Paul's in verval en is nooit, helaas, hersteld.

Nederlandse kerkhof

In het geval van zes voet-onder-poort crashen, in 1818 begonnen de Britten hun doden te begraven in de Nederlandse kerkhof, die nu veel meer Britse dan Nederlandse graven bevat.Het heeft geen bijzondere esthetiek en is alleen interessant als een getuigenis van de zeer jonge gemiddelde leeftijd waarop de bewoners bezweken aan de vele oorlogen, misdaden, ziektes en epidemieën in de stad.