Werelderfgoedgebieden in Nieuw-Zeeland

Werelderfgoedsites van Nieuw-Zeeland

Tongariro National Park ligt in het midden van het Noordereiland, net ten zuiden van Lake Taupo. Het was het eerste nationale park gevestigd in Nieuw-Zeeland en werd in 1990 een Werelderfgoedlocatie. Het park ligt langs de vulkanische lijn "Ring of Fire" die veel van de Stille Oceaan passeert en veel vulkanische kenmerken bevat. Deze omvatten de vulkanen van Ruapehu, Tongariro en Ngauruhoe.

Het Tongariro National Park is erg populair voor buitenactiviteiten zoals wandelen en wandelen (inclusief de populaire dagwandeling rond het Rotopounamu-meer). De twee belangrijkste skigebieden van het Noordereiland, Whakapapa en Turoa, liggen op de hellingen van Mt Ruapehu.

Lees verder:

• Over het Tongariro National Park
• Skiën in Whakapapa Ski Resort

Te Wahipounamu, Zuidereiland

Te Wahipounamu beslaat een groot deel van het zuidwesten van het Zuidereiland. Het omvat vier nationale parken - Westland National Park, Aoraki / Mount Cook National Park, Mount Aspiring National Park en Fiordland National Park. Het totale gebied is meer dan 2,6 miljoen hectare, ongeveer tien procent van het totale landoppervlak van Nieuw-Zeeland. Het is de thuisbasis van enkele van de meest ongerepte flora en fauna ter wereld, met vele unieke en verschillende bedreigde soorten vogels en planten. Het werd een Werelderfgoedgebied in 1990.

Er is een verbazingwekkende verscheidenheid aan dingen om te doen en plaatsen om te zien in dit uitgestrekte gebied.

Lees verder:

• Aoraki / Mount Cook
• Fiordland  

Sub-Antarctische eilanden van Nieuw-Zeeland

Van de vele kleine eilanden die deel uitmaken van Nieuw-Zeeland, behoort de Sub-Antarctische Groep tot de meest afgelegen. Deze werelderfgoedlocatie ligt ver ten zuiden van het Zuidereiland in de zuidelijke oceaan en bestaat uit vijf groepen eilanden en de omliggende wateren, verspreid over een groot gebied. De groepen zijn de Antipoden-eilanden, Auckland-eilanden, Bounty-eilanden, Campbell Island Group en de Snares.

Alle eilanden zijn onbewoond en er is een vergunning vereist om daarheen te gaan. Het zijn een paar geplande toeristische expedities per jaar (zie Heritage Expeditions). De natuur is echter zeer divers en belangrijk en de eilanden zijn broedplaatsen voor vele soorten zeevogels en pinguïns.