De parachicos van Chiapas, Mexico Cultureel erfgoed van de mensheid

De Parachicos zijn een vitaal onderdeel van een traditionele jaarlijkse viering in de stad Chiapa de Corzo in de staat Chiapas die enkele eeuwen oud is. Het feest zoals het vandaag wordt gevierd, is een combinatie van voorouderlijke inheemse tradities met gebruiken die zich tijdens de koloniale periode hebben ontwikkeld. De prehispanic roots van het festival zijn duidelijk zichtbaar in de decoraties, kostuums, voedingsmiddelen en muziek, die allemaal zijn gemaakt met traditionele materialen.

The Legend of the Parachicos

Volgens de plaatselijke legende had María de Angulo, een rijke Spaanse vrouw, tijdens de koloniale periode, een zoon die ziek was en niet in staat om te lopen. Ze reisde naar Chiapa de Corzo, die in die tijd bekend stond als Pueblo de la Real Corona de Chiapa de Indios, in de hoop een remedie te vinden voor haar zoon. Een herborist vertelde haar om haar zoon elke dag negen dagen te laten baden in het water in Cumbujuyu, wat zij deed, en haar zoon werd genezen.

De Parachicos vertegenwoordigen enkele van de lokale mensen van die tijd die zich tijdens zijn ziekte zouden verkleden, dansen en grappige gebaren zouden maken om de zoon van Maria de Angulo te vermaken. De Parachico was een nar of clown, wiens doel het was om de zieke jongen aan het lachen te maken. De naam komt van het Spaans "para chico"wat zich vertaalt naar" voor de jongen ".

Enige tijd nadat de jongen was genezen, leed de stad aan een plaag die de gewassen vernietigde, wat tot een ernstige hongersnood leidde. Toen Maria de Angulo de situatie hoorde, keerde ze terug en, geholpen door haar dienaren, verdeelde ze voedsel en geld aan de stedelingen.

Kostuum van Parachicos

De Parachicos worden herkend door het kostuum dat ze dragen: een met de hand gesneden houten masker met Europese kenmerken, een hoofddeksel gemaakt van natuurlijke vezels en een felgekleurde gestreepte serape over een donkere broek en overhemd, en een geborduurde sjaal rond de taille als riem en gekleurde linten die aan hun kleding hangen. Ze dragen handrammelaars die lokaal bekend zijn als chinchines. 

Chiapanecas

De Chiapaneca is de vrouwelijke tegenhanger van de parachico. Ze moet Maria de Angulo vertegenwoordigen, een rijke Europese vrouw. De traditionele kleding van de Chiapaneca is een off-the-shoulder jurk die meestal zwart is met gekleurde linten die er doorheen lopen.

Een ander personage in de dans is de "Patroon"- de baas, die een masker met een strenge uitdrukking draagt ​​en een fluit speelt, een andere deelnemer speelt een trommel terwijl de Parachicos hun schuddenchinchines.

Fiestas de Enero

De Fiesta Grande ("Grote beurs") of Fiestas de Enero ("Fairs of January") vinden elk jaar gedurende drie weken in januari plaats in Chiapa de Corzo. De beschermheiligen van de stad worden gevierd tijdens het festival dat gehouden wordt over de datums die hun feestdagen markeren: Onze Lieve Heer van Esquipulas (15 januari), Sint Antonius Abt (17 januari) en Sint Sebastiaan (20 januari). De dansen worden beschouwd als een gezamenlijk offer aan de patroonheiligen.

Processies en dansen beginnen de ochtend en eindigen bij zonsondergang. Een aantal verschillende sites worden bezocht, inclusief kerken en andere religieuze locaties, en de gemeentelijke begraafplaats evenals de huizen van de priostes - de families die de voogdij over de religieuze afbeeldingen nemen tijdens de periode tussen de festiviteiten.

Parachicos als immaterieel erfgoed 

De Parachicos, evenals de viering waarin ze optreden, werden in 2010 door UNESCO erkend als immaterieel erfgoed van de mensheid. De viering werd opgenomen omdat het doorgegeven wordt door generaties heen, waarbij jonge kinderen vanaf jonge leeftijd kennismaakten met de traditie.

Bekijk de volledige lijst van erkende Mexicaanse cultuur: Immaterieel erfgoed van Mexico.

Als jij gaat

Als je de kans hebt om in januari naar Chiapas te reizen, ga dan naar Chiapa de Corzo om de Parachicos zelf te zien. U kunt ook een bezoek brengen aan de nabijgelegen Sumidero-kloof en San Cristobal de las Casas.