Concept of Concept

"Diepgang" betekent het aantal poten vanaf de waterlijn tot het laagste punt van de kiel van een cruiseschip; de diepte van water dat een schip trekt; hoe laag de schepen in het water zitten. De term "luchtstroming" is het aantal poten vanaf de waterlijn tot het hoogste punt van het cruiseschip.

De nautische term-trekking is de spelling van de Verenigde Staten; ontwerp is de Britse spelling. Interessant is dat de twee termen draft (VS) en draft (VK) worden gebruikt om bier te beschrijven en hebben ook dezelfde spellingverschillen in de twee landen.

Waarom het concept van het cruiseschip belangrijk is

De belangrijkste reden voor het ontwerp van het cruiseschip is erg belangrijk voor de kapitein (en al zijn bemanning en passagiers) dat het schip niet zal drijven in water dat minder diep is dan de diepgang. Een schip met een diepgang van 25 voet zou bijvoorbeeld de bodem raken als het water zelfs 24,99 voet diep is.

De diepgang van het schip wordt bepaald op het moment dat het wordt gebouwd. Hoe meer dekken (of luchtstroom) het schip boven water heeft, des te dieper de diepgang van het schip moet zijn. Scheepsarchitecten moeten er zeker van zijn dat de verhouding van de scheepvaart beneden de waterlijn en de luchtstroom boven de waterlijn binnen acceptabele grenzen ligt. Een scheepsontwerper wil niet dat zijn of haar schip zo 'topzwaar' is dat het kan omvallen. Deze grote cruiseschipontwerpers hebben niet alleen een grotere diepgang, maar maken de tall ships met veel decks boven water breder om ze te stabiliseren voor een soepelere rit. Moderne cruiseschepen gebruiken ook stabilisatoren om het schip soepeler te laten rijden in ruige zeeën.

Deze stabilisatoren zijn als vleugels die zich onder het water uitstrekken, waardoor het schip "breder" wordt.

Omdat grote schepen diepere diepgangen hebben, kunnen ze niet in ondiepe havens komen zoals kleine cruiseschepen dat kunnen. Grotere schepen met diepere diepgangen kunnen echter beter tegen stormachtige zeeën omdat meer van het schip onder water is en niet zoveel op en neer dobbert.

Dus gasten aan boord hebben een soepeler ritje. Rivierschepen hebben een zeer lage diepgang, maar kunnen nog steeds de bodem raken omdat rivierkanalen vaak veranderen.

Klassieke oceaanstomers, ontworpen als transport tussen Europa en Noord-Amerika, hadden diepere diepgangen omdat de schepen niet probeerden te zeilen in het ondiepe water van het Caribisch gebied. De oorspronkelijke oceaanstomerboot van Queen Mary, die in 1936 werd gebouwd, had bijvoorbeeld een diepgang van bijna 40 voet en een luchtstroom van 181 voet. Ze was 118 voet breed en had een bruto tonnage van 81.000 BRT. De oase van de zee, een van 's werelds grootste cruiseschepen, heeft een diepgang van 30 voet, een diepgang van 213 voet boven het water, is 208 voet breed en heeft een bruto tonnage van 225.000 BRT. Hoewel dit nieuwere schip groter is en meer diepgang heeft, heeft de oase van de zeeën een geringere diepgang. Ter compensatie van de geringere diepgang is Oasis breder en heeft het stabilisatoren, die meer breedte toevoegen indien nodig in ruige wateren.

Sommige mensen denken dat moderne cruiseschepen niet voldoende diepgang hebben en kunnen kapseizen als tijdens een storm een ​​enorme golf wordt geraakt. Hoewel schepen zinken, is het een zeldzame gebeurtenis en het is nooit bewezen dat de trek van de luchtstroom ten opzichte van de scheepsramp niet voldoende was en ervoor zorgde dat een schip over de kop ging.

De Titanic trof een ijsberg en de Costa Concordia raakte een rotsachtig rif. Alleen op een cruisefilm zoals dePoseidon Adventure heeft een groot cruiseschip doorgerold vanwege een golf.