De meest rotte voedingsmiddelen over de hele wereld

Er is geen twijfel over mogelijk - de trend van de foodtrips is hier om te blijven. Niet alle gerechten over de hele wereld smaakt echter goed, en sommige zijn letterlijk rot. Hoewel het onwaarschijnlijk is dat een van deze ranzige, wereldwijde voedingsmiddelen ooit je tong zal raken, zullen ze je in ieder geval een context geven voor je eigen gastronomische instelling.

Casu Marzu, Italië

Ja, dat zijn maden in dat wiel van pecorino. Shardan via Wikimedia Commons

Heb je je ooit afgevraagd wat er zou gebeuren als je een wiel met kaas drie maanden aan de elementen zou blootstellen? Maak een reis naar Sardinië en je hoeft je niet meer af te vragen. Het Italiaanse eiland is niet alleen de thuisbasis van enkele van 's werelds meest paradijselijke stranden, maar ook van casu marzu, een verscheidenheid aan populaire pecorino die letterlijk is besmet met maden.

Als je deze maggot-kaas wilt proeven of zelfs zien, zul je persoonlijk naar Sardinië moeten reizen: de EU heeft de export verboden. Het is theoretisch mogelijk om het te kopen bij illegale leveranciers, meestal elders in Italië en Zuid-Europa. Hierdoor neemt echter de kans toe dat het rotter is dan normaal, wat ertoe kan leiden dat de maden in de kaas een thuis in je buik krijgen, naast andere onsmakelijke bijwerkingen.

Balut, de Filippijnen

Miha Pavlin / Getty Images

Balut technisch niet verrot, niet in de meeste gevallen. De enige keer dat je een rotte baby-eend vindt in deze specialiteit van de Filippijnen (en in mindere mate in Vietnam) is dat de eischaal scheurt tussen het moment dat het uit zijn moeder valt en in een vat kokend water .

Maar het woord "verrot" is verre van de meest schokkende in de twee bovenstaande zinnen: Balut is een veelgevormde babyeend, het resultaat van het idee van één persoon om een ​​bevruchte eicel te koken, op smaak te brengen en te consumeren. Hoewel de 'leeftijd' van de baby in de schaal varieert afhankelijk van waar je bent en hoeveel je betaalt, kun je rekenen op het consumeren van veren en botten, wat een behoorlijk smerig gevoel moet zijn, zelfs als het vlees niet technisch wordt verwend.

Eeuweieren, China

Walter Cimbal / Getty Images

In de stemming voor een ei dat meer verrot smaakt dan eten, voel je je in je ziel? Als dat zo is, hop een vlucht van Manilla of Hanoi naar Shanghai of Guangzhou op vraag een lokale waar je kunt vinden pí dàn- "Eeuwenei."

Het goede nieuws is dat eitjes van de eeuw, die soms ook bekend staan ​​als 'duizendjarige' eieren, niet 100 of zelfs 10 jaar oud zijn. Ze zijn op een hele vreemde manier (meestal maanden) voorbereid (ondergedompeld in modder of klei), een praktijk die inderdaad eeuwen teruggaat.

Het proces van het bereiden van eitjes uit de eitjes, oorspronkelijk begonnen met het praktische gebruik om de overvloed aan eieren te bewaren in afwachting van meer uitgehongerde periodes, leidt tot de opeenhoping van zwavel en ammoniak in hun dooiers. Andere enge gevolgen zijn onder meer dat het eiwit een amberkleurige kleur wordt en dat sneeuwvlokachtige patronen verschijnen aan de buitenkant van het ei als gevolg van zoutkristallisatie. Misschien kan rot voedsel mooi zijn?

Hákarl, IJsland

Martin Moos / Getty Images

De IJslandse keuken krijgt op de een of andere manier niet veel aandacht, en je zult er dankbaar voor zijn als je eenmaal weet wat het woord 'Hákarl' betekent.

Of tenminste hoe het ruikt. Inderdaad, terwijl het idee van het doden en onthoofden van een haai om jezelf te voeden in 2017, moreel bedorven lijkt, is het de voorbereiding van dit twijfelachtige visgerecht dat resulteert in zijn afschuwelijke geur en smaak.

Specifiek, begraven de lokale bevolking de onthoofde vis in een ondiep zandgraf, waardoor de lucht die binnensijpelt langzaam het vlees vergist, voordat het in reepjes wordt gesneden en het nog een paar weken laat drogen. Gedurende deze tijd wordt het zelfs ranzig, als dat zelfs mogelijk is.

Som Tam Pla Ra, Thailand

Rachata Teyparsit / EyeEm / Getty Images

Eten uit de noordoostelijke Isaan regio van Thailand is populair in het land, maar het heeft moeite gehad om tractie te krijgen in het buitenland. Dit komt niet alleen door volledig angstaanjagende gerechten zoals Larb Muang Moo, een "salade" die bestaat uit niets meer dan bloederig, rauw varkensvlees, maar omdat zelfs de meer reguliere gerechten een beetje vreemd zijn voor de meeste gasten.

Papayasalade klinkt bijvoorbeeld goed totdat je je realiseert dat het groene, onrijpe papaya is vermengd met vissaus, gedroogde garnalen, suiker en genoeg chilipeper om je mond in brand te steken. Aan de andere kant houden veel buitenlanders van deze salade, die in het Thais bekend is, simpelweg Som Tam-als ze het proberen, tenminste de gangbare versies ervan.

Maar zelfs het toevoegen van rauwe krab en gezouten eieren aan de salade kan heerlijk zijn voor westerse smaakpapillen, Som Tam Pla Ra is meestal een brug te ver. Niet-vreugdevolle diners nemen niet alleen een uitzondering met de smaak van de vis, die is begonnen met het opwekken van melkzuurgisting, maar met de geur, die je soms kunt opmerken wanneer je naar een restaurant gaat, zelfs een die vol zit aan de kieuwen, zoals raan aahaan Isaan vaak zijn in heel Thailand.

Airag, Mongolië

Patrick Horton / Getty Images

Net als in IJsland, vertoont de Mongoolse keuken een impuls om een ​​product te vergisten dat je nooit zou eten, zelfs als het smakelijk was bereid.

In het geval van Mongolië is dit mare melk, die een romige, schuimige, bierachtige drank wordt die bekend staat als airag. Laat staan ​​de geur die deze vloeistof zeker zal produceren, verwart aspirant drinkers omdat het wordt geconsumeerd uit een kom in plaats van een welp. Is het een ranzige mare-melk-yoghurt die je eet, of een rot mariassmelkbier dat je drinkt? We vermijden, hoe dan ook.

Durian, Zuidoost-Azië

Karl Tapales / Getty Images

De meeste items op deze lijst met 's werelds meest verrotte voedingsmiddelen zijn in de marge van de foodiecultuur geweest, wat betekent dat je geen kans zult hebben om ze te consumeren tenzij je ze opzoekt. Durian is daarentegen zo mainstream in delen van de wereld dat het bekend staat als "King of Fruits."

Delen van de wereld zoals Zuidoost-Azië, waar een vreemde paradox bestaat. Aan de ene kant kun je vinden dat Durian wordt verkocht op talloze straathoeken in Bangkok, Kuala Lumpur en Jakarta, als een geheel, stekelig fruit, of gewoon het vleesachtige vlees dat in plasticfolie is verpakt op een piepschuimbak. Aan de andere kant is de stinkende vrucht (die, hoewel niet verrot, voor veel mensen smaakt en naar vuile sokken ruikt) voor veel openbare plaatsen verboden, waaronder taxi's, hotels en winkelcentra.