Wrangell's geschiedenis gedijt in het regenwoud van het zuidoosten van Alaska

Wrangell is slechts 90 mijl ten noorden van Ketchikan maar voelt een wereld weg, en in sommige opzichten wel. Bereikbaar via boot of vliegtuig, Wrangell is een uniek voorbeeld van het leven in een kleine stad, en zodra je hier aankomt, zul je je waarschijnlijk realiseren dat dit het Alaska is waar je op had gehoopt. Wrangell ligt in de buurt van de top van de prachtige Clarence Strait en aan de monding van de ondiepe Stikine River. Het is ook een van de meest diverse steden die je in de hele staat kunt vinden, dankzij een aantal historische evenementen en interessante individuen.

Gelegen op Wrangell Island, ingeklemd tussen het vasteland en het eiland Etolin, Wrangell heeft de afgelopen honderd jaar een verrassend aantal bewoners en bezoekers gezien. Ontdekkingsreizigers, pelsjagers en goudzoekers die onderweg waren, vonden dat de stad vrij goed aan hun trekken kwam vanuit het oogpunt van navigatie en de waarde van dieren in het wild, zoals zeeotters, die voor hun vacht konden worden gedood. Terwijl Russische pelshandelaren de eerste niet-inboorlingen waren die Wrangell claimden voor het behoud van hun belangen door in 1833 een fort te bouwen, was George Vancouver eigenlijk de eerste blanke die tijdens een snel survey-bezoek in 1793 voet op Wrangell's grond zette.

Het moet echter oppervlakkig zijn geweest, omdat Vancouver de Stikine-rivier heeft gemist die leidt naar wat nu Canada en het Coast Mountain-gebergte is.

Toen de Russen Fort Redoubt St. Dionysus bouwden, zoals Wrangell voor het eerst heette, de plaatselijke Tlingit indianen verhuisden naar het centrum van de nieuwe stad op een klein stuk grond vandaag genaamd Shakes Island (genoemd naar de toenmalige Chief Shakes V). Hier hielp de Tlingit bij het beheren van pelshandel met hun eigen slimme vaardigheden en hielp ze de pelsindustrie naar een opleving in waarde te leiden.

Kort nadat het fort was voltooid, de beroemde Hudson's Bay Company kwam op zoek naar een stuk van de actie, met het voornemen om hun eigen post op de rivier de Stikine te bouwen. Toen het Hudson Bay-schip in de gemeenschap arriveerde, weigerden Russische commandanten hen de toegang te weigeren, zeggend dat de Britten geen recht op het land hadden. Het Tlingit-volk sloot zich aan bij het gevecht en claimde hun recht op het bont (en dus de voortdurende handelsinvloed), dus keerden de Hudson Bay-matrozen terug naar Vancouver (de stad) om hun opties te overdenken.

Uiteindelijk bereikten de Britten, de Russen en de Tlingits in 1840 een erfpachtovereenkomst, die de betaling van 2.000 ottervellen kostte voor betaling aan de Russen, en levering van voedsel voor Russische kolonies aan de westkust. Maar de Britten zagen het potentieel van Wrangell's middelen en namen de deal.

Maar toen Alaska in 1867 uit Rusland werd gekocht in het beroemde 'Seward's Folly'-koopje, zou nog een vlag uit de post van Wrangell vloeien, zo genoemd naar Baron von Wrangel van de Russisch-Amerikaanse Compagnie die het gebied oorspronkelijk had gesticht. Zodra de Amerikanen een militaire aanwezigheid in de stad hadden gevestigd, vloog een vlag van de Verenigde Staten van Amerika hoog en trots, waardoor een totaal van vier om de vlaggenmast de afgelopen 40 jaar te hijsen.

Misschien was het meest kleurrijke individu om het land rond Wrangell te verkennen naturalist John Muir, wiens geschriften erin slagen een gevoel van avontuur bij reizigers aan te wakkeren, zelfs vandaag nog. Muir kwam de eerste keer in 1879 naar Wrangell Island en was niet zo onder de indruk van de natte bossen en drassige kustlijn. Niettemin bleef hij rondhangen en maakte hij zijn weg op en neer de wildernis van het eiland en de aangrenzende waterwegen. De Stikine maakte indruk op hem, Muir noemde de Big Stikine Glacier een 'brede, witte vloed', anders dan wat hij ooit eerder had gezien.

Onder de indruk van genoeg om te bezoeken? Wrangell's bezoekersbureau kan een volledige reisroute voor Alaska-bezoekers bieden, of interesses liggen in dieren in het wild, vissen of Tlingit-cultuur.

Reizigers die op zoek zijn naar een beetje eenzaamheid en landschap zullen genieten van een verblijf in het Grand View Bed and Breakfast, gelegen op 1,6 km van het centrum en de haven van de boot. Met een volledige keuken, drie aparte slaapvertrekken, een woonkamer en een adembenemend uitzicht op het geluid daarbuiten doet Grand View zijn naam eer aan. Oh, en vergeet niet het vullende ontbijt dat je een dagje avontuur bezorgt.

De meeste bezoekers komen naar Wrangell om de rivier de Stikine te zien en zien het met hulp van Alaska Waters charterbedrijf, waarbij gebruik wordt gemaakt van jetboten met geringe diepgang om door de zanderige delta te kunnen navigeren. Maak een ritje naar de gletsjers, kijk naar zeeleeuwen of bezoek AnAn Wildlife Observatory om bruine en zwarte beren te zien voeden met zalm.

De geschiedenis van Tlingit kan worden begrepen door Alaska Waters culturele tour,waar een reis naar het oude Chief Shakes House je onderdompelt in dansen, drummen en verhalen die generaties teruggaan.

Vergeet niet een wandeling te maken op Mount Dewey, vooral in juli, wanneer rijpe bosbessen langs de paden flankeren en soms een daadwerkelijke aankomst op de top voorkomen. Het is de moeite echter waard om te gaan, want de top biedt een geweldig uitzicht op Wrangell, omliggende bergen en af ​​en toe Alaska Marine Highway veerboot voorbij.