Chinees Restaurant Syndroom

Zoveel mensen melden zich onwel voelen na het eten van te veel Chinees eten dat een term is bedacht voor het gevoel: het Chinese Restaurant Syndroom.

Wordt de vermoeidheid en hoofdpijn ervaren na het zich overgeven aan een Chinees buffet veroorzaakt door MSG, of kan het gewoon een kwestie zijn van te veel voedsel eten - vaak gebakken in zware olie - in één omgeving?

Wat is het Chinese Restaurant Syndroom?

De term verscheen voor het eerst in 1968 in de New England Journal of Medicine om het algemene gevoel van onwelheid te beschrijven dat mensen voelen na het eten van bepaalde Aziatische voedingsmiddelen. Chinees eten is niet de enige schuldige.

Mononatriumglutamaat, algemeen bekend als MSG, wordt meestal de oorzaak van het Chinese restaurantsyndroom genoemd Talloze onderzoeken gedurende decennia hebben niet bevestigd dat "normale" hoeveelheden MSG de beweerde effecten veroorzaken.

Hoewel vrijwel iedereen op dit moment weet dat het meeste van wat we "Chinees eten" noemen op goedkope buffetten in het Westen niet echt op authentiek Chinees eten lijkt, bevatten zowel het originele als het Amerikaanse eten meestal een grote hoeveelheid MSG.

Een groot aantal westerlingen is gestopt met het eten van Chinees eten vanwege de manier waarop ze zich daarna voelen. Ja, er is vaak overvloedig MSG in Chinees eten, maar het zal je misschien verbazen dat MSG wordt toegevoegd aan veel van de bewerkte voedingsmiddelen die regelmatig worden geconsumeerd in het Westen.

Symptomen van het syndroom van het Chinees restaurant

Mensen melden soms de volgende symptomen na het maken van een te veel reizen naar het Chinese buffet:

• Lethargie (vermoeidheid)
• Hoofdpijn (volle kop)
• zweten
• Extreme dorst
• Pijn op de borst en benauwdheid
• Flushed gezicht

Is het Chinese restaurantsyndroom echt?

Terwijl velen MSG de vinger wijzen, beweren pleitbezorgers van het levensmiddelenadditief MSG dat het algemene gevoel van onwelheid is dat mensen teveel overvallen bij Chinese buffetten, vaak door het mengen van goedkoop en moeilijk te verteren voedingsmiddelen die in zware olie zijn gebakken.

In werkelijkheid kan het zogenaamde Chinese Restaurant Syndroom worden veroorzaakt door overmatig zout te eten (MSG is een zout) en zwaar voedsel te eten dat vaak niet duur is.

Mensen die denken dat ze allergisch zijn voor MSG claimen bijna nooit dezelfde hoofdpijn na het eten van lunchvlees of soepen van populaire merken die vaak MSG bevatten. Diegenen die beweren dat ze gevoelig zijn voor MSG vertonen zelden problemen bij het nuttigen van andere glutamaten. Glutamaat komt van nature voor in levende cellen en geeft een unieke smaak aan eieren, tomaten en zelfs scherpe kaas.

Tot het Westerse bewustzijn en de afkeur van MSG toenam, voegde een meerderheid van de Amerikaanse voedingsbedrijven MSG stilletjes toe aan alles, van soepen tot saladedressings. Nu consumenten meer aandacht besteden aan labels, MSG wordt nog steeds gebruikt maar wordt vaak verborgen onder verschillende namen zoals "autolyzed gist extract" en "hydrolyzed protein."

Een Australisch onderzoek onder 71 vrijwilligers die ervan overtuigd waren dat ze gevoelig waren voor MSG, kreeg een mix van echte MSG-tabletten en placebo's. Patiënten die echte MSG kregen, rapporteerden geen nadelige effecten, terwijl degenen die placebo-tabletten kregen dezelfde ziektebeelden rapporteerden die ze voelden na het nuttigen van Chinees eten.

Van MSG is aangetoond dat het de eetlust verhoogt door voedingsmiddelen aantrekkelijker te maken en het natuurlijke eetlustremmende systeem van het lichaam beïnvloedt, vandaar dat de symptomen van het Chinese Restaurant Syndroom eenvoudigweg een gevolg kunnen zijn van overeten van zwaar voedsel! Je realiseert je niet dat je te veel eet tot na het verlaten van het restaurant.

Wat is MSG?

Glutamaat is een aminozuur dat van nature voorkomt in elk levend voedsel, van groenten en vlees tot moedermelk. Mononatriumglutamaat is het natriumzout dat wordt verkregen uit fermenterend glutaminezuur. Sushi zeewier (nori), Parmezaanse kaas, champignons en zelfs tomaten krijgen allemaal een deel van hun unieke smaak van hogere niveaus van natuurlijk glutamaat.

MSG wordt meestal verward als conserveermiddel, maar het is eigenlijk een zout dat de smaken die al in voedsel aanwezig zijn, rond maakt en in balans brengt. Hoewel glutamaat niet in het laboratorium wordt geproduceerd en overal in de natuur voorkomt, zijn de hoeveelheden die worden geconsumeerd wanneer het als levensmiddelenadditief in de vorm van MSG wordt gebruikt, niet natuurlijk. MSG is in wezen een gefabriceerde, geconcentreerde versie van wat bepaalde voedingsmiddelen smaakt, in de eerste plaats, die dezelfde voedingsmiddelen weer toevoegen.

Voorstanders van MSG beweren dat het lichaam het verschil tussen monosodium glutamaat en natuurlijk voorkomend glutamaat niet kan zien. Anderen zijn bezorgd over wat te grote hoeveelheden van deze "natuurlijke" verbinding doen met ons lichaam.

Misschien ten onrechte, monosodium glutamaat wordt meestal geassocieerd met Chinees eten. Maar MSG werd eigenlijk ontdekt door een Japanse professor aan de Universiteit van Tokio in 1907. Hij noemde de smakelijke smaak die MSG produceerdeumami. In 2002 ontdekten wetenschappers dat we inderdaad specifieke receptoren op onze tong hebben voor de hartige sensatie die glutamaat produceert en officieel toevoegt umami (hartig) als een vijfde smaak om mee te gaan met zoet, zout, zuur en bitter.

Tegenwoordig wordt MSG rijkelijk toegevoegd aan voedsel en snacks in Japan, China, Korea, India en Zuidoost-Azië. MSG komt niet alleen in voedsel uit de vele 7-Eleven-minimarts van Azië; fine-dining restaurants zijn er regelmatig afhankelijk van. Zelfs een meerderheid van populaire westerse merken gebruiken de smaakversterker in vlees, sauzen en bewerkte voedingsmiddelen.

Is MSG veilig?

Het debat over de veiligheid van MSG woedt al tientallen jaren, waardoor het een van de meest bestudeerde levensmiddelenadditieven in de geschiedenis is. Ondanks ten minste 60 procent van de wereldbevolking in Azië consumeert doelbewust dagelijks MSG, het acroniem is praktisch een vies drieletterwoord geworden in het Westen.Terwijl westerlingen bereid zijn meer te betalen voor dierenvoeding die beweren MSG-vrij te zijn, kopen Aziaten de poedervormige substantie in zakken van vijf pond en strooien het in zoveel mogelijk gerechten!

Uitgebreide onderzoeken naar de effecten van MSG zijn uitgevoerd sinds 1959, wat er uiteindelijk toe heeft geleid dat de FDA, de Europese Unie, de Verenigde Naties en de Wereldgezondheidsorganisatie MSG als veilig voedselingrediënt hebben aangemerkt. Een aanvullend onderzoek door de Europese Unie heeft verklaard dat MSG veilig is gebleken voor zowel zuigelingen als zwangere vrouwen.

Zoals vaak het geval is, werden veel van de uitgevoerde onderzoeken gesponsord - hetzij direct of via lobbyen - door grote voedselorganisaties die MSG gebruiken als een goedkope manier om een ​​voorsprong te krijgen in smaak ten opzichte van concurrenten.

In 2008 verbond een samenwerkingsverband van Chinese en Amerikaanse onderzoekers MSG met obesitas, maar een Chinese studie in 2010 ontmaskerde de vondst. Later werd gesuggereerd dat de verbeterde smaken in voedsel mensen ertoe aanzetten om te veel te eten, en de dorst die MSG veroorzaakt wordt vaak gedoofd met bier of suikerhoudende dranken, wat leidt tot gewichtstoename. Immers, MSG is een zout.

Aan de andere kant van dat argument, Japan - de leidende consument van MSG per hoofd van de bevolking - heeft 's werelds langste levensverwachting en' s werelds laagste obesitascijfers!

Hoewel natriumchloride (keukenzout) niet altijd van nature wordt ingekocht, blijft het algemeen geaccepteerd. Zout draagt ​​ook in hoge mate bij aan hoge bloeddruk, wat hartaandoeningen kan veroorzaken - de belangrijkste doodsoorzaak in de wereld. MSG bevat eigenlijk drie keer minder schadelijk natrium dan keukenzout, en minder MSG is nodig dan zout om voedsel te kruiden tijdens het koken.

MSG in Azië vermijden

Toen ik aan een noedelverkoper in Chiang Mai, Thailand, vroeg waarom hij MSG in zijn eten gebruikte, antwoordde hij eenvoudig: "Omdat het moet." Met andere woorden, met al zijn concurrenten die MSG gebruikten om de hartige smaak in voedingsmiddelen te verbeteren, moest hij hetzelfde doen om te concurreren. MSG verschijnt in de meeste straatvoedsel in Azië, maar je kunt proberen de kok te vragen het niet toe te voegen.

Sommige biologische cafés en restauranteigenaren hebben de anti-MSG-trend in het Westen weten te vangen en adverteren nu "Geen MSG" met tekenen om gezondheidsbewuste backpackers aan te trekken. Dit kan al dan niet betekenen dat hun voedsel vrij is van MSG. Zelfs als ze MSG niet doelbewust toevoegen aan gerechten, bevatten veel van de ingrediënten en smaakmakers (bijv. Sojasaus, oestersaus en tofu) die ze gebruiken om voedsel te bereiden, al de stof.

MSG wordt vaak vervangen door zout in Aziatisch eten. Zelfs de zoutvaatjes op tafels in restaurants, en zeker de sojasaus, bevatten MSG. Zie: 10 veelgestelde vragen die reizigers hebben over het eten in Azië.

Hoewel MSG soms de schuld krijgt voor normale gevallen van reizigersdiarree die veel reizigers ervaren, wordt TD meestal veroorzaakt door slechte voedselverwerking en bacteriën.

MSG in Western Food

Denk niet voor een seconde dat MSG alleen wordt gebruikt in Aziatisch eten. Veel westerse snacks, ingeblikt voedsel, sauzen, vleeswaren en soepen bevatten MSG als smaakversterker. Als je ooit Campbell's soep hebt gegeten, heb je MSG gegeten.

In de Europese Unie, Australië en Nieuw-Zeeland verschijnt monosodium glutamaat op voedseletiketten als "E621". Het acroniem "MSG" is niet toegestaan ​​op voedseletiketten in de VS. voedselproducenten moeten het additief labelen als "mononatriumglutamaat" en het vermelden als een aanvullend ingrediënt dat generiek niet is opgenomen in "smaakmakers en specerijen."

Mensen die echt geloven dat ze allergisch zijn voor MSG zijn hoogstwaarschijnlijk ook gevoelig voor glutaminezuur en de zouten ervan in het algemeen. Glutaminezuur kan aanwezig zijn in voedingsmiddelen die als volgt bevatten:

• gehydrolyseerd plantaardig eiwit
• autolyzed gist
• gehydrolyseerde gist
• gist extract
• soja-extract
• eiwit isolaat
• gehydrolyseerd eiwit.

Gehydrolyseerde eiwitten zijn eiwitten die chemisch zijn afgebroken tot hun aminozuren, die vervolgens vrij glutamaat kunnen vormen. Vrij glutamaat kan zich binden met natrium dat al aanwezig is om MSG in voedingsmiddelen te creëren; wanneer dit voorkomt, zijn levensmiddelen wettelijk niet verplicht om te worden geëtiketteerd als bevattende MSG.

Technisch gezien kunnen voedselproducenten een van de bovenstaande ingrediënten toevoegen zodat MSG zich op natuurlijke wijze kan vormen zonder het als een toegevoegd ingrediënt te hoeven vermelden! Zelfs 'natuurlijke' merken die zich richten op gezondheidsbewuste consumenten maken regelmatig gebruik van deze vrienden van MSG.

Interessant is dat MSG alleen gegeten onaangenaam smaakt als er geen voedsel te verbeteren is!