Hoe het is om de laatste grens van de wereld te fotograferen

Bijgenaamd de "Crystal Desert", er is echt geen plaats op aarde zoals Antarctica, grotendeels bekend als 's werelds zevende continent. Van Antarctica, gemaakt van gesteente en permanent ijs, is het 5e grootste continent op zijn meest fragiele gebied, en wanneer het zee-ijs in de winter verdubbelt, groeit het continent alleen in Azië en Afrika. Op het diepste punt is de koepel van de poolijs van Antarctica 15.800 meter dik en heeft het de hoogste gemiddelde hoogte ter wereld, waarbij het overal op het continent ongeveer 7,100 voet landt.

Het tegenovergestelde van het noordpoolgebied, Antarctica, is een continent dat volledig is omgeven door de oceaan en bestaat uit een diep, smal continentaal plat en dat is uitgerust met geen boomgrens, geen toendra en geen autochtone bevolking. De jaarlijkse gemiddelde temperatuur schommelt rond de -58 graden Fahrenheit, en alleen vogels en zeezoogdieren zoals walvissen en zeehonden overleven.

Voor fotografen wordt Antarctica als een droombestemming beschouwd en tijdens mijn reis met Intrepid Travel ontdekte ik snel waarom. Het peervormige land bevat verschillende van 's werelds belangrijkste berggordels en komt tot leven in uitgestrekte landschappen, waarbij vaak volledig wordt nagedacht over wat het betekent schaal vast te leggen. Of het nu gaat om het documenteren van zeehonden, pinguïns of de torenhoge ijsbergen die wild jagen in de Zuidelijke Oceaan, de met ijs badende bergketens bieden aanwijzingen voor het geologische raamwerk van Antarctica, een land zo uitgestrekt en zo onderontwikkeld dat het pas in 1820 werd ontdekt.

Tegenwoordig is het land gewijd aan vrede en wetenschap zoals vastgelegd in een verdrag van 1959: het zal nooit worden geëxploiteerd voor commerciële doeleinden en de wildste stukken van het continent zullen zo blijven, want natuur en natuurlijke landschappen bloeien voor altijd.

Tijdens een reis naar het continent kunt u genieten van het oversteken van de tumultueuze Drake Passage, genietend van elk moment van de grote reis. Volg deze tips bij aankomst en zorg ervoor dat je het landschap volledig kunt documenteren, want je weet nooit wanneer je jezelf weer in de laatste grens van de wereld zult bevinden.

• Penguins on March: Strength in Scale

  @michaelatrimble

  Toen ik mijn eerste stap zette op het Antarctische continent, stond ik versteld van de enorme omvang van het landschap. Bergen overrompelden me - ik kon hun einde nauwelijks zien. Sneeuw bedekte bijna elk deel van het land en het aantal pinguïns dat ik zag was simpelweg ondenkbaar. Ik heb nooit geweten dat er veel pinguïns in de wereld bestonden!

  Toen ik mijn emotionele reactie op zo'n mooi land verzamelde, besefte ik al snel dat ik me op schaal moest concentreren op Antarctica. Met alles zo groot en overweldigend, was het duidelijk dat ik een manier moest vinden om evenwicht in mijn beelden te creëren. Op deze foto kon ik de witte deken - zowel in de lucht als op het land - compenseren door verschillende pinguïns op een rij te documenteren. Maakte het hen op gelijke afstand uit elkaar. Ik was er gewoon om het te vangen.

• Druppel voor druppel: sensuele vormen van ijsbergen

  @michaelatrimble

  Elke dag begon met een excursie op een zodiac cruise. Hoewel we luipaardafzettingen zagen sluipen op ijsbergen, albatrossen die boven gletsjers zweefden en honderdduizenden pinguïns op hellingen marcheerden, was ik volledig gebiologeerd door de ijsbergen. Net als mensen is hun duurzaamheid nooit helemaal haalbaar. Ze zijn sterk en fragiel, terwijl ze vluchtig en voortdurend zijn. Ze zijn ijspegels uitsteken van hun diepten, elk vrijgegeven stroompje van water werpt hun elementaire bestaan. Net als het menselijk lichaam vouwt het ijs zich in zijn rondingen en randen, waardoor condens wordt afgegeven op dezelfde manier als een zweetdruppel vanaf het puntje van onze neus en lippen. IJsbergen klotsen en babbelen op de maat van de oceaan, ze klikken onder druk en ze verwarmen in de zon. Klimaat is hun enige tegenstander, maar tijd is van ons.

  De sleutel tot het vastleggen van ijsbergen is om zich te concentreren op de kromming van hun vorm. Hoe komt het licht vanuit een bepaalde hoek op het ijs? Ik ontdekte deze kleine inkeping in een ijsberg terwijl we voorbijreden, en ik wachtte geduldig terwijl een enkele druppel uit zijn gelederen kwam en een sensueel, tijdloos beeld creëerde.

• Wildbeweging vastleggen: timing is alles

  @michaelatrimble

  Tijdens elke expeditie op het Antarctische continent heb ik minstens 15 minuten nodig gehad om gewoon te zitten en me te verwonderen over het landschap en de natuur rondom mij. Ik fotografeerde niet. Ik heb niet geschreven. Ik zag gewoon dat de natuur zich voor mij ontvouwt, omdat het zo'n bijzondere ervaring is om pinguïns te zien in de duizenden opmars vóór jou.

  Ik vond een comfortabele plek op het ijs - ik had vier lagen broek aan - Ik zat stil om de pinguïns door het ijs te zien bewegen. Toen deze pinguïn de rand van een ijskap naderde, wist ik dat hij de sprong naar de volgende zou maken en ik wachtte geduldig totdat hij klaar was om zijn missie te voltooien. Met een korte sluitertijd was ik in staat om zijn sprong in perfecte focus vast te leggen.

• Penguins & The Moon: Angle Up

  @michaelatrimble

  Probeer, indien mogelijk, twee cameraboertuigen mee te nemen naar Antarctica, omdat het landschap zo snel verandert, dat je mogelijk snel tussen een vaste lens en een telelens moet springen, en het toegevoegde voordeel van een systeem met twee lichamen zal een vruchtbare zijn keuze.

  Voor deze foto had ik geen tijd om te schakelen tussen lenzen, omdat ik maar één camerabehuizing van Canon meebracht naar Antarctica. Met mijn telelens positioneerde ik mezelf op het laagste punt in de dierenriem om de scherpste hoek te vinden die mogelijk is om zowel de pinguïn als de maan te vangen, een beeld dat ik zeker had betreurd dat ik niet had genomen. Voeg twee camerabehuizingen toe voor een eenvoudige overgang. Door dit te doen, loop je niet het risico deze speciale momenten te missen.

• Mirrored Mountains: Reveling in Reflections

  @michaelatrimble

  Op een bepaalde zodiac cruise bevond ik me in een gigantisch amfitheater van gespiegelde bergreflecties in de Zuidelijke Oceaan. De schoonheid ervan was volkomen overweldigend. Vanuit elke hoek creëerden de bergen een dualiteit die zowel voelbaar als adembenemend was.

  Je kunt overwegen een polarisatiefilter te gebruiken om vast te leggen wat er in het water zit, maar de echte prijs is de bergreflectie, die volkomen duidelijk is en de moeite van het vastleggen waard is.

• Twilight Sans Stars: Documenting Dusk

  @michaelatrimble

  Antarctica wordt nooit helemaal donker. Op een nacht van mijn expeditie kampeerde ik op het continent in een zelfgemaakt ijsverblijf, hoog gebouwd om de ietwat schokkende winden te blokkeren. Ik zette mijn wekker om 2 uur 's morgens in de hoop de sterren te fotograferen, maar ik werd wakker - een schemertafereel zonder sterren te vinden.

  Hoewel ik eerst verrast was, werd ik snel gefascineerd door het maanlicht op de bergtoppen. Zelfs als het niet de sterren zijn, is dit een foto die alleen in de zomer van Antarctica kan worden gedocumenteerd en een speciale prijs om mee naar huis te nemen.