Z-tickets 10 Slechtste dingen over themaparken

In de begindagen van Disneyland en Magic Kingdom van Walt Disney World, gebruikten de pretparken een ticketysteem met een alfabetcode in plaats van het huidige beleid van één prijs voor betalen. Een "E-Ticket" was het meest begeerde omdat het de toegang tot de beste attracties van de parken toestond. Ik bedoel de term 'Z-tickets' om te benadrukken wat volgens mij een van de ergste is die themaparken te bieden hebben. Geen individuele attracties op zich. Denk aan Z-Tickets als de citaten die fans zoals jij zouden schrijven als je een burger-arrestatie zou kunnen afgeven aan pretpark-park- en pretparkambtenaren.

Valt er iets je lastig? Ben je gek geworden? Ben je gek als de hel en niet meer om het te nemen? Welnu, trek je donkere tinten aan, haal het guest relations-venster op in het beledigende themapark, vraag de vertegenwoordiger om zijn licentie en registratie en haal je scherpste potlood eruit. Het is tijd om ze een Z-ticket te geven. Dit zijn mijn top tien Z-Ticket rants (in willekeurige volgorde):

1. Eten

De meeste parken bieden dezelfde oude saaie rommel. Voor schande! Er is een rijke en grootse traditie van heerlijke lekkernijen op klassieke pretparken. Ik heb het niet over gastronomische gerechten (hoewel de Disney en Universal parken bewijzen dat het mogelijk is). Denk aan Nathan's hotdogs op Coney Island, bevroren custard aan de promenadepieren of de vers gesneden aardappellapjes bij Kennywood en Lake Compounce. Het eten is bijna net zo'n reden om de parken als de coasters te bezoeken. Het is een onuitwisbaar onderdeel van de pretparkervaring.

Tegenwoordig krijgen parken een bevroren plak met chemisch versterkt deeg, smakeloze tomatensaus en kaas die niet te onderscheiden is van het vetvrij papier waarop het wordt geserveerd. Daarna warmen ze het op en durven ze het pizza te noemen - en het lef om $ 9,99 per stuk in rekening te brengen (ja, ik heb het over jou, Six Flags-parken). Erger nog, ze verbieden ons om voedsel naar hun parken te brengen (en door onze tassen te graaien in naam van de veiligheid om te zorgen dat we dat niet doen), dus houden ze ons gegijzeld met hun dure, gastro-intestinale excuses om te dineren.

Veel te veel parken lijken eten een bijzaak te vinden. En dat laat een slechte smaak achter in mijn mond.

2. Parkeerkosten

3. Mandatory Locker Policies

Het is logisch losse artikelen op ritten zoals achtbanen te verbieden. (De bril die ik jaren geleden in de zak van mijn hemd had gestopt tijdens een ritje op de Revenge of the Mummy van Universal Studio Florida, ligt waarschijnlijk nog steeds bezaaid tussen de archeologische ruïnes van het gebouw van de achtbaan.) Maar het verplichte kastbeleid dat sommige parken, Six Flags die ze afdwingen voor sommige van hun ritten hebben weinig zin.

In de meeste oplaadstations voor jachten kunnen gasten hun rugzakken, hoeden, knuffelprijzen en andere artikelen in vuilnisbakken achterlaten tijdens het rijden. Six Flags heeft de vuilnisbakken bij veel van zijn populairste achtbanen verwijderd en vereist dat gasten, voordat ze in de rij gaan staan, losse spullen in de kluisjes bij de rit opbergen - tegen een vergoeding. Dat pluche dier dat je hebt gewonnen bij een Six Flags-spelstandaard kost je telkens $ 1 extra als je aan boord gaat van een achtbaan, aangezien de kluisjes aan het begin van de ritrijen na een limiet van twee uur vervallen.

De parkketen zegt dat het lockerbeleid het laad- en losproces versnelt en eigendomsdiefstal vermindert. Ik zeg dat het vooral een geldgreep is voor Six Flags. Gasten kunnen de beslissing nemen en de verantwoordelijkheid nemen, of ze het risico willen nemen om iets waardevols achter te laten in het laadstation. En als het beleid van Six Flags uitsluitend op gasten was gericht, dan zouden de parken gratis kluisjes kunnen aanbieden (zoals Universal Orlando doet voor sommige van zijn attracties). In plaats daarvan is het nikkel en dunt haar klanten en offeren klanten goodwill in het proces.

Meer Z-tickets: Dueling-kortingen en andere rantsoenen!

4. Lijn snijden

5. Dueling Kortingen

Daar sta je in het ticketvenster van het pretpark. De persoon voor je bracht vijf speciaal gemarkeerde blikjes frisdrank en bespaarde $ 25 aan toegangsprijzen. De persoon naast je heeft een bon van het bezoekersbureau en boekte $ 38 korting op zijn tabblad. En een man die naar de tourniquets liep, vermeed de ticketlijn helemaal; hij redde $ 45 door online te gaan en bracht zijn naar huis geprinte tickets naar het park.

Maar jij, jij arme schlemiel, lijkt de enige persoon te zijn die de geposte toegangsprijs betaalt. Natuurlijk moeten parken adverteren en gasten uitnodigen om hun parken te bezoeken, maar een duizelingwekkende hoeveelheid kortingen kan de have-nots vervreemden. Het lijkt mij dat een beleid van één prijs veel logischer is. Omdat dat waarschijnlijk niet snel zal gebeuren, moeten we verstandige consumenten zijn en op de hoogte blijven van parkpromoties.

6. Vertragingen voor de voordeur

7. Drankjes

Net als bij non-food beleid, verbieden veel parken gasten om blikjes of flessen mee te nemen naar parken. Dan bieden ze een paar low-flow, warme, grungy, vies smakende waterkoelers ... of flessen water voor $ 3,00 (gulp!) Een pop. Wanneer hebben wij als samenleving besloten dat het OK was om voor water te betalen? Wees gerust, zolang we bereid zijn om ervoor te betalen, zullen parken ons er graag voor in rekening brengen. Als parken het toestaan, breng je je eigen water naar het park.

8. Lazy Ride Ops

Lijnen zijn de vloek van fans van pretparken. Maar we weten dat de uren die we in lijnen doorbrengen de prijs zijn die we moeten betalen voor de minuten die we aan boord van de ritten doorbrengen; we accepteren ons lot in het leven. Wat we niet accepteren, zijn ineffectieve rijders die de lijnen onnodig langzamer maken. Achtbanen - of andere populaire attracties - mogen het station nooit verlaten met lege stoelen. Hoor je dat, Marineland of Niagara Falls?

Goede ritoperaties zoeken alleenstaande ruiters uit en vullen elke stoel elke keer. Ze zetten gasten ook snel en efficiënt op en af ​​van ritten, controleren de veiligheidsbeperkingen en houden de lijnen in beweging.Een rit komt van een fabrikant met een theoretisch doorvoernummer - het aantal gasten dat de rit kan verwerken met maximale efficiëntie. Het is aan de ritoperators om de maximale efficiëntie te bieden.

9. Crowd Control

We weten dat lijnen deel uitmaken van de parkervaring (zie hierboven). Maar er is een limiet aan ons geduld. Soms laten parken veel te veel patroons toe in hun poorten en elke rit, eetkraampje en badkamer wordt een ondraaglijke slet van mensen. Op een gegeven moment houdt het op plezier te hebben (en kan het ook onveilig worden). Hoewel ik geen park misleid om geld te verdienen, vooral gezien het relatief korte hoogseizoen, lijkt het mij dat ze een limiet moeten stellen voor het aantal gasten dat ze binnen hun poorten toestaan.

Natuurlijk zal dit de mensen nogal overstuur maken, maar er moet een compromis worden gesloten. En wanneer parken anticiperen op enorme bezoekersaantallen, moeten ze er alles aan doen om het aantal werknemers te vergroten, alle ritten te openen en de zaken zo efficiënt en rechtvaardig mogelijk te laten bewegen.

10. Het weer

. Ze zijn weerbestendig.